Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-08-10 21:05

Geplaatst: 30-08-10 21:05

BraveSpots schreef:
Lieveli: Hoe zie je dat dan voor later. Bewust alleenstaand? Of toch een relatie met de vader? Of nog iets anders?

Ik ben al 23 en ik weet het niet.

Ik zie wel iets in een LAT-relatie, hoewel ik 3 jaar heb samengewoond met een jongen en dat ging ook goed. Maar alleenstaand lijkt me zo zwaar, zeker omdat ik gewoon wil werken als ik moeder ben.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:06

Geplaatst: 30-08-10 21:06

en lieveli, een open relatie met kids dan?

23 is nog piepjong btw!

**Geplaatst**: 30-08-10 21:08

Geplaatst: 30-08-10 21:08

23 lieveli?; nog tijd zat toch?!
Er komt dan vast een mogelijkheid op je pad.
Alleenstaande moeder lijkt me inderdaad wel zwaar (mijn moeder heeft m'n zusje en mij grotendeels alleen opgevoed + gewerkt + gestudeerd)

Ik heb het gevoel zelf niet; maar ik vind het toch mooi zoals jij omschrijft dat je er zo van overtuigd bent.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:09

Geplaatst: 30-08-10 21:09

Een open relatie heeft iets onheiligs voor mij. Een monogame relatie is mijn streven, maar ik denk dat ik nog nooit echt echt verliefd ben geweest.

En ik vind 23 oud, meiden uit mijn oude klassen zijn al getrouwd en zwanger!

**Geplaatst**: 30-08-10 21:09

Geplaatst: 30-08-10 21:09

Aranel, overhalen werkt niet hoor. Echt niet. Kinderwens is niks rationeels, het is een gevoel. Tegenover alle redenen om wel kinderen te willen zijn evenzoveel goede redenen om geen kinderen te willen. Het komt allemaal neer op het gevoel uiteindelijk. Je moet het allebei echt willen, en als dat niet kan, dan is het banketstaaf maar dan kies je of voor je kinderwens en stop je ermee, of voor je relatie en leg je je erbij neer dat je dus geen eigen kind zult krijgen.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:10

Geplaatst: 30-08-10 21:10

Lieveli: 95 % van mijn vrienden/ vriendinnen, studiegenootjes, nichten, schoonzus etc waren tussen de 28 en 32 toen ze hun eerste kind kregen
Komt goed!

**Geplaatst**: 30-08-10 21:12

Geplaatst: 30-08-10 21:12

Urielle schreef:
Aranel, overhalen werkt niet hoor. Echt niet. Kinderwens is niks rationeels, het is een gevoel. Tegenover alle redenen om wel kinderen te willen zijn evenzoveel goede redenen om geen kinderen te willen. Het komt allemaal neer op het gevoel uiteindelijk. Je moet het allebei echt willen, en als dat niet kan, dan is het banketstaaf maar dan kies je of voor je kinderwens en stop je ermee, of voor je relatie en leg je je erbij neer dat je dus geen eigen kind zult krijgen.

inderdaad; zo waardevol als jij jouw kinderwens vindt, net zo waardevol is voor iemand anders de beslissing om geen kinderen te willen.....

**Geplaatst**: 30-08-10 21:12

Geplaatst: 30-08-10 21:12

Lieveli, ik vind een leeftijd 30-34 heel mooi hoor~!! Tijd zat. En jij wilt waarschijnlijk meer uit het leven halen dan mensen die op hun 20e een kind hebben. (no offence verder, ieder zijn eigen keus) maar de een heeft al vroeger zin in een dergelijk leven dan de ander.

Ik ben 27 en moet nog niet dénken aan het strakke regieme en opvoeden en kids enzo...

**Geplaatst**: 30-08-10 21:14

Geplaatst: 30-08-10 21:14

Jolo schreef:
hmmm, sammie, ik kan het je helaas niet uitleggen, want heb zelf geen kinderwens.... ken het ook alleen van horen zeggen

@NoGo: succes hiermee samen, lijkt me moeilijk

Kathleentje; klopt dat lijkt me ook niet makkelijk, maar dan zijn er nog mogelijkheden waar je wel samen voor kan gaan. Als je qua kinderwens tegenover elkaar staat val je misschien alleen maar in welles-nietes herhaling; daar kom je dan niet echt uit.

