Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-07-10 10:56

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 29-07-10 10:56

Elke 5 dagen een kadootje omdat ze eet?? Hm, lijkt me iets overdreven.

**Geplaatst**: 29-07-10 11:03

Geplaatst: 29-07-10 11:03

Ik denk dat het het beste werkt als je er geen drama van maakt , en niet de strijd aangaat , en niemand DWINGT om iets te eten.
Je kan wel graag willen dat die kleine eet , maar als ze niet wil....dan moet ze er zelf maar achter komen

Het wordt allemaal niet leuker als je er een strijd van gaat maken , dan laat je je ook wel heel erg kennen trouwens want een echt
eigenwijsje kan dat gewoon winnen omdat je zelf steeds gefrustreerder wordt en je hele dag erdoor beïnvloed wordt.

Een betere keuze is het dan om het kind zèlf te laten inzien dat ze dom bezig is. Zorg ervoor dat ze de maaltijd nodig heeft ,
dan begint ze er wel aan , wie honger heeft die eet wel :-)

Gewoon ontbijt , fruit , lunch , alles genoeg vitamientjes enzo maar niet zo vullend dat ze de avondmaaltijd niet mist

Dan bordje neerzetten , bordje weg als iedereen klaar is , wie het normale eten niet eet hoeft ook geen toetje , dat is simpel zat.

Als er geen spektakel van gemaakt wordt dan gaat zij nergens tegenin , jij raakt niet gefrustreerd , en voor haar is de drempel ook
niet zo groot om toch maar weer gewoon mee te gaan eten , want het voelt dan niet aan alsof ze "verliest"

Een kind net zo lang laten zitten totdat ze wel eet en steeds weer datzelfde bordje eten geven totdat het op is , dat kan natuurlijk
ook prima werken , maar je maakt er dan toch weer een strijd van , dat is voor niemand leuk. Zelf zit je met een boos kind en
een afwas die je niet af kunt maken , dat bord staat lekker in de weg in je koelkast , al dat getob

Je moet er zelf gewoon geen last van hebben , maar ervoor zorgen dat zij de enige is die er last van heeft doordat haar maagje knort

En al eet ze dan nog niet : prima , dan heb jij er verder geen last van , ze krijgt haar vitamientjes verder wel binnen ,
en op een gegeven moment zal ze best wel weer mee gaan eten , wat moet ze anders de hele tijd doen terwijl ze aan tafel zit en de rest
wel gewoon lekker zit te smikkelen

Zeker als ze bij oma wel gewoon eet , dan leert ze ook niet af hoe het hoort

Heeft ze het bij oma nooit geprobeerd trouwens ?

Mijn vriend heeft bij zijn oma echt een klein trauma opgelopen , daar aten ze allemaal hun bord wel leeg , wat er ook op lag

Want als de grote mensen gegeten hadden en de pap kwam op tafel , kreeg iedereen pap op zijn bord , ongeacht of er nog wat op lag ,
en dat bord ging LEEG voordat je van tafel mocht , hihi. Na een paar keer pap over je aardappels kijk je ook wel uit

Er zijn gewoon zoveel manieren die prima kunnen werken. Maar ik denk dat het voor jezelf het fijnste is als je je ritme er niet voor
aanpast en niet de kwaaie pier hoeft te zijn met straffen en een boos kind aan tafel , maar het gewoon de verantwoordelijkheid van het
kind zelf maakt. Niet eten ? Dan niet , maar dan ook geen toetje , geen lekkers , en bij het ontbijt heb je pas weer de kans.
Dan leren ze zelf wat de consequentie is van hun gedrag

Overigens dat overal appelmoes (of mayonaise of ketchup of wat dan ook) op willen hebben is een erg irritante eetgewoonte.
Erg onhandig ook als je een keer elders eet en het dan mist. Vervelend dat je dat zelf hebt , lijkt me raadzaam om te proberen om die
kleine dat niet aan te leren dat er altijd appelmoes is. Ze kan gewoon mee-eten , maar niet alleen appelmoes.

