Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Polly schreef:112 bellen.
Gezondheid van een mens gaat boven die van mijn paard dus desnoods je eigen paard loslaten (is toch een afgesloten bak? Tenminste zo begrijp ik het uit je verhaal).
Stel je voor dat die paarden (nog een keer) over haar heen denderen, dat wil je niet op je geweten hebben...
Lalidan schreef:Pony ergens vastbinden of anders terug het land in gooien. Andere paarden maar even in hun sop gaar laten koken. Naar je vriendin toe en kijken hoe het er voor staat. Voor een gebroken arm zou ik geen 112 bellen, tenzij het een open breuk is. Ouders bellen, iemand van stal bellen, wie dan ook bellen, mittela om, rustig opstaan en naar het ziekenhuis.
Drie jaar terug ben ikzelf van het paard gevallen. Bovenarm helemaal raar, ik kon ook niet overeind komen. Telefoon gelukkig in mijn zak (rechterzak, terwijl rechterarm stuk was, ook zo'n succes), dus mensen geprobeert te bereiken (en uiteraard neemt net op dat moment niemand op). Uiteindelijk mijn ouders te pakken gekregen, die zijn gekomen. Ondertussen kwamen eigenaren paard thuis, die het paard afgezadeld hebben en voor mij een mitelle opgezocht hebben. Met behulop van de mitella, een tuinstoel naast me en wat steun ben ik toen overeind gekomen, waarna we in de auto naar het ziekenhuis gegaan zijn. Geen enkel probleem. En voor het geval mensen denken dat het allemaal wel meeviel: Mijn bovenarm was volledig door.
Geen haar op mijn hoofd die er ook maar 1 seconde aan gedacht heeft 112 te bellen, ook niet toen ik in eerste instantie niemand te pakken kreeg. 112 is voor spoed en levensbedreigende zaken, een gebroken arm valt daar dus niet onder.
Krijg je echt helemaal niemand te pakken, kan je écht helemaal geen vervoer regelen, dan had ik de huisarts gebeld. Maar 112 bellen? Nee.
power1997 schreef:Dat meisje lag daar op de grond juist heel hard te schreeuwen MONICAA BEL 112 !!!