Wat gebeurt er met je als je een hypo heb?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
Arrabel

Berichten: 5391
Geregistreerd: 26-08-02
Woonplaats: 't Gooi

Wat gebeurt er met je als je een hypo heb?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 28-05-03 10:32

Laatst had een man op mijn werk een hypo, echt afschuwlijk om te zien.
Ik was er een paar dagen van in de war, het is echt heel eng om te zien, het lijkt alsof iemand dood gaat!!
Ik vraag mij nu af wat gebeurt er met je als je een hypo krijgt en wat kun je het beste doen als iemand een hypo krijgt.
Ik zit met een aantal vragen mischien weet iemand er wat van?
Weet je dat je de hypo heb?
Doet het pijn? (de man heb de hypo ging gillen)
Waarom ga je schuimbekken?
Mischien weten mensen er meer over? ik hoor het graag.

groetjes Mirjam


Mickey

Berichten: 34755
Geregistreerd: 25-02-01
Woonplaats: Daar waar mijn huis woont

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-05-03 11:20

Kijk even op www.diabetes.nl

Ik heb al vast wat voor je hierheen gekopieerd Knipoog

www.diabetes.nl schreef:
Klachten en behandeling van hypoglycemie
Een te lage bloedglucosespiegel ofwel hypoglycemie veroorzaakt klachten van ernstige of minder ernstige aard, onzekerheid en niet in het minst veelal angst bij personen met diabetes mellitus en hun familieleden en vrienden.

In de "DCCT", is het onomstotelijk aangetoond dat een goede diabetes instelling noodzakelijk is om:
1. het ontstaan van complicaties te voorkómen
2. verergeren van reeds aanwezige complicaties aan ogen, nieren en zenuwen te vertragen.

Echter, een betere instelling van de diabetes kan gepaard gaan met een toename van het aantal hypoglycemieën alsook de ernst daarvan.

Definitie
Een hypoglycemie ("hypo") is een te lage bloedglucosespiegel (lager dan 3.0 mmol/l), die gepaard gaat met typische klachten en verschijnselen, zoals beven, transpireren, hoofdpijn, wazig zien, hartkloppingen, en een hongergevoel. De klachten zullen verdwijnen na verhoging van de bloedglucosespiegel door bv. wat suiker te eten.

Met het toenemend gebruik van bloedglucosemeters blijkt echter dat er ook frequent lage bloedglucosewaarden bestaan zonder dat er klachten optreden en andersom, dat er typische klachten optreden zonder dat de bloedglucosespiegel (te) laag is. Dat heeft enerzijds te maken met de (geringe) onnauwkeurigheid van de bloedglucosemeters bij lage bloedglucosespiegels. Anderzijds is het bekend dat het niveau van de bloedglucosespiegel waarbij klachten en verschijnselen optreden onder invloed van een goede of slechte instelling van de diabetes kan verschillen. Een slechte instelling zorgt ervoor dat typische klachten van een hypo kunnen optreden bij relatief hoge bloedglucosespiegels. In het geval van een scherpe instelling kan het voorkomen dat de bloedglucosespiegel tot soms gevaarlijk lage waarde kan dalen voordat er zich klachten of verschijnselen voordoen. Sommige patiënten merken hypo's zelfs in het geheel niet op!

Hoe vaak komen hypo's voor?
Hoeveel hypo's iemand heeft of merkt wisselt sterk per persoon. In de praktijk maakt men nogal eens onderscheid in:

1. hypo's zonder klachten, dat zijn lage bloedglucosewaarden zonder dat iemand er klachten of verschijnselen van heeft;

2. milde hypo's, waarbij iemand zelf in staat is om actie te ondernemen om de hypo te bestrijden;

3. ernstige hypo's, waarbij hulp van derden noodzakelijk is.

Hypo's zonder klachten komen vaak voor bij mensen met diabetes, zowel overdag als gedurende de nacht. Milde hypo's, die gepaard gaan met klachten komen gemiddeld 1 tot 2 keer per week voor. Dit is gebaseerd op gegevens van mensen die behandeld werden met een tweemaal daags insuline-schema. Het aantal milde hypo's zal naar verwachting hoger zijn bij personen, die met een intensief schema worden behandeld.

