
Maar ja, sinds ouwejaarsdag lig ik nu al in de lappenmand. En hoewel ik echt heel erg braaf aan het uitzieken ben ... ik word maar niet beter ! Ziek, zwak, snotverkouden en verschrikkelijke koppijnen, ik kom er maar niet vanaf, dit is blijkbaar een griepje met een ontzettend lang staartje.
Tijd om toch maar een de huisarts te consulteren. Ohhh wat heb ik daar een hekel aan. Eigenlijk weet je al bij de voordeur dat je naar huis wordt gestuurd met een dom hoestdrankje en dat het advies gaat luiden om de rest thuis maar eens gewoon uit te zieken. Dat ging mij dit keer niet gebeuren, want dit keer had ik een plan ! Ik ging een telefonisch consult doen ... haha ... klaar met dat ge-emmer. Nou nee dus, ik mocht meteen de volgende dag langs komen voor een consult. oliebol !! Mislukt !!
Met grote tegenzin de volgende dag dus maar braaf naar de huisarts gegaan. Mezelf onderweg wat moed ingesproken omdat ik na bijna 1 maand ziek zijn toch echt wel genoeg redenen had om die man te belasten met mijn kwaaltjes.
Gelukkig was de dokter het ook wel met mij eens. Ik kreeg zelfs een preek omdat ik niet eerder gekomen was ??!! Ja nou zeg ... toen ik het spaans benauwd had van de mexicaanse griep moest ik ook gewoon braaf thuis blijven en uitzieken ... dit griepje zou dan toch niet veel anders zijn? Dus wel. Ik had niet last van een virus maar van een bacterie, dus moest ik aan een anti-biotica-kuurtje. Over een dag of 10 zou ik me echt stukken beterder moeten voelen en als er gekke dingen voordeden dan moest ik onmiddellijk bellen !!! En dat laatste zei hij echt heel nadrukkenlijk !! Dus goed, ik naar de apotheek, receptje omruilen voor het kuurtje ... naar huis ... en zoals ik de huisarts moest beloven ook meteen begonnen met het kuurtje.

Voor zover dat hier in dit huishouden kan verloopt de dag verder vrij "normaal" totdat ik een bezoekje moest brengen aan het kleine kamertje ...
Wat daar gebeurde kan ik maar beter met zo weinig mogelijk woorden omschrijven: Alles in de pot zat onder het bloed !!!
Meteen de huisarts gebeld. Toen meteen naar de apotheek geraced voor een sample-potje te halen. Dat potje volgeschept met wc-toestand .. naar het lab gereden om het daar in te leveren ... toen was het afwachten. Het lab zou onmiddellijk aan het sample gaan werken en de uitslag meteen doorbellen naar mijn huisarts.
Wachten. Pfff daar heb ik geen geduld voor. Ben er helemaal niet goed in. Wachten ?? Nee ohhh wat duurt wachten soms toch lang. Afwachten ... is nog erger !! Kan ik al helemaal niet !! Als je iets moet afwachten dat betekend het al vaak dat er iets gaande is waarvan je de resultaten niet in de hand hebt, niet kunt besturen, niet kunt bij-sturen ... afwachten ... wat een rot woord !! Ergens op wachten is altijd beter. Dan heb je het over iets waarvan de resultaten al bekend zijn maar dan moet er alleen even een proces afgerond worden. Dat is alles. Niet leuk ... maar wachten is altijd beter dan afwachten.
De rest van de dag lijkt dan ook wel voorbij te kruipen, kwam gewoon geen eind aan ! Wat de situatie wel beterder maakte is dat de bezoekjes aan het kleine kamertje de rest van de dag minder schokkend waren dan als die van de eerdere situatie. Wat er dan ook aan de hand was ... het zou allemaal wel meevallen want het leek te minderen.
Op msn later die avond kwam ik een "geduldig luisterend oor" tegen en ik legde de situatie voor. Rustig luisterend als altijd kreeg ik zoals verwacht verstandig kalmerend advies van deze persoon ... en even later nog verpakt met een "leuk" grapje waar ik de clou niet van begreep, maar dat maakte niks uit.
De volgende dag. Eindelijk !! De telefoon ... assistente van de huisarts ... of ik even langs de praktijk kan komen ?? Sjeeessss wat nu weer dan? Is dat een goed teken als je langs moet komen ?? Meestal niet toch ?? De assistente verzekerde dat het hier ging om een standaard procedure. Bovendien moesten we ook nog even het verloop van de gestaakte behandeling bespreken ... da's waar ook, ik mocht immers de anti-biotica niet meer slikken vanwege het toilet incident.
Belletje ... volgende patiënt ,,, dat ben ik ... schiet van mijn stoel af en ren zowat de spreekkamer van de huisarts binnen. Handje schudden, jas uitdoen, in de stoel plaatsnemen. Ondertussen pakt de huisarts het dossier er maar even bij. Daarin zit de nog verzegelde enveloppe met de test-uitslagen van het lab. Hij opent de enveloppe, leest aandachtig de bevindingen van het lab eens door ... en geloof het of niet ... de man begint te lachen !
Mevrouw ... gevolgd door lachen ... u heeft last van een gevalletje van bietjes-kramperietjes ...
Het lukt de huisarts ook niet meer om mij recht in de ogen te kijken. Bij elke poging schiet hij in de lach en het enigste dat hij er nog uit kan krijgen is dat hij blij is dat ik trouw ben aan mijn verse groenten bij het avondeten !
Bietjes !! Wat een hoop gedoe om een aardappelprakkie met bietjes !!!
Met een hoofd als een biet verzekerde ik de beste huisarts nog maar even dat het nu echt wel een tijdje zou duren eer ik mijn gezicht daar weer zou laten zien.




enne ... dat grapje op msn ... kwartje is gevallen hoor ... thanx !