Bokt.nl

**Geplaatst**: 11-09-03 14:51

Geplaatst: 11-09-03 14:51

irene schreef:
Soms zijn ze echt lief he
Zo vroeg mijn dochter (8) laatst: "Mam, moet je later gaan werken en uit huis gaan, want ik blijf eigenlijk veel liever altijd bij jou wonen"

2 dagen later was ze het blijkbaar vergeten want toen stond ze met haar koffer ingepakt op de trap want ze bleef toch echt niet met die stomme moeder in 1 huis wonen

Zoals ik al zei, het blijven schatten van krengen

Hahahaha!

Nou ik geloof dat mijn vijfjarige daar ook al een handje van heeft. 's Avonds voor het slapen gaan ben ik de LIEFSTE mama van de heeeeele wereld en de volgende ochtend ben ik idd de rotmama.

Maar laatst zei ze iets wat mijn hart bijna brak; het gaat met mij op dit moment niet zo goed. En ze ging bij me zitten en zei: "Mama, word je wel weer beter?" Ik kon wel door de grond zakken van schuldgevoel......en ja ik hou zielsveel van mijn kind.

**Geplaatst**: 11-09-03 16:31

Geplaatst: 11-09-03 16:31

Picasso schreef:
Goh Percy, die van mij is 5 en roept nu al dat ik een rot mama ben.....wat staat me dan in godsnaam nog te wachten???

Oh jee Picasso, dat belooft niet veel goeds Knipoog

Ach, meestal zijn ze wel lief alleen zit de jongste nu te zeuren om honeyhitters want ze heeft honger. Erger nog, ze hangt inmiddels letterlijk om mijn nek. Au, dit soort knuffels zijn lichtelijk pijnlijk Haha!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-03 21:21

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-03 21:21

Picasso schreef:
Vlak na de geboorte en de weken erna heb ik me helemaal niet zo gelukkig gevoeld. Ik dacht dat je meteen heel happy zou zijn etc, nou ja het verhaal van de roze wolk, maar bij mij ging dat niet op..

Idd. dat had ik ook, in het begin, eerste half jaar, was die roze wolk er ook niet echt, mijn zoon huilde veel(allergie) en was geen makkelijk kind, ik had een zware keizersnee achter de rug, en ik ben alleenstaande moeder, was dus ook alleen met de bevalling, enz.En helaas wil zijn vader hem nog steeds niet zien maar wij redden ons wel, mijn ouders steunen waar ze kunnen en mijn vriendinnen en een andere ex van mij(van heel lang geleden, waar ik sinds kort weer contact mee heb)dus dat is heel fijn maar...nu geniet ik dus extra van mijn zoon, hij huilt bijna niet meer, en is een vrolijke leuk mannetje en het gaat heel goed met hem...daarom ben ik nu zo blij!!!