De kans op het krijgen van een "ernstige hypo's is afhankelijk van de manier van insuline behandeling. Ongeveer 10% van de mensen met een tweemaal-daags insulineschema zouden per jaar een ernstige hypo ondervinden tegen maar liefst 25% van de personen die worden behandeld met een vier-injectie schema of een insulinepomp. Althans, dat zijn de gegevens uit de DCCT.
Ervaring in Nederland leert dat ernstige hypo's gelukkig veel minder vaak optreden, maar we moeten de kans hierop niet onderschatten.

Hoewel er grote verschillen bestaan in het vóórkomen van hypo's tussen personen onderling is het duidelijk dat hypo's frequent vóórkomen met name in die groep patiënten die scherp ingesteld is.

Klachten en verschijnselen
Hypoglycemie gaat gepaard met klachten en verschijnselen die kunnen variëren van "een licht gevoel van onbehagen" tot ernstige klachten als gedragsstoornissen, trekkingen en zelfs bewusteloosheid.

De meeste mensen met diabetes kennen de verschijnselen van een hypo. Trillen, hongergevoel en transpireren komen het meest voor en leiden over het algemeen tot actie zoals het eten of drinken van suikerhoudende produkten wat snel een verbetering van de klachten geeft.

Toch kunnen de klachten en verschijnselen wisselen. Bijna iedereen met diabetes kent en herkent echter zijn of haar eigen klachtenpatroon passend bij een te lage bloedglucosespiegel. Ook familieleden en vrienden zijn vaak in staat, zeker bij kinderen, een hypo reeds in een vroeg stadium te herkennen onder andere door het optreden van geringe gedragsveranderingen of uiterlijke veranderingen.

Soms worden de klachten en verschijnselen van een te lage bloedglucosespiegel in het geheel niet opgemerkt. Men spreekt dan wel van een onvermogen om hypo's op te merken dan wel om deze aan te voelen komen. In het Engels wordt dit ook wel "hypoglycemia unawareness" genoemd. Dit is een buitengewoon vervelende en ook serieuze complicatie die zich met name kan voordoen in die groep personen die intensief wordt behandeld met insuline om de bloedglucoses zo scherp mogelijk te reguleren. Dit onvermogen om hypo's goed waar te nemen heeft absoluut niets te maken met een eventuele omzetting van dierlijke naar menselijke insuline, wat een wijd verbreid misverstand is. Het heeft te maken met een betere en scherpere instelling van de diabetes. Dit streven naar normale bloedglucoses brengt een toenemend risico van hypoglycemieën met zich mee. Het doormaken van frequente hypo's (zelfs van milde aard) lijkt de oorzaak te zijn dat mensen een volgende hypo minder goed of helemaal niet opmerken.

Hoe komt het dat het hypogevoel verdwijnt?
Bij een aantal mensen met diabetes blijken minder hormonen in het bloed te komen wanneer de bloedglucose te laag wordt. Zij raken het bekende 'hypogevoel' dan kwijt. Naar de oorzaak hiervan is de afgelopen jaren veel onderzoek verricht. Men is er nog niet helemaal uit, wel is een aantal aanwijzingen gevonden. Zo blijkt bijvoorbeeld de duur van de diabetes van invloed te zijn: bij een aantal mensen wordt na 5 tot 10 jaar diabetes minder adrenaline afgegeven bij een hypo. Daarnaast blijken ook hypo's zelf invloed te hebben: wanneer men in de afgelopen 24 tot 72 uur een hypo heeft gehad, komen de hormonen bij een volgende hypo pas bij lagere bloedglucosewaarden in het bloed, en worden ook minder hormonen afgegeven. Dit komt waarschijnlijk doordat de hersenen aan lage bloedglucosewaarden 'wennen': ze geven pas bij lagere bloedglucosewaarden het signaal dat er hormonen moeten worden afgegeven. Zowel bij gezonde mensen als bij mensen met diabetes is gebleken dat één hypo er al voor kan zorgen dat bij de volgende hypo maar de helft van de normale hoeveelheid hormonen in het bloed komt. Het hypogevoel is dan minder, en treedt pas bij een lagere bloedglucose op. Wanneer iemand dus regelmatig bloedglucosewaarden heeft lager dan 3,8 mmol/l, loopt hij of zij de kans dat het hypogevoel minder wordt, of zelfs helemaal verdwijnt.
Tot slot kunnen ook alcohol en bepaalde medicijnen er voor zorgen dat men een hypo minder goed voelt aankomen.