Vind ik hoor

**Geplaatst**: 29-07-10 11:07

Geplaatst: 29-07-10 11:07

Zonnetje81 schreef:
Elke 5 dagen een kadootje omdat ze eet?? Hm, lijkt me iets overdreven.

Om mee te beginnen. Later kun je het uitbouwen naar 10 ofzo maar dat is voor een kind van drie nog niet te overzien. En het gaat maar om hele kleine kadootje bij bijvoorbeeld de action vandaan.

**Geplaatst**: 29-07-10 11:08

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 29-07-10 11:08

Ja , ga ze lekker omkopen met cadeautjes

Als je eet , heb je geen knorrende maag , lijkt me al beloning genoeg toch

**Geplaatst**: 29-07-10 11:19

Geplaatst: 29-07-10 11:19

Het gaat er om dat je de negatieve sfeer die rondom het eten hangt omzet in iets positiefs. Als je dit een aantal weken volhoud heb je hele grote kans dat je de vicieuze cirkel doorbroken hebt.

Als je nooit ontbijt heb je om die tijd ook geen trek, ontbijt je een week wel dan gaat je lichaam vanzelf aangeven dat het tijd is voor ontbijt.

Laatst bijgewerkt door YvonneV op 29-07-10 11:22, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 29-07-10 11:22

Geplaatst: 29-07-10 11:22

Een beloningssysteem kan heel goed werken. Maar da hoeft niet persé met een kadootje, een spelletje of iets anders leuks doen kan ook.
Of dat ze na 5 stickers een keer mag kiezen wat je 's avonds eet?

Verder is het ook heel niet raar om hulp te vragen bij een HA of wijkverpleegkundige!

Maar wat inderdaad belangrijk is, is om de druk van het avondeten af te halen.

**Geplaatst**: 29-07-10 11:39

Geplaatst: 29-07-10 11:39

ik schijn zelf vroeger ook een drama geweest te zijn met avond eten. Nadat mijn amandelen waren geknipt (toen was ik 6) heb ik een paar dagen babyvoeding gegeten en dat vond ik blijkbaar zo lekker dat ik daarna geen prakkie meer wilde. Ik dreef mijn ouders echt tot wanhoop omdat ik vertikte te eten wat mijn moeder mij 's avonds voorschotelde. Uiteindelijk zijn we bij de HA beland (omdat mijn moeder dacht dat ik misschien nog last had van mijn geknipte amandelen) en die constateerde... helemaal niets! Er was helemaal niks aan de hand met Heleentje en zij kon gewoon haar prakkie eten!

De ouders schijnen er vaak een groter probleem van te maken dan het kind zelf. HA vertelde ook, niet te veel moeite doen, als ze honger krijgt gaat ze echt wel weer eten. En zolang je dochtertje de rest van haar maaltijden wel gewoon eet, zal ze echt niet verhongeren. Succes ermee

**Geplaatst**: 29-07-10 11:40

Geplaatst: 29-07-10 11:40

Ik wilde even zeggen dat het me het beste lijkt om er vooral niet te veel aandacht aan te spenderen. Zo maak jet het probleem alleen maar groter.

Ik denk dat je het tijdelijk anders moet gaan doen. Ik heb ede techniek wel eens gezien in een opvoedprogramma.
Dus 's ochtend eet ze wel. Ze krijgt dan andere dingen als 's avonds.
Vanavond geef je haar verschillende dingetjes. Een kind moet leren eten. En leren te houden van bepaalde smaken.
-Geef haar 1/4 boterham met beleg.
Wat eet jij vanavond? Bijv. een salade met komkommer, tomaat, kroutons, en nog wat. En en een rijstgerecht met kip.
- geef haar 1 stukje komkommer.
-een stukje tomaat.
-een stukje kip.
-een heel lekker toetje.

