Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-09-03 12:27

paar vraagjes over (hulp bij) eetstoornissen

Geplaatst door de TopicStarter : 25-09-03 12:27

Zijn er mensen die ervaring hebben met eetstoornissen?
Ik vroeg me nl een paar dingen af,en misschien zijn hier mensen die me kunnen helpen.
Hoe werd het ontdekt,en wat werd er toen gedaan?
Op wat voor manieren kun je hulp krijgen,ik bedoel,hoe gaan die
therapieen in z'n werk enzo?
Ik hoorde wat vaags over hypnotherapie,waarbij ze met hypnose werkten...?

Pb mag natuurlijk ook Lachen

**Geplaatst**: 25-09-03 12:45

Geplaatst: 25-09-03 12:45

mn zusje zit in Veghel in een kliniek voor mense met eetstoornisse, gaat nu heel goed!

je kan het beste naar het Riagg gaan bij jou in de buurt, daar kunnen ze je helpen, en anders verwijzen ze je door naar een andere kliniek.

je kan ook naar je huisarts gaan en hem vertellen over je probleem, die verwijst je dan door.

Ik weet niet of je dit vraagt ivm persoonlijke problemen, of dat je het gewoon zomaar wilde weten?
iig sterkte als je zelf een eetstoornis hebt!
als je het zelf inziet ben je al op de goede weg

**Geplaatst**: 25-09-03 13:18

Geplaatst: 25-09-03 13:18

Ik heb zelf een eetstoornis gehad waar ik nu gelukkig helemaal vanaf ben.
Ik woog 65 en vond mijzelf te zwaar/dik (ben 1.75 ong) ben toen in een paar weken tijd afgevallen tot aan 57 (is opzich niet zoveel maar wel te licht als je naar mijn lengte kijkt), in die periode at ik de hele dag niet alleen 's avond een klein beetje omdat mijn ouders er dan bij zaten. Mijn ouders viel het wel op dat ik steeds magerder werd maar wisten niet wat er aan de hand was elke ochtend maakte ik netjes mijn brood klaar voor school om ze vervolgens daar in de prullenbak te gooien. Bij mij drong het pas door hoeveel pijn ik mijn ouders deed toen ik mijn moeder op vakantie zag huilen.
Ik heb in die periode heel veel aan de hulp van mijn beste vriendin gehad.

**Geplaatst**: 25-09-03 13:25

Geplaatst: 25-09-03 13:25

Hulp bij een eetstoornis heeft pas zin als de persoon in kwestie erkend dat zij een probleem heeft. Vaak vinden ze het zelf nog wel meevallen.
Bij ons lijkt het zo'n beetje in de familie te zitten. Wij hebben een kleine familie, en mijn oma had een eetprobleem, mijn tante, mijn moeder en ikzelf. Dat zijn meteen alle vrouwen bij ons Knipoog

We zijn allemaal van nature vrij tenger, maar er is ergens iets misgegaan, het is ons met de paplepel ingegoten dat dik worden echt absoluut niet kon.
Bij ons heeft niemand ooit hulp gehad, alleen mijn moeder is eens bij maatschappelijk werk geweest, maar die gingen zitten wroeten en zoeken naar aanwijzingen in haar jeugd. Maar die zijn er niet. Behalve dan dat ons allemaal is bijgebracht altijd goed verzorgd, mooi, voorkomend, met goede etiquette en vooral slank te zijn.
We horen ook vaak: bij jullie zit dik zijn gewoon niet in de genen. Nee, maar als ze eens wisten dat niks vanzelf gaat.....

Bij mij gaat het in vlagen goed en minder goed. In stressvolle situaties (en ik heb er nogal wat) eet ik niet, dat kan dan gewoon niet. En ergens zit dan altijd dat stemmetje dat zegt: is het toch nog ergens goed voor. Als ik een hongergevoel heb, voel ik me nog altijd tevreden daarover. Dat zijn dingen die nooit meer overgaan.

Ik zou niet weten wat voor therapieen er allemaal zijn, ook omdat bij ons niemand echt heeft overgegeven etc en nooit op een staatsgevaarlijk gewicht is geraakt, en daardoor ziekenhuisopnames ed heeft meegemaakt. Ik weet alleen wel dat als hulp wordt opgedrongen het niet werkt.
Pas ook op met dingen als:" Pas op, want je wordt nu echt te mager", want dat geeft alleen maar een kick. Het wordt anders opgevat als jij het bedoelt, want jij bedoelt dat iemand gevaarlijk bezig is, maar het wordt vertaald in:"Wow, je kunt goed zien dat ik afval!" Het zit heel krom in elkaar, zoiets.
Succes ermee.

Suzanne