Dankje is ook heel erg lastig, zeker omdat hij zo standvastig is en we allebei er wel zeker van zijn we wel met elkaar verder willen, ben bang dat we er over een paar jaar alsnog niet uit gaan komen en het dan alsnog einde relatie is....
wat het onderwerp niet nu al teweeg brengt

**Geplaatst**: 30-08-10 21:15

Geplaatst: 30-08-10 21:15

Erg lastig Nogo... blijft toch altijd een beetje boven jullie relatie hangen denk ik...

**Geplaatst**: 30-08-10 21:19

Geplaatst: 30-08-10 21:19

Ik heb altijd geroepen dat ik geen kinderen wilde.. Maar nu de eerste kleine is geboren bij een vriendin.. ik ben om. Gelukkig mijn vriend ook. Op dit moment zou ik er zeker geen relatie voor verbreken mocht hij geen kinderwens hebben... Ik ben nog hardstikke jong, eerst maar eens zien hoe het verder loopt als je dan beiden wat ouder en wijzer bent! Eerst maar eens genieten van m'n komende twintigerjaren!

**Geplaatst**: 30-08-10 21:21

Re: Wat als je partner geen kinderen wilt? [en jij wel]

Geplaatst: 30-08-10 21:21

Bij mij zijn er twee relaties (mede) om gesneuveld.
Nu ga ik het alleen doen. Want ik merk dat ik nu toch niet onbevangen en blij in een nieuwe relatie kan stappen. Dat zal of duren tot ik echt geen kinderen meer kan krijgen, of tot ik er eentje heb, vrees ik. En dan kies ik het laatste.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:21

Geplaatst: 30-08-10 21:21

bah, moeilijk NoGo.....kunnen jullie alleen samen beslissen...

ik weet dat de situatie bij iedereen anders is, maar ik zie dat jij 22 bent...hoe oud is je vriend?
Toen mijn vriend 25 was zei hij zeker wel kinderen te willen, ik vond ons toen nog t ejong om ervoor uit elkaar te gaan (ik dacht ze neit te willen, maar vond mezelf ook te jong (22) om het 100% zeker te weten).
Hij woonde toen nog in studentenhuis; lang leve de lol etc.
De afgelopen 10 jaar heeft hij gezien wat een impact kinderen op je leven hebben (oudste van z'n zus is nu bijna 9) en hoe langer hij er serieus over na dacht, hoe minder hij er van overtuigd was dat hij kinderen wilde....
Nu zeggen we samen; heel misschien ooit; maar waarschijnlijk niet.
Stel dat hij alsnnog omslaat naar wel; daar denk ik liever niet aan als het nog neit aan de orde is.... want zou bij ons alsnog een breekpunt kunenn worden dan....

Ik besef ook dat dit ' onze' situatie is en bedoel niet tegen je te zeggen; ah, joh, een van jullie draait wel bij.... alleen beetje steun; hoop wel voor je dat je er toch samen uit komt :(:)

Laatst bijgewerkt door Jolo op 30-08-10 21:23, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 30-08-10 21:22

Geplaatst: 30-08-10 21:22

Sammie schreef:
Wie kan mij dat gevoel dan uitleggen? Want ik snap het echt niet.. Wat is dat gevoel dan? Wat doet het met je?

Ik wou gewoon echt per se een kind. Een baby welteverstaan, want wat daarachter kwam kon ik me echt heel moeilijk voorstellen, ik veronderstelde dat je daarin groeit (en dat is zo). Zonder kind was mijn leven niet zoals het moest zijn, incompleet, ik zou er alles voor opgeven. Ik ben moeizaam zwanger geworden toen (oh ironie van het leven) en ik was echt elke maand gewoon helemaal kapot van verdriet dat ik weer ongesteld werd, verdrietig, boos, gefrustreerd, gevoel van mislukking.
En waar dacht ik aan? Pff, babietje knuffelen (is fantastisch), gaan wandelen met de wandelwagen (doe ik nu eerlijk gezegd nooit 'om te gaan wandelen' :oo

), babyspulletjes kopen (was leuk

), met andere moeders op een bankje bij de speeltuin (zelden), cursus babymassage (nooit gedaan), nieuwe vriendinnen door zwangerschapszwemmen (nooit gedaan), trots zijn op mijn buik (ik was echt heel lelijk zwanger

), en meer oppervlakkige onzin.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:23

Geplaatst: 30-08-10 21:23

F_Orumster schreef:
Lieveli, ik vind een leeftijd 30-34 heel mooi hoor~!! Tijd zat. En jij wilt waarschijnlijk meer uit het leven halen dan mensen die op hun 20e een kind hebben. (no offence verder, ieder zijn eigen keus) maar de een heeft al vroeger zin in een dergelijk leven dan de ander.