Het voordeel hiervan is alles mag niks moet. Het is niet veel. Het is anders. Het is afwisselend. Zo leert ze verschillende smaken. En ze heeft toch iets van groente, vlees, zuivel en granen. De meeste jonge kinderen vinden komkommer en tomaat wel lekker.
Eten is nu niet leuk want mama is gestresd en word boos. Maak het leuk en beloon wat goed is, alleen niet te overdreven maar gewoon.

Ik weet niet of je een tuin hebt maar anders plant je komkommertjes of iets van groente. En dan gaan we er eerst goed voor zorgen en later opeten. Vinden de meeste ook geweldig. Want plantjes moeten ook goed eten en drinken...net als jij...

p.s heeft ze lang babyvoeding gegeten in die potjes?

**Geplaatst**: 29-07-10 11:46

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 29-07-10 11:46

Ik heb alleen de TS haar posts gelezen, dus misschien heeft iemand dit al aangedragen.
Bij oma eet ze dus wel gewoon warm? Naar mijn idee kan dit twee dingen betekenen: Je dochter weet dat ze er bij jou onderuit kan komen OF je kan gewoon niet zo goed koken

Heb je dit al besproken met je moeder? Hoe krijgt zij jouw dochter wel aan het eten?

**Geplaatst**: 29-07-10 11:48

Geplaatst: 29-07-10 11:48

Bij een vriendin van mij was hetzelfde probleem met haar kind van bijna 3.
Zij had het advies gekregen om de tafel niet voor haar te dekken....
Tis een harde optie maar het heeft echt geholpen.
Bij haar was het puur negatieve aandacht.....

**Geplaatst**: 29-07-10 11:57

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 29-07-10 11:57

Hier 2 kids waarvan de oudste (5,5 jaar) in no-time haar avondeten op heeft, terwijl ik een boterham er bij haar moet "in praten"

En de jongste (3,5 jaar) is precies andersom, brood gaat er zo in, 's ochtends 2, 's middags 3 maar avondeten is een ramp.

Wij maken er geen probleem van, wel vind ik dat ze allebei ergens een hapje van moeten nemen, dan weten ze zeker of ze het wel of niet lekker vinden.

Als ze allebei hun bord leeg hebben, ochtend, middag, avond én daarbij hun drinken op hebben, krijgen ze hier een streepje op het memobord, 10 streepjes is 10 cent en een sticker in een boek.

Gaat snel die streepjes want hetzelfde geldt voor opruimen en plassen/poepen.

**Geplaatst**: 29-07-10 12:38

Geplaatst: 29-07-10 12:38

He Loon! Ha dit herken ik van Kirsten ook toen ze 3 was! Je moet het echt loslaten. Kids van die leeftijd groeien al van de lucht en ze eet de gehele dag al genoeg zo te lezen. Bij Kirsten (en trouwens Stefan ook op die leeftijd) hebben we het ook helemaal los gelaten. Niet boos worden, geen straffen of beloningen. Gewoon heel klein beetje op het bord. Bord wordt afgeruimd als rest van gezin klaar is. Toetje hoort erbij bij ons. Nou, je weet hoe Stefan inmiddels eruit ziet. Nooit gedacht dat die magere scharminkel nog eens een kilo te veel gewicht zou hebben! En dat heeft ie nu toch. Hij eet alles (en nu dus te veel...

)

En Kirsten is nu de laatste maanden goed aan het bijdraaien (voor de niet kenners, zij is nu 5,5, TS kent mij) en eet lekker mee.

Wat natuurlijk psychisch niet helpt voor de kleine meid is dat jij zelf al aangeeft dat je zonder appelmoes niets lust. Niet dat je dat haar verteld, maar ze ziet het toch wel. Hoe goed je als ouder het ook probeert te verbergen, ze zien het toch wat je wel of niet lust. 1 keer witlof geprobeerd hier (dat haat ik, ben geen cavia...) en ze hadden meteen door dat ik dat dus niks vond.

