Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-03 16:01

Geplaatst: 30-07-03 16:01

Hm, wat gebeurt er eigenlijk als men alletwee graag kinderen wil, en als de tijd daar is, blijkt 1 van de 2 ze niet te kunnen krijgen? Moet die dan maar aan de kant om de kinderwens van de ander voor te laten gaan?
(laten we ervan uitgaan dat degene die wel kinderen kan krijgen, ze niet wil adopteren, maar zijn/haar eigen genen door wil geven.. draagmoederschap oid?)

Mijn vriend en ik hebben het er ook over gehad, volgens mij zelfs op het eerste afspraakje al Haha!

Ik ben ernstig anti kind... bleek dat hij graag kinderen wil. Ik heb hem in de beginperiode regelmatig gezegd dat als hij iemand tegenkwam die wel kinderen met hem wil, dat hij daar voor moet kiezen, want ik kan echt absoluut niet garanderen dat ik ooit bijdraai. Als het aan mij ligt niet iig!!!

Maar goed, hij is gebleven, en tussendoor hebben we het er af en toe nog wel over. Ik wil ze nog steeds niet. Ik hoop niet dat hij denkt dat het een fase is en dat het 'wel goed komt als mijn klok gaat tikken' ... maar ja, dat moet je ook maar afwachten. Hij gaat zich een keer realiseren dat er echt geen kinderen gaan komen...

Hm, lastige situaties.. en je kan er nog zo vaak over praten, maar ja, mensen veranderen van gedachte... wat dan..

**Geplaatst**: 30-07-03 16:18

Geplaatst: 30-07-03 16:18

Ik heb zelf ook het probleem, andersom dan in het eerste bericht.
Mijn vriend wil kinderen en ik niet. En ook hij roept dat mijn klokje door tikt en dat ik vanzelf wel wil.

Maar ik wil echt geen kinderen nu niet en later ook niet. Ik krijg hier zeker problemen over met hem. Hij is nu 28 en wil voor ze 30ste kinderen en heeft nu dus een groot probleem.

Alleen ik heb wel in het begin aan gegeven dat ik geen kinderen wou, alleen geloofde hij dat niet. Ik wens de vrouw die in het eerste bericht genoemd is sterkte.
Het is voor beide kanten moeilijk. Ik ben ook weleens bang dat mijn vriend me verlaat omdat hij kinderen wil.

**Geplaatst**: 30-07-03 16:51

Geplaatst: 30-07-03 16:51

Unicorn schreef:
Ik heb zelf ook het probleem, andersom dan in het eerste bericht.
Mijn vriend wil kinderen en ik niet. En ook hij roept dat mijn klokje door tikt en dat ik vanzelf wel wil.

Als ik het nu - vanuit min of meer hetzelfde schuitje - bekijk, wil je dan wel met een man zijn die iets dat zo fundamenteel bij jou hoort, niet serieus neemt?
Ik weet dat dat een hard oordeel is, maar ik zou in ieder geval niets willen met iemand die mijn 'childfree' zijn niet serieus neemt. Dat is - neem ik aan - een weloverwogen beslissing geweest van jou. Het zegt wel iets over je partner...

Ikzelf ben van plan om me te laten steriliseren zodra ik daar een arts van kan overtuigen. Over een paar jaar misschien. Heb ik in ieder geval nooit iemand die denkt 'die veranderd nog wel van gedachten'. Is dat misschien voor jou ook een idee? Dat zal je vriend er waarschijnlijk van overtuigen dat je heus echt niet van gedachten gaat veranderen. En ja, dan ben ik bang dat de keuze aan hem is. Blijft hij bij jou, of gaat hij op zoek naar een ander die kinderen met hem wil hebben...

**Geplaatst**: 30-07-03 17:33

Geplaatst: 30-07-03 17:33

Dimple schreef:
Nou Laurae, Ik vind dat wel erg bot gezegd.

Je weet niet wat er allemaal meespeelt of mee heeft gespeeld. Ik weet niet of dit een kwestie is van elkaar voor het blok zetten en keuze MOETEN maken.
Ik hoop dat zij er samen uitkomen en een goede bevredigende oplossing voor beide kunnen vinden. Als je begint met 'je moet maar kiezen' is de toon al gezet en kom je nergens meer met ze tweetjes.

Vergeet niet dat een goede relatie ook veel waard is hoor!

Het probleem met kinderen is dat er geen oplossing voor beiden is: je neemt of een kind of niet. Of de een moet zijn kinderwens opgeven, wat mij eigenlijk niet te doen lijkt, of de ander moet kinderen nemen terwijl hij ze niet wenst. Dat lijkt me een nog al slecht begin voor de kinderen, en het zal de relatie dan ook niet echt ten goede komen.

De vraag is denk ik voor beide wat ze meer waard is: hun relatie met een leven dat ze niet willen, of geen relatie en een nieuw leven zonder elkaar. En ik vindt nog altijd dat een relatie een aanvulling moet zijn op je leven.

Neemt niet weg dat het me echt een hele moeilijke situatie is en ik ook echt hoop dat ze er wel uit komen.

**Geplaatst**: 30-07-03 18:27

Geplaatst: 30-07-03 18:27

Desiree"]
[quote="Nanda schreef:
Hem er inluizen is geen optie.

Nee, maar hij heeft haar er wel in geluisd!
[/quote]

Maar ik denk dat hij toen wel oprecht kinderen wilde, mensen kunnen nou eenmaal veranderen.

