Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-03 17:42

met knikkende knieën

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-03 17:42

en een brok in mijn keel.
De klokt tikt..........
Het afscheid komt dichterbij.
Het liefst zou ik een paar dagen weg kruipen.
Maar ik ga!
Zoals Dorine haar hoofd niet boog voor haar ziekte, ga ik mijn hoofd niet buigen voor het afscheid.
Ik denk dat ik niet de enige ben met deze gevoelens.
En ik weet zeker dat Dorine trots is op ons.......haar bokkers.

Wilde dit even kwijt..........

**Geplaatst**: 08-07-03 18:48

Geplaatst: 08-07-03 18:48

Heel mooi gesproken.
Vind het erg goed van je wat je allemaal hebt gedaan in de afgelopen tijd en ook dat je nu gaat.

Ik moet bekennen dat ik zelf de stap niet durf te zetten terwijl het voor mij qua afstand heel goed te doen is.

Mijn gedachten zijn zeker bij jullie vanavond en morgen maar zelf kom ik niet....
Ik kende Dorine niet persoonlijk en ik zou me nu niet thuis voelen tussen al die mensen die haar wel persoonlijk hebben gekend.

Heel veel sterkte in ieder geval.

**Geplaatst**: 08-07-03 18:53

Geplaatst: 08-07-03 18:53

ik denk aan jullie vanavond, ik had er graag bij geweest maar helaas het kan echt niet.

*knuf*

**Geplaatst**: 08-07-03 19:02

Geplaatst: 08-07-03 19:02

Sterkte Skatje!! Het is vreselijk voor je, maar ik denk wel noodzakelijk om dit goed af te sluiten. En wat is er eng aan Dorine? Ze is een vriendin van je (toch?) Ik hoop dat het meevalt!

**Geplaatst**: 08-07-03 20:24

Geplaatst: 08-07-03 20:24

Hoe vond je het skatje? Het is mij erg meegevallen. Misschien ook wel omdat er vrij weinig eigen inbreng was. Als er meer gedichten waren geweest, of er meer door familie gesproken werd, had ik het waarschijnlijk moeilijker gehad. Ik vond het wel heel mooi, en het zal me ook zeker nog lang bijblijven.

**Geplaatst**: 08-07-03 20:26

Geplaatst: 08-07-03 20:26

Aan de ene kant is het mij meegevallen maar toch ook weer tegen. Vond het erg moeilijk om Peter en de rest van de families zo ontzettend verdrietig te zien. Het gedicht dat voorgelezen werd door de moeder van Peter was wel ontzettend mooi

**Geplaatst**: 08-07-03 21:16

Geplaatst: 08-07-03 21:16

Ik vond het gedicht ook erg mooi en de hele dienst heeft indruk gemaakt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-07-03 22:42

Geplaatst door de TopicStarter : 08-07-03 22:42

Het was een schitterend deel van het afscheid.
Heel ontroerend.
Vooral het zien van Peter en de familie was erg emotioneel.
Het zijn stuk voor stuk mooie mensen. Proberen ondanks hun eigen verdriet toch een ander op te beuren. Top hoor.
Heb veel bewondering voor iedereen.
En morgen, laten we maar weer op ons afkomen.
Maar Dorine is bij ons, dat is een grote steun.

**Geplaatst**: 08-07-03 23:33

Geplaatst: 08-07-03 23:33

Heel veel sterkte, ik kan me voorstellen dat je er tegenop ziet. Ik had dat nu ook, toen we er bijna waren echt een knoop in mijn maag, en dan ga je maar, en kijken hoe je je erbij voelt....Ik heb het over me heen laten komen en vond het een hele mooie wake.

Sterkte morgen, zal aan jullie denken, aan die dappere dragers die stiekem liever in een hoekje zouden willen kijken maar het doen voor Dorine en de famillie. Lovers

**Geplaatst**: 08-07-03 23:54

Geplaatst: 08-07-03 23:54

Dorine lag er heel vredig bij, je verwachte haast even dat ze zou gaan knipogen of een lach tevoorschijn zou toveren.

**Geplaatst**: 08-07-03 23:57

Geplaatst: 08-07-03 23:57

Dat gevoel had ik ook. Het is een goed gevoel om afscheid te hebben kunnen nemen, en ook aan de familie te laten zien dat we heel veel om haar hebben gegeven.

Sterkte voor de dragers morgen, het zal een zware laatste gang zijn.