Wat je verder nog kan proberen is vanaf een uur voor het eten het drinken af te pakken (klinkt vervelend zo, maar je snapt me wel). Als ik ze hier een half uur voor het eten nog drinken geef eten ze ook een stuk minder (hmmm, misschien tip aan mijzelf om zoonlief drinken te geven voor het eten...)

En idd de "druk" van het avondeten halen. Het hoort erbij, is een gewoon onderdeel van de dag. Hoe meer aandacht je eraan besteed hoe interesanter het is voor die kleine krengen om er een punt van te maken. Want blijkbaar is voor moeder het avondeten erg belangrijk, dus kan ze daar de meeste negatieve aandacht uit halen. Het ideale moment voor draakjues van 3 om flink stampij te maken. Dus idd zou ik ook zeggen: ga gewoon 1 maaltijd koken, betrek haar er niet bij (dat heeft immers toch geen positieve werking op haar eetgedrag): niet meekoken en meehelpen (in wezen beloon je daarmee alvast vooruit op haar "lust ik niet" reactie, ze bouwt er naar toe op). Vaak zijn de ze compleet verbaasd dat mama ineens het hele avondeten niet meer belangrijk vind (een vriendin van mij had dit ook, maar die kleine werd echt kwaad, woest. Ze deed dit ook n.a.v mijn advies, het hele avondeten zeg maar "uitkleden", ontdoen van alle speciale 'ik hoop dat mijn kind nu wel wil eten' truuks. En dat meisje van 3 was zo verbouwereerd dat ze ineens aan tafel zat met eten voor haar neus dat ze haar bordje achter elkaar leeg at, waarbij ze met ongeloof naar mama zat te kijken dat er geen spektakel gemaakt werd. Het spelletje was ineens over...)

Sterkte ermee meid! Ik weet hoe het voelt!

**Geplaatst**: 29-07-10 12:45

Geplaatst: 29-07-10 12:45

Ow dit is zo herkenbaar

Ik heb het welgeteld een half jaar lang gehad bij mijn dochter van toen 2.5.
Ze wilde niks, maar dan ook echt niks eten, ja snoepjes en koekjes gingen erin, maar brood en warm eten? Echtnie...
Ik heb werkelijk alles geprobeert: boos worden, eten neerzetten, laten zitten, noem alle ramp senario's maar op.

Tot ik van iemand idd de tip kreeg, gewoon een klein portie opscheppen en aanbieden, niet eten, tja jij krijgt honger ik niet, maar voor de rest kreeg ze ook geen snoep of koek (ze kreeg wel 2x per dag een stuk fruit omdat er echt niks in ging) ze heeft het brood welgeteld 1 week vol gehouden, ze kreeg toch wel honger en had door dat ze per dag aan 2 stukjes fruit niet genoeg had, maar avond eten bleef een groot drama.

Ze heeft het een half jaar volgehouden om geen warm eten te nemen (ze at wel 2 broodjes bij het ontbijt, rond 10 uur een stuk fruit, en om 12 uur 3 broodjes dus ze kreeg gelukkig wel iets binnen) heb in die tijd heel veel contact gehad met de HA omdat ik bang was dat ze werkelijk zou verhongeren.

Toen ze 3 jaar werd begon het alleen maar beter en beter te worden (ze vraagt me nu zelfs om 16.00 smiddags al wat voor warm eten we krijgen, en gelukkig eet ze nu echt alles, behalve chilli con carne maar ja je kan niet alles hebben)

Mijn advies is dus: doorzetten, hoe moeilijk het ook is.

Heel veel succes en ik hoop niet dat jou dochter er zo lang over doet als die van mij.

