Geplaatst 
Ik en jij
Ik stijg op en drijf je aan. Met een schok kom je in beweging. Je stapt stevig door het pasgemaaide gras van de berm. Je kijkt om je heen, alsof er om elke boom iemand staat, die ons zou willen bespringen. De wind waait door je manen en de miezerige regen drupt op je vacht.
Nog even en we kunnen draven, nog even en we zijn in draf. Ik spoor je aan en je gaat er vandoor, met je neus in de lucht en je oren naar voren. Je rug deint op en neer, je hoeven raken de bodem niet. We zweven door de lucht, maar ik kan niet vliegen. Ik moet je stoppen en onder controle houden. Je moet stoppen voordat ik val.
En natuurlijk stop je net op tijd en ga je in draf. Nu kan ik je makkelijk bijhouden dit is het tempo waar ik van houd. Er komen een paar fietsers langs en ze kijken ons na. Ze moeten wel denken, wat moet ik ook op zo'n mooi paard? Je trekt je er niets van aan. Je draaft onverslaanbaar door.
De weg is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor bos, de miezer voor de zon. Je wilt harder en steeds sneller. Dus laat ik je even gaan.
Je strekt je benen, je gaat in volle galop. Ik ga staan in het zadel en kijk om ons heen, de bomen schieten voorbij, het zand stuift hoog op. Je lijkt niet moe te worden, en het is ook zo fijn. Je gaat terug in draf en ik zie dat je al helemaal bezweet bent.
We keren om en gaan terug. Het is tijd om terug te gaan naar je warme stal en je grote groene wei. Het bos verandert weer in een weg en fietsers komen voorbij. Ik laat je nog een keer galopperen door het korte gras. Om je heen is weer van alles te gebeuren. We gaan weer rustig in stap en de poort komt al in zicht, het is fijn geweest voor vandaag en we moeten nu echt stoppen.
Morgen kunnen we nog een keer en ik stijg af.