Behandeling
Hypoglycemie vereist over het algemeen snel ingrijpen. Daarnaast moet altijd bekeken worden wat de oorzaak geweest is van de hypo, eventueel gevolgd door aanpassingen van het insulinebeleid.

De meest hypo's kunnen effectief worden verholpen door het innemen van glucose of koolhydraat-houdende dranken. In principe is 20 gram glucose voldoende om de glucosespiegel zover te doen stijgen dat het gevaar geweken is, bv. in de vorm van druivesuiker, enkele suikerklontjes, of een glas suikerhoudende limonade.

Wanneer iemand niet bij machte is zelf glucose tot zich te nemen dan is de toediening van glucagon door derden het middel van keuze. Het toedienen van koolhydraat-houdende dranken bij een (bijna) bewusteloos persoon moet worden ontraden in verband met het gevaar op verslikking. Glucagon wordt toegediend met behulp van een injectie in de spier of onder de huid. Hiervoor zijn speciale verpakkingen met spuit, naald en al in de handel (Glucagen aquaject). Het werkt snel en is effectief tenzij men al een lange tijd niet gegeten heeft. Bovendien kunnen sommige patiënten gaan braken na toediening van glucagon. Indien een persoon met diabetes, na het gebruik van glucagon, na 10 minuten nog niet bij bewustzijn is moet de dosis glucagon worden herhaald. Indien de reactie ook hierop onvoldoende is, moet zo spoedig mogelijk glucose via een sonde of rechtstreeks in de bloedbaan worden toegediend. Waarschuw dus altijd een arts, wanneer en sprake is van een ernstige hypo.

Zowel na de toediening van glucagon als na de toediening van glucose of koolhydraat-houdende dranken moet men er op bedacht zijn dat het effect kortdurend is, circa anderhalf uur, en dat controle van de bloedglucose wenselijk is.

Eventueel zal, ook na toediening van glucagon een (koolhydraat-rijke) maaltijd moeten worden genuttigd om een hernieuwde hypo te voorkomen.

Het is dus van belang dat mensen met van insuline afhankelijke diabetes behalve over glucose of koolhydraat-rijke voedingsmiddelen ook kunnen beschikken over glucagon. Mensen in de naaste omgeving moeten niet alleen op de hoogte zijn van het feit dat iemand suikerziekte heeft, maar moeten weten hoe te handelen bij een hypo. Partners of familieleden moeten zo nodig in staat zijn om een glucagoninjectie toe te dienen. Uw diabetesverpleegkundige of internist kan u bij de instructie hiervan helpen.

Schadelijk
Alhoewel hypoglycemieën ernstige klachten en verschijnselen kunnen veroorzaken, verdwijnen deze snel nadat de bloedglucosespiegel weer op peil gebracht is. Slechts zelden geeft een hypoglycemie aanleiding tot permanent lichamelijk letsel of hersenbeschadiging. Zowel de duur van de hypo als de waarde van de bloedglucosespiegel zijn bepalende factoren voor het al dan niet optreden van blijvende schade. In hoeverre het frequent optreden van lichte hypo's aanleiding kan geven tot hersenletsel of blijvende lichamelijke schade is tot op heden niet bekend. Ook is het niet bekend of "asymptomatische hypo's" schadelijk zijn. In de reeds aangehaalde studie (de DCCT) werden géén nadelige effecten gezien.

Wat echter duidelijk moet zijn is de wenselijkheid van het voorkómen van hypoglycemieën. Dit komt vooral omdat, en dat wordt nog immer te weinig benadrukt, angst door en voor hypo's een goede regulering van de diabetes in de weg kan staan.

