
Ik zal even de situatie beschrijven.
BNN maakt dit jaar voor Serious Request 2011 het programma De Man met de Hamer. Hartstikke leuk en vorige week was de eerste aflevering die ongeveer 3 weken geleden is opgenomen. Tijdens de avondopname moest je als publiek een papiertje invullen waar je een goede imitatie van kon geven. Ik keek eens rond en zag ongeveer 100 mensen. Het enige wat ik kan imiteren is jawel: een paard. Dus ik schrijf paard op met de gedachte dat er vast wel iemand van die 100 mensen leuker is dan ik. Ik lever dat briefje in, en ga met een gerust hart op mijn stoel zitten. Tijdens de opname werd al vrij snel duidelijk waarom we dit hadden moeten invullen, namelijk een plek in het panel tussen de BN'ers. En daar kwam het moment. Ruben Nicolai had de 4 leukste uitgekozen. De eerste 3 waren erg leuk en ik heb er hard om kunnen lachen tot ik het volgende hoorde: Ik ben op zoek naar Robin uit Weert.....
Gelukkig heb ik hele lieve vriendinnen die dan nog eens heel hard gaan roepen : JA DIE ZIT HIER. Mooi dat ik er niet onderuit kwam.
En dan... ja wat dan? Afgaan voor televisie door te zeggen dat je het niet doet is geen optie, en het wel doen is eigenlijk ook geen optie maar toch weer wel. Dus daar kwam mijn briljante imitatie van een paard. En ja hoor, ik werd uitgekozen en heb de rest van de uitzending in het panel gezeten.
Dan wordt er dus van mij verwacht dat ik leuke dingen zeg, maar dat valt niet mee als je tussen hele leuke BN'ers zit die toch een stuk grappiger zijn. Ik kreeg naderhand wel hele leuke reacties ook van het panel.
Maar nu dringt het pas tot me door, vanavond is het al! Ik ben echt bang, ik krijg straks voor altijd naar mijn hoofd geslingerd 'He daar is dat paard! ' in mijn vriendengroep die erbij waren ben ik ook al het paard en wordt ik vaak na-gehinnikt (natuurlijk niet zo goed als dat ik het kan

Iemand tips om me gerust te stellen? een last-minute vakantie? Een goed boek wat ik vanavond kan lezen?
en ja misschien valt het allemaal wel mee en hebben ze heel veel dingen eruit geknipt maar toch....