**Geplaatst**: 29-07-10 17:41

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 29-07-10 17:41

Lees hier veel tips om er toch een productie van te maken met van alles aan nogwat aan smaakjes of zelfs blijven dwingen tot (volgende ochtend/middag enz.)
Nogmaals nutteloos. Mama veel stress en kind ligt dwars. Belonen van zulke basisdingen als eten en mits zindelijk naar het toilet lees ik met grote verbazing. Sommige dingen moeten te gewoon zijn om te belonen. Eten, drinken en het weer afvoeren ervan zijn dingen die ieder mens doet en zo moet je ze ook behandelen.
Eisen dat kind bord leeg eet is ook af te raden. Kind moet dan soms meer eten dan lichaam aankan/nodig heeft en stelt zich in op overeten en later makkelijk te dik worden omdat gevoel van verzadiging verzet of zelfs uitgeschakeld is.

Advies waar ik achter sta en ook al een aantal keren hier voorbij gekomen is : Gewoon met iedereen aan tafel, kleine portie eten en als rest klaar is alles afruimen. Toetjes zijn er om gaatjes te vullen, dus geen ruimte voor avondeten is ook geen ruimte voor toetje.

**Geplaatst**: 29-07-10 18:16

Geplaatst: 29-07-10 18:16

Moontje1991 schreef:
Ik wel en het is vreselijk om voor dat soort mensen een kerst maal te maken. (en dan bedoel ik dus iemand van een jaar of 40)
En dus ook heel vervelend voor dat soort mensen dat ze nooit buiten de deur kunnen eten.
(zie je het al voor je in een restaurant "ja heeft u ook een broodje pindakaas" )

Dat wil je je kind toch niet aandoen?
Wat heb je nou liever nu even doorzetten en dat je kind straks goed eet?
Of nu altijd zijn zin geven en dat ze straks als ze 30 is alleen maar brood met pindakaas eet?

Onzin... Zoals ik eerder al schreef heeft mijn kind echt weken (misschien wel een maand of 2 / 3) op alleen maar brood met pindakaas en hier en daar wat hapjes geleefd, omdat hij geen warm eten wilde eten. Ik heb hem nooit gedwongen iets te eten, heb later overigens ook niet alleen maar gekookt wat hij lustte en mijn zoon is nu 15, proeft altijd alles en lust bijna alles... gewoon uit eigen beweging, zonder dwang of pushen of drama's.

Je moet niet vergeten dat de smaakpapillen van een kind zich ontwikkelen in de loop der jaren en bij nagenoeg alle kinderen verandert hun smaak. Dat gaat vaak gepaard met zo'n periode van minder goed eten. Da's normaal. Mijn zoon deed als peuter een moord voor pasta, nu gaat hij er nog net niet van over z'n nek. Hij eet het als het moet maar ik doe hem er absoluut geen plezier mee.
Ik lust zelf echt absoluut geen kaas, in welke vorm dan ook. Toch heeft mijn kind als peuter kaas te eten gekregen en hij lustte dat ook gewoon. Tot na de 'broodje pindakaas-periode'... toen lustte hij het 'ineens' ook niet meer. Terwijl hij het altijd gewoon gegeten had. Nu lust hij het wel in gesmolten vorm op pizza of tosti, maar verder niet. Dat soort dingen zijn normaal.

En ja, ik ken ook iemand die liefst alleen maar brood eet en nagenoeg niks lust. Mijn zwager....
En ra ra... zijn moeder heeft hem vroeger gewoon alles laten eten, hij at toen ook bijna alles, pas toen hij volwassen werd is hij steeds minder gaan lusten.
Dat zegt dus gewoon niks...

**Geplaatst**: 31-07-10 09:05

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 31-07-10 09:05

@TS: misschien ben ik een oude zeur, maar ik denk dat je dochter nu ze drie jaar is, toch al wel uit een gewone beker/glas kan drinken? Flessen en tuitbekers zijn niet al te best voor de tanden nl.
Hopelijk ga je wat vooruitgang boeken met het eetgedrag en ach, het komt heus wel goed! Probeer je er niet al te druk om te maken.
Ik zit me af te vragen of je door middel van een beloningssysteem iets gewoons als warm eten, niet veel te bijzonder gaat maken. Maar dat is een ongefundeerde gedachte.