Ik ben 27 en moet nog niet dénken aan het strakke regieme en opvoeden en kids enzo...

Ja ik wil reizen, en ook nog studeren denk ik...

**Geplaatst**: 30-08-10 21:27

Geplaatst: 30-08-10 21:27

Ik heb altijd geroepen dat ik nooit kinderen wilde, nu ben ik 24 en denk ik daar met vlagen anders over...
Ik heb een jaar een heel lieve vriend gehad (helaas door een misverstand uit elkaar) en hij was wat jonger dan ik, hij wilde geen kinderen...
Ik heb toen wel eens na gedacht over wat ik dan zou doen (ooit in de toekomst) en ik kwam erachter dat ik liever hem had zonder kinderen. (Ben nog steeds stapelgek op hem, hoop dat t over tijdje goed komt, als hij wat ouder is en meer klaar is voor een relatie)

**Geplaatst**: 30-08-10 21:27

Geplaatst: 30-08-10 21:27

MarcoBorsato schreef:
F_Orumster schreef:
Lieveli, ik vind een leeftijd 30-34 heel mooi hoor~!! Tijd zat. En jij wilt waarschijnlijk meer uit het leven halen dan mensen die op hun 20e een kind hebben. (no offence verder, ieder zijn eigen keus) maar de een heeft al vroeger zin in een dergelijk leven dan de ander.

Ik ben 27 en moet nog niet dénken aan het strakke regieme en opvoeden en kids enzo...

Ja ik wil reizen, en ook nog studeren denk ik...

Doen! je bent echt jong genoeg om te reizen/ studeren en kinderen te krijgen
en je leven eindigt niet als je kinderen hebt (heb ik van horen zeggen ;-)

)

wauw Kukkie; succes en veel geluk!

Ik kan me bij dat gevoel van hoe-dan-ook-een kind/baby-willen niks voorstellen.
Maar kan me welvoorstellen dat als dat echt zo diep zit, dat je dan geen 'genoegen neemt' met een relatie waar dit geen optie is.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:41

Geplaatst: 30-08-10 21:41

Hmm googad's met scheiden met kinderen $:\$

Ik heb dat gevoel dus niet, ondanks dat mensen het proberen uit te leggen. Waarvoor dank trouwens, maar ik heb niet het gevoel dat ik iets mis. Ik heb ook niet de onweerstaanbare drang om boven op een passerende baby in kinderwagen te duiken - bekend of onbekend-. Of koetsiekoetsie koe te doen bij baby's van bekenden (welke er trouwens weinig zijn).

Ik heb altijd geroepen ik wil geen kinderen. En ik probeer mij nu eigenlijk neutraal op te stellen, of om te kijken of het een houding is of dat het gevoel gewoon echt zo is. Maar hoe meer ik het hier lees hoe meer ik er eigenlijk van overtuigd ben dat het gewoon echt zo is. Ik wil ze niet, ik heb er niks mee. Als er een in de winkel begint te dreinen/janken zakt mijn humor al tot op de bodem.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:46

Geplaatst: 30-08-10 21:46

Ben single, maar ik let er bij potentieëltjes zelfs al op...(ik wil dus geen kinderen)
Ontmoet je een leuke kerel, beetje ouwehoeren en als dan al duidelijk naar voren komt dat hij een kinderwens heeft... Tja, dan is het voor mij al klaar, dan steek ik er ook geen energie meer in.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:47

Geplaatst: 30-08-10 21:47

Sammie schreef:
Hmm googad's met scheiden met kinderen $:\$

Ik heb dat gevoel dus niet, ondanks dat mensen het proberen uit te leggen. Waarvoor dank trouwens, maar ik heb niet het gevoel dat ik iets mis. Ik heb ook niet de onweerstaanbare drang om boven op een passerende baby in kinderwagen te duiken - bekend of onbekend-. Of koetsiekoetsie koe te doen bij baby's van bekenden (welke er trouwens weinig zijn).

