Afgelopen donderdag; ik fiets richting paard en stop onderweg bij de Bruna om een kaartje te kopen voor een actie van een Bokker.

Ik kies een mooi kaartje uit, uiteraard met een paard

Het bedrag is iets van 3,95 en ik betaal met een briefje van 10.
Het wisselgeld pak ik aan en loop de winkel uit terwijl ik het geld terug in mijn portemonnee stop.
Ineens zie ik een briefje van 10 ertussen zitten.. de man had mij dus 16,05 terug gegeven i.p.v 6,05.
In een impuls loop ik de winkel weer in, waar ik moet wachten op een oud vrouwtje.
Terwijl ik tegen de kassa-man zeg dat het niet klopt, zie ik hem zijn ogen even dicht doen, hoofd schudden en hij wil me 5 euro geven.

Ik zeg;"Neee, u heeft mij juist teveel geld gegeven!" En ik geef de 10 euro aan hem terug.
Als ik naast mijn fiets sta, denk ik ineens;"Wat dom van me! Ik had zo 15 euro extra in mijn portemonnee kunnen hebben."
Zo'n winkel verdient genoeg, die missen dat niet eens, dacht ik.
Met gemixte gevoelens, maar wel een schoon geweten, fiets ik door naar Kim.
Een paar weken geleden heb ik iets voor iemand gemaakt en ik heb heel erg lang moeten wachten tot het geld gestort werd.
Ik trapte in elk smoesje dat werd verteld, hoe naïef!

Keer op keer trap ik weer in zulke dingen, laat ik mijn hart spreken in plaats van mijn verstand.
Hoe word ik minder goed gelovig??
Moet ik dan bij alles gaan wantrouwen en bot worden voor de gevoelens van een ander?
Ik weet het niet meer...