Geplaatst Ik had woensdagavond mijn eerste nacht gewerkt en slaap dan donderdag tot ongeveer 16u. In de vroege avond kreeg
ik telefoon van mijn tante. Eerst dacht ik nog dat ze ons ging uitnodigen voor een etentje, zoals dat wel eens meer
gebeurd...
Ze belde jammer genoeg met slecht nieuws. Mijn broer is donderdagvoormiddag verongelukt in een tragisch werkongeval.
Tijdens het lossen van zijn lading (vrachtwagen) knapte er een spanband los en hij kreeg een stalen balk van 2 ton op zich...
Hopelijk is het zo snel gebeurd dat hij er niets meer van heeft gemerkt. De hulpdiensten wisten te vertellen dat hij op slag weg was.
Zomaar opeens, iets langer dan 3j na het overlijden van mijn moeder (en tevens de zijne). Het zit in zulke kleine hoekjes...
Het dringt echt nog niet goed door, ik geloof dat het pas gaat doordringen tijdens zijn dienst.
Ik vind het ook zo verschrikkelijk voor zijn vriendin, een super koppel dat al iets langer dan 10j samen was, maar het mocht niet zijn
Het alom bekende zinnetje "geniet van het leven, want het kan elke moment gedaan zijn", krijgt nog maar eens des te meer betekenis.
Rust zacht broertje, ik ga jou en je gekke humor missen! Hij is 40j oud geworden, laat een vriendin en 3 kinderen na...