Ik heb altijd geroepen ik wil geen kinderen. En ik probeer mij nu eigenlijk neutraal op te stellen, of om te kijken of het een houding is of dat het gevoel gewoon echt zo is. Maar hoe meer ik het hier lees hoe meer ik er eigenlijk van overtuigd ben dat het gewoon echt zo is. Ik wil ze niet, ik heb er niks mee. Als er een in de winkel begint te dreinen/janken zakt mijn humor al tot op de bodem.

Same here, integendeel, ik wil er eigenlijk zelfs niets mee te maken hebben. Als mijn neefje er is zie ik dat eerder als last dan als "huj leuk".

En niet omdat mijn neefje zo'n lastpak is hoor, maar ik zie een kind niet als aanvulling van mijn leven, eerder als beperking... En zo nu en dan voel ik me dan enigszins onzeker omdat mensen me soms echt gaan aanpraten dat er iets scheelt met mij oid...

**Geplaatst**: 30-08-10 21:49

Geplaatst: 30-08-10 21:49

Eens! En wat ik al helemaal niet zo waardeer, is als moeders hun kind even op jouw schoot parkeren als ze even iets moeten doen, ervanuitgaande dat je dat blijkbaar leuk vind. Dat gebeurd nog weleens als collega's langskomen op het werk

**Geplaatst**: 30-08-10 21:52

Re: Wat als je partner geen kinderen wilt? [en jij wel]

Geplaatst: 30-08-10 21:52

Da's toch prima Sammie? Hoeft niet allemaal hetzelfde te willen, is alleen wel handig als je met je partner op 1 lijn zit

Ik vind kinderen van anderen trouwens ook niet echt je dat hoor.

**Geplaatst**: 30-08-10 21:54

Geplaatst: 30-08-10 21:54

inderdaad; van die mensen die je doen alsof ze je wel een eker serieus gaan nemen tegen de tijd dat je eindelijk door hebt dat je best wel kinderen wilt..... _-:(

Ik vind kinderen best wel leuk, voor een uurtje of 2, maar hoe meer er om me heen geboren worden, hoe meer ik opgelucht ben dat ik er zelf geen heb

Aan tafel bij m'n schoonouder; ik zeg; we gaan zo, paarden moeten nog gereden en gevoerd. Zwager-lief: ben je dat nou nooit zat die verplichting?!
terwijl dochter 1 aan z'n nek hangt en dochter 2 d'r eten weet ik veel waar smeert; mijn enige antwoord was; ben jij dat nou nooit zat; die verplichting?
tja, dan wordt ik aangekeken of ik niet helemaal goed bij m'n hoofd ben

(gelukkig kon m'n vriend er wel om lachen)
iedereen moet doen waar ie zich goed bij voelt, maar sommige mensen mogen zich wat meer inleven dat niet iedereen de zelfde wensen heeft....

Sorry, TS, was geloof ik niet helemaal de discussie waar je om vroeg ;-)

**Geplaatst**: 30-08-10 21:59

Geplaatst: 30-08-10 21:59

Goh, ik had verwacht dat HC zich hier wel gemeld had. hihi. HuerteCilla...

Maar nee.
Ik ben van mening dat dit een issue gaat worden. Dat zie ik om me heen. Of je bent het eens samen of niet. Inderdaad een half kind is onmogelijk.

Ik had ook geen biologische klok, maar toen ik in de wieg keek van mijn eigen eerste kindje, wist ik dat het zo bedoeld was. Daarna kregen we er nog 2. En dat rijdt dan weer pony. Heel schattig ook! Ik snap ook dat geen kids voordelen heeft die zwaarder kunnen wegen, maar als je nu al weet dat je ooit kinderen wil, dan zou ik er rekening mee houden, dat accepteren dat je ze nooit zal krijgen heel zwaar gaat worden. En uit ervaring weet ik: Wat je leuk vind, daar maak je tijd voor. Paardrijden en 3 kinderen gaan prima samen. Alleen die zwangerschappen vond ik dan niks...

**Geplaatst**: 30-08-10 22:08

Geplaatst: 30-08-10 22:08

F_Orumster schreef:
Lieveli, ik vind een leeftijd 30-34 heel mooi hoor~!! Tijd zat.

Oeh dat vind ik erg oud! Sowieso lijkt het wel alsof vrouwen gemiddeld steeds later aan kinderen beginnen. Hoop zelf rond mijn 25e moeder te worden