**Geplaatst**: 09-07-03 07:19

Geplaatst: 09-07-03 07:19

Ook op mij heeft de dienst en het afscheid een grote indruk gemaakt, maar heeft vooral mijn onrust weggenomen. Die knoop in mijn maag is nu weg. Dorine lag er zo vredig bij, eindelijk geen pijn meer...

**Geplaatst**: 09-07-03 08:01

Geplaatst: 09-07-03 08:01

greetje schreef:
Dorine lag er heel vredig bij, je verwachte haast even dat ze zou gaan knipogen of een lach tevoorschijn zou toveren.

Dat gevoel had ik ook echt.

Het was een vreselijk emotionele gebeurtenis, maar ik ben erg blij dat ik geweest ben. De familie vond het heel fijn dat wij aanwezig waren en we waren erg welkom.
Het gedicht in de kerk was prachtig (snif), ik heb het dan ook absoluut niet droog kunnen houden.

Voor degenen die vandaag naar de uitvaart gaan: heel veel sterkte, en leg voor mij a.u.b. een kraanvogel op de kist..... Huilen

**Geplaatst**: 09-07-03 08:13

Geplaatst: 09-07-03 08:13

Imker ik leg er 1 voor jou bij hoor.
Net als imker heb ik ook vreselijk veel gehuild maar Dorine was ook zo bijzonder voor ons allen.
Wat ik ook heel erg mooi vond was dat er zelfs bokkers vanuit belgie hierheen zijn gekomen.Fijn om sommige mensen voor het eerst te zien maar toch te ontmoeten alsof het goede bekenden zijn

**Geplaatst**: 09-07-03 08:24

Geplaatst: 09-07-03 08:24

Bokt geeft het gevoel een grote familie te zijn. Niet alleen op momenten dat er wat te feesten valt, maar ook op de trieste momenten. Ik kan alleen herhalen wat Dorine's moeder gisteren tegen me zei: wat fijn dat jullie er zijn!

**Geplaatst**: 09-07-03 08:53

Geplaatst: 09-07-03 08:53

Ook ik heb vreselijk veel gehuild gister, vooral op de momenten dat ik het het minst wilde. Ik vond het echt heel erg mooi!

**Geplaatst**: 09-07-03 09:52

Geplaatst: 09-07-03 09:52

Ik huilde niet zoveel, maar zo ben ik. Dat maakte mijn verdriet niet minder, ik heb juist vandaag dat ik om alles zit te snotteren.
Ik vond het moeilijkste e famillie de kerk uit te zien gaan, zo verslagen...terwijl ze een half uur later weer beresterk waren, zo knap!

**Geplaatst**: 09-07-03 19:38

Geplaatst: 09-07-03 19:38

Ik geloof nog voor Dorine haar berichtje plaatste over de hersentumors, had ik met Jola al eens een gesprek gehad, dat als ik Dorine niet meer in levende lijve zou kunnen ontmoeten (wat ik hoopte van wel ooit te kunnen), dat ik dan ten minste naar haar begrafenis wilde komen, dat ik tenminste dat nog voor haar kon doen. Jolanda heeft me toen beloofd dat als die moment er ooit zou komen, ik met haar mocht meerijden.

De begrafenis was voor ons niet haalbaar ivm werk enzo, maar gisteren stonden we er. Ik ben in totaal meer dan drie uur onderweg geweest voor we in Zevenaar waren, in de auto van mijn baas, die me naar het station bracht, in de trein, in Jolanda haar auto, maar dat kon me echt niets schelen. Jolanda is zo lief geweest om voor mij een roos te regelen, en heeft stiekem zelfs een wit haarlint voor me gekocht, toen ze hoorde dat ik het mijne niet vond.
Onderweg in de trein en in de auto heb ik nog vogeltjes gevouwen, maar ik had er al een aantal van thuis meegenomen.

Ondanks dat ik niet op mijn gemak en zenuwachtig was (was bang voor verschillen met een avondwake in België, en dat ik dingen zou verkeerd doen ofzo), vond ik de wake heel aangrijpend, het aansteken van de doopkaars, het voorlezen van het gedicht over de rozenstruik, het verdriet van de familie (en tegelijkertijd zijn ze toch zo sterk!), ....