Bovendien is het bekend dat hypo's op zich de kans op een volgende hypo binnen een kort tijdsbestek sterk doet toenemen; met andere woorden hypo's lokken als het ware weer nieuwe hypo's uit.

En dan nu de praktijk!
Tijdens de educatie zal er uitvoerig aandacht worden besteed aan het verschijnsel hypoglycemie. Behandeling met insuline moet individueel worden ingesteld; er bestaat niet zoiets als een "standaard insuline schema". Een goede instelling vereist:
1. een flexibel insuline schema
2. frequente bloedglucosebepalingen
3. leren interpreteren van klachten passend bij lage bloedglucosespiegels
4. leren hypo's correct te corrigeren ongeacht de situatie waarin men in dat geval verkeert, of dat nu thuis is, op het werk of tijdens het sporten.

Het is gebleken dat het hypogevoel bij een aantal mensen weer kan terugkeren, tenminste wanneer men er voor zorgt dat de bloedglucose-spiegel gedurende enkele weken tot maanden niet lager wordt dan 3,8 mmol/l. Het vermogen om bij een te lage bloedglucosespiegel voldoende hormonen af te geven kan dan herstellen, waardoor de specifieke waarschuwingssignalen weer kunnen terugkeren. Het voorkomen van hypo's verdient dan ook net zo veel aandacht als het zo veel mogelijk vermijden van te hoge bloedglucosewaarden, zeker voor mensen die scherp zijn ingesteld, of die om andere redenen een grotere kans lopen op hypoglycemieën.
Het vermijden van hypo's is echter niet gemakkelijk. Naast inzicht in de werking van insuline, voeding en lichaamsbeweging is goede begeleiding door de internist en de diabetesverpleegkundige noodzakelijk. Daarnaast kan een specifieke training in het omgaan met en het herkennen van hypoglycemie voor een aantal mensen een nuttige aanvulling kunnen zijn. Binnenkort wordt in Nederland gestart met de Hypoglycemie Preventie Training (HPT), een bewerking van een Amerikaans trainings-programma. Informeer hiernaar bij uw internist of diabetesverpleegkundige.

Arrabel

Berichten: 5391
Geregistreerd: 26-08-02
Woonplaats: 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 28-05-03 11:24

hartstikke bedankt!!

Linet

Berichten: 704
Geregistreerd: 25-04-01
Woonplaats: Zoetermeer!

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-05-03 18:01

Ik heb zelf ook diabetes, je kan me altijd pb-en als je nog meer vragen hebt!!!

Tessebes

Berichten: 18524
Geregistreerd: 09-09-02
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-05-03 22:04

Het zit bij mij in de familie, dus ik weet ook wel wat.
Mijn oma heeft een keer een hypo gehad en toen was ze niet meer in staat zelf suiker (glucose) tot zich te nemen. Ze had te vroeg voor het eten insuline gespoten. We hadden van mijn broer zo'n spuit (glucagon) in huis, dus heeft m'n moeder dat gespoten.
M'n opa zat heel raar te kijken, die had het nog nooit gezien. Daar ben ik nog erg boos over geworden, want hij had haar gewoon niet kunnen redden, als hij alleen was geweest. Dan zou ze in coma geraakt zijn.

Arrabel

Berichten: 5391
Geregistreerd: 26-08-02
Woonplaats: 't Gooi

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 29-05-03 10:26

Dat is inderdaad wel raar dat hij dat niet wist, als je vrouw diabetes is hoor je dat toch wel te weten.
Ik heb ook nadat mijn collega die hypo heeft gehad meteen informatie gezocht over wat je moet doen enzo, ik heb inderdaad ook gelezen als de gene met een hypo niet meer instaat is om te slikken je een glucose spuit moet geven.
Ik hoop het echt nooit meer mee te maken maar als het nog een keer gebeurt weet ik wel wat ik moet doen, al weet ik niet of ik zal helpen of heel hard wegrennen.
Als ik alleen met die gene ben help ik natuurlijk, maar als er andere in de buurt zijn ben ik er liever niet bij.
Eigelijk ook wel een beetje banketstaaf van mij want die gene kan er ook niks aan doen, maar ik vind het zo eng om te zien.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: GrapeshotBot en 6 bezoekers