**Geplaatst**: 31-07-10 09:46

Geplaatst: 31-07-10 09:46

tamary schreef:
Lees hier veel tips om er toch een productie van te maken met van alles aan nogwat aan smaakjes of zelfs blijven dwingen tot (volgende ochtend/middag enz.)
Nogmaals nutteloos. Mama veel stress en kind ligt dwars. Belonen van zulke basisdingen als eten en mits zindelijk naar het toilet lees ik met grote verbazing. Sommige dingen moeten te gewoon zijn om te belonen. Eten, drinken en het weer afvoeren ervan zijn dingen die ieder mens doet en zo moet je ze ook behandelen.
Eisen dat kind bord leeg eet is ook af te raden. Kind moet dan soms meer eten dan lichaam aankan/nodig heeft en stelt zich in op overeten en later makkelijk te dik worden omdat gevoel van verzadiging verzet of zelfs uitgeschakeld is.

Advies waar ik achter sta en ook al een aantal keren hier voorbij gekomen is : Gewoon met iedereen aan tafel, kleine portie eten en als rest klaar is alles afruimen. Toetjes zijn er om gaatjes te vullen, dus geen ruimte voor avondeten is ook geen ruimte voor toetje.

Ik lees juist de laatste pagina's (en daarvoor eigenlijk ook al) alleen maar de tips om het juist met rust te laten? Wat TS overigens ook gaat doen als ik haar goed begrijp.

**Geplaatst**: 01-08-10 20:33

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 01-08-10 20:33

Hoe gaat het nou?

**Geplaatst**: 01-08-10 21:02

Geplaatst: 01-08-10 21:02

Even iets heel geks he...ik at ook niet, behalve spinazie en gek genoeg, bloemkool. Mn moeder was zo hopeloos, dat ze mn eten zelfs door de blender haalde, in de hoop dat ik het wel op zou eten.
Eenmaal bij de dokter voor wat anders, onderzocht en ik bleek een zware allergie voor dierlijke eiwitten te hebben, wat zich enkelt uitte in oorpijn en slijmerig keeltje..maar dat werd steeds op verkoudheid gegooit.
Kan het zijn dat oma anders kookt, iets anders maakt? Of eet ze daar wel hetzelfde?

**Geplaatst**: 01-08-10 21:08

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 01-08-10 21:08

Ik heb niet alles gelezen, maar toen ik vroeger niet wou eten werd mij als kind altijd wijs gemaakt dat anders de boze grote aap mij kwam halen

Als ik dan weigerde deden ze net alsof ze hem aan hoorden komen, nou dan at ik vlug mijn bord leeg hahaha!

**Geplaatst**: 01-08-10 21:12

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 01-08-10 21:12

Ik ben het helemaal eens met pmarena

**Geplaatst**: 01-08-10 23:18

Re: Altijd maar vechten met eten

Geplaatst: 01-08-10 23:18

Ik at vroeger ook heel slecht mijn ouders zijn met me wel eens bij de dokter geweest die zei ook je kunt een kind niet dwingen. Zorg dat ze genoeg drinkt. En zet gewoon een bordje voor der neus als je klaar bent met eten en ze heeft niks gegeten dan pech. Wel mocht ik savonds aan de bambix als ik honger had verder kreeg ik niks. Ben wel eens ziek geweest van de honger.. hadden mijn ouders niet in de gaten tot ze me manderijnen gingen voeren en die wel erg makkelijk naar binnen gingen

Ben nog steeds een slechte groente eter maar eet nu wel netjes mijn bordje leeg.