Ik kan met geen woorden beschrijven wat het voor mij betekende om Dorine te kunnen groeten, en om mijn blauwe kraanvogeltje in haar kist te mogen leggen. Ze had er niet mooier bij kunnen liggen, met dat petje, en die foto en pluk manen van Cerise... prachtig
Ook Peter eindelijk een echte knuffel te kunnen geven... alle familieleden, wat een prachtmensen... geen woorden zijn goed genoeg om dat te beschrijven.
Ik heb heel wat tranen gelaten, maar op weg naar huis viel er een pak van mijn hart. Het is goed zo. En Dorine had zich geen beter afscheid kunnen wensen, denk ik.
Mijn rusteloosheid was ook verdwenen...

Ik ben de familie enorm dankbaar dat ik als Bokker welkom was en daar mocht aanwezig zijn. Ik ben Jolanda enorm dankbaar dat zij het mogelijk maakte dat ik daar ook kon aanwezig zijn. En Petra (Skatje) dat zij mijn doos kraanvogeltjes aangenomen heeft om vandaag over Dorine's kist uit te strooien.
Ik ben Dorine dankbaar voor al wat zij voor mij en iedereen betekend heeft en altijd zal blijven betekenen...

Ik weet dat je bij ons bent meid, en je zal altijd bij ons blijven...

**Geplaatst**: 09-07-03 19:45

Geplaatst: 09-07-03 19:45

Ik krijg het helemaal koud als ik jullie berichtjes lees. Ik ben zelf niet aanwezig geweest, maar heb wel veel gehuild. Helemaal toen ik gisteren de film spirit keek... Ik heb Dorine ook niet echt gekend, maar toch voel ik me met haar verbonden en het is mooi om te horen dat zoveel mensen dat hebben!

**Geplaatst**: 09-07-03 19:55

Geplaatst: 09-07-03 19:55

ahhh ik was ook erg emotioneel alhoewel ik het ook niet heb laten merken Verdrietig

als ik iedereen zo zag huilen dan moest ik ook snotteren Verdrietig

vooral bij dat laatste liedje toen dorine in haar kist weer langs kwam Verdrietig

**Geplaatst**: 09-07-03 19:56

Geplaatst: 09-07-03 19:56

moet je eens voorstellen als je met de bloemen voor de kist uitloopt Knipoog

**Geplaatst**: 09-07-03 19:57

Geplaatst: 09-07-03 19:57

ja ik zag het.. jij en honeybee Verdrietig

dat was dus ook iets waarvan de tranen ook bij mij in me ogen schoten hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-07-03 20:22

Geplaatst door de TopicStarter : 09-07-03 20:22

Nu dan toch maar een paar woorden.
Ik was niet blij toen we daar stonden te wachten met de kist.
Dat wachten was voor mij een verschrikking.
Wat me wel opviel waren al die wiebelende bloemstukken.
Had nog op de lippen liggen om te zeggen: Joh, hou die bloempjes stil! Knipoog

De dienst was heel mooi en aangrijpend. Gelukkig zijn er dan kinderen bij, die toveren in een mum een glimlach op je gezicht.

De begraafplaats, weer een tegenvaller. We moesten de kist boven het graf plaatsen. Was een enge gewaarwording. Maar we hebben het gered.
Ik ben dan ook trots op ons! Ieder van ons zag daar denk ik tegenop. We wisten dit ook niet.
Verder was dat ook heel emotioneel. En dat moment van stilte........
was dus iets anders afgesloten dan geplend. Met een donderend geweld werden we even wakker geschud door de straal jagers.
Ik persoonlijk vond dat heel mooi.
We hadden immers gevraagd om een teken van boven.
Nou dat hebben we gehad. Verward

Voor mij was deze dag een mooie afsluiting, ben de familie dan ook heel dankbaar dat wij er mochten zijn.
Ik denk er met een prettig gevoel aan terug. Toen ik naar huis ging moest ik nog even aan de woorden van Peter denken.
Je hoeft niet te huilen, het is goed zo!
Peter, je hebt helemaal gelijk. Ook jij bent een kanjer.
En Kim, je beseft dit waarschijnlijk niet, maar je was een grote steun.
Bedankt.

**Geplaatst**: 09-07-03 20:29

Geplaatst: 09-07-03 20:29

ahhhh erg mooi gesproken hoor Verdrietig

jullie aan de kist hadden het allemaal moeilijk maar net als peter zegt heeft hij wel gelijk ze is toch mooi gegaan eerst de dorine dag en nu de begrafenis met allemaal bokkers Lachen

dat had ze zeker wel gewild Knipoog