Moeilijke situatie. Er zijn maar 2 opties; of de één moet zich neerleggen bij de 'wens' van de ander, of ze moeten uit elkaar gaan, allebei niet leuk natuurlijk...

**Geplaatst**: 30-07-03 23:32

Geplaatst: 30-07-03 23:32

Het is en het blijft moeilijk. Mijn vriend en ik willen allebei geen kinderen. Dat weten we van elkaar. Maar een mens is veranderlijk, dat is al eerder gezegd. als ik nou ineens verander, vermoed ik dat ik mijn vriend wel omkrijg; voor mij zal er het meeste veranderen, de zwangerschap, de bevalling en de meeste zorg is toch altijd rekening voor de vrouw, niet voor de man. En ik denk dat de meeste vrouwen meer enthousiast zijn over kinderen dan de meeste mannen en ze krijgen ze meestal wel om. Maar wat als HIj nou verandert en ik niet? dan wordt het moeilijker. Om bovenstaande redenen: hij wil graag maar ik draai er het meeste voor op. en als ik niet wil, kan hij de relatie verbreken: hij hoeft maar verliefd te worden op een jongere meid en daarmee alsnog een gezin te starten. sorry, maar ik ben vreselijk wantrouwig t.o.v. mannen. Kan er niets aan doen. Mijn wantrouwen wordt ook steeds bevestigd in wat ik lees en hoor en zie. Ik acht mijn vriend wel heel hoog hoor, ik sla hem tenminste wel hoger aan dan veruit de meeste andere mannen. maar je kunt NOOIT weten he.

**Geplaatst**: 30-07-03 23:36

Geplaatst: 30-07-03 23:36

over dat enthausiasme, dat moet je de vrouwen vragen als die ellende van kinderen achter de rug is. Ik wil alleen kinderen als ik er niet echt voor hoef te zorgen, maar alleen de poet moet schuiven en tijd doorbrengen.

**Geplaatst**: 30-07-03 23:47

Geplaatst: 30-07-03 23:47

Ik praat er ook wel over met ze hoor prima. Maar ze zeggen allemaal "ik had het niet willen missen", nou ja, heb een enkeling eens anders horen zeggen. Zelfs ik zou nog van mijn kinderen houden en er achteraf geen spijt van hebben. Maar......... ik heb toch niet de behoefte om er aan te beginnen. trouwens, wil je echt alleen maar kinderne als je er niet voor hoeft te zorgen, allene maar de poet moet schuiven? Dat is toch niet voldoende?

**Geplaatst**: 30-07-03 23:52

Geplaatst: 30-07-03 23:52

als dat niet voldoende is, dan niet. ik ga geen moedertje spelen.

**Geplaatst**: 31-07-03 00:00

Geplaatst: 31-07-03 00:00

Je hoeft geen moedertje te spelen, dat doet de moeder wel. Maar ik denk dat de vaderrol wel meer inhoudt dan alleen de poet schuiven en tijd doorbrengen. Je zult je echt moeten bemoeien met de opvoeding, ze een keer terug moeten fluiten als ze de grenzen te ver verkennen, mee naar de ouderavonden, chauffeur spelen omwille van de hobby van kindlief. Een keer op ze moeten passen zodat mams ook een keer los van de ketting eh... kinderen kan.

**Geplaatst**: 31-07-03 00:11

Geplaatst: 31-07-03 00:11

Wederom bewezen dat wijsheid werkelijk een vrouw is...

**Geplaatst**: 31-07-03 00:46

Geplaatst: 31-07-03 00:46

nou laat dan maar zitten. steen om je nek!! net als paarden!

**Geplaatst**: 31-07-03 00:51

Geplaatst: 31-07-03 00:51

Prima schreef:
nou laat dan maar zitten. steen om je nek!! net als paarden!

Net als kerels bedoel je toch, lief Schijnheilig

**Geplaatst**: 31-07-03 01:13

Geplaatst: 31-07-03 01:13

CGJ12 schreef:
......een beetje vrouw stopt toch gewoon met de pil zonder dat ie het weet......

Dat heeft mijn moeder ook gedaan.. ze heeft een vreselijke zwangerschap gehad omdat mijn vader totaal geen rekening met haar hield (als je last hebt van de rook ga je maar op het balkon staan!), maar op het moment dat ik geboren werd sloeg hij compleet om.. We bleken dezelfde wijnvlek te hebben, en hij besefte ineens dat hij zijn eigen vlees en bloed vast had. Hij is ook gewoon een goede vader geweest, al was hij na de scheiding wat minder betrokken.

Toch vind ik dat je dat niet kan maken.. hij heeft heel bewust niet voor een kind gekozen, en zit nu toch de rest van zijn leven aan mij vast.

Wat je wel moet doen zou ik niet weten..

**Geplaatst**: 31-07-03 22:36

Geplaatst: 31-07-03 22:36

orri"]
[quote="Prima schreef:
nou laat dan maar zitten. steen om je nek!! net als paarden!

Net als kerels bedoel je toch, lief Schijnheilig

[/quote]

he, volgens mij zorgt die kerel van jou wel voor een gevuld maagje en een warm stalletje voor jou en je paard.....of niet soms?

**Geplaatst**: 31-07-03 22:46

Geplaatst: 31-07-03 22:46

Zeg, laat mij er lekker buiten, wil je Tong uitsteken

die zou overigens nog wel een kind willen, dus dames? ik hoef niet meer...2 kinderen vind ik genoeg.