**Geplaatst**: 01-08-10 23:49

Geplaatst: 01-08-10 23:49

ik had dit vroeger ook... En wat ik me er nog van herinner is dat ik niets liever wilde dan net als andere kindjes mijn bord leeg eten. Maar op één of andere manier lukte het me niet. Ik zag het, en het werd echt een berg om te verzetten. Ik vond het gewoon echt niet lekker. Mijn ouders hebben alles geprobeerd. Boos worden, me op schoot nemen en vasthouden, lief zijn, slaan, me net zo lang laten zitten tot ik het opgegeten had, suiker erover, een puntensysteem (waar ik cadeaus mee kon sparen). Ik heb dan wel add.. misschien heeft het er iets mee te maken.
Nog steeds houd ik niet echt van groente, maar ik eet inmiddels wel goed. Het is over gegaan toen ik zelf mijn eten op mocht scheppen, en bepalen hoeveel en of ik at.

Ziet ze er verder wel gezond uit? eet ze zich niet vol aan snoep? Is ze vrolijk? heeft ze energie? Ik zou zeggen, laat het. Als ze oud genoeg is, laat haar zelf opscheppen wat ze op denkt te kunnen. Kook gewoon wat je zelf lekker vindt, en laat haar gewoon elke keer een klein beetje proberen. Maak er geen worsteling van, maar geef haar geen zoetigheid of toetje als ze niet eet. Uiteindelijk zal het wel beter gaan.

**Geplaatst**: 02-08-10 08:54

Geplaatst: 02-08-10 08:54

Ik wou ook niet eten toen ik 2/3 jaar was.
Bij mij was het gewoon omdat ik een 'stijve kop' erin had, ik wilde gewoon niet eten!
Ouders ook ten einde raad, uiteindelijk ben ik onder een koude douche beland, probleem over..
(ik heb er niets aan overgehouden hoor, haha)

**Geplaatst**: 02-08-10 09:46

Geplaatst: 02-08-10 09:46

_Ella_ schreef:
ik had dit vroeger ook... En wat ik me er nog van herinner is dat ik niets liever wilde dan net als andere kindjes mijn bord leeg eten. Maar op één of andere manier lukte het me niet. Ik zag het, en het werd echt een berg om te verzetten. Ik vond het gewoon echt niet lekker. Mijn ouders hebben alles geprobeerd. Boos worden, me op schoot nemen en vasthouden, lief zijn, slaan, me net zo lang laten zitten tot ik het opgegeten had, suiker erover, een puntensysteem (waar ik cadeaus mee kon sparen). Ik heb dan wel add.. misschien heeft het er iets mee te maken.
Nog steeds houd ik niet echt van groente, maar ik eet inmiddels wel goed. Het is over gegaan toen ik zelf mijn eten op mocht scheppen, en bepalen hoeveel en of ik at.

Ziet ze er verder wel gezond uit? eet ze zich niet vol aan snoep? Is ze vrolijk? heeft ze energie? Ik zou zeggen, laat het. Als ze oud genoeg is, laat haar zelf opscheppen wat ze op denkt te kunnen. Kook gewoon wat je zelf lekker vindt, en laat haar gewoon elke keer een klein beetje proberen. Maak er geen worsteling van, maar geef haar geen zoetigheid of toetje als ze niet eet. Uiteindelijk zal het wel beter gaan.

Ik had het toen ik klein was en nóg steeds eet ik weinig warm eten. Ben gewoon niet zo'n warm eten figuur. Ik weet dat ik ook alleen in de keuken werd gezet met mijn bordje. Mijn broer vond het altijd zielig en als mijn ouders uit het zicht waren dan at hij het snel voor me op.

Ze moesten eens weten..

Ik krijg nog steeds een klein bordje eten, mijn vriend zegt er nu zelfs nog wel eens wat van.. dat muggehapje ofzo. Maar ik ben gek op brood. Ik leef ook zonder warm eten als hij in het buitenland zit, dan neem ik gewoon geen warm eten.

Hoe gaat het nu en wat doet oma anders dan jij?