Geplaatst heel veel dingen vallen nu voor mij op de plaats, en had niet verwacht dat dit het zou zijn.
ik wil even mijn verhaal kwijt, gewoon om het te verwerken
Mijn eerste 3 levensjaren ben ik gedumpt bij C, mijn vader had me niet erkend, en had na de geboorte gezegt dat ik zijn kind niet was, want mijn moeder zou een prutsmuts zijn...
mijn moeder vond me altijd al anders, en had me laten testen, op mijn 6e ben ik getest bij een jeugpsycholoog.
er werd hechtingstoornis vastgesteld omdat ik mij niet socialiseerde met andere kinderen. Echter kon mijn moeder zich daar niet in vinden.
Ze bleef aandringen om meer testen te laten doen, maar dit wilden ze niet..
Van mijn basisschool tijd weet ik helemaal niks meer, het enige wat ik weet is dat ik veel gepest werd, weet alleen niet meer waarom.
Ik werd met mijn 9e uit huis geplaatst, maar kwam later weer bij mijn moeder wonen, nog steeds wilden ze niks voor haar doen.
Als mijn moeder mij niet had weggehaald had ik meerendeel van mijn leven in een internaat gewoond ze vond dit niet de juiste hulp die ik nodig zou hebben.
met mn 14e kwam ik bij DNO (Daghulp naschoolse opvang) ik heb daar een tijdje gezeten en moest daar na school heen.
ik het 3e jaar van school ontspoorde ik, het was lang leve de lol, niet meer gaan (alleen als ik toets had maar later ook niet meer) en blowde elke dag veel.
toen kreeg ik op een gegeven moment hele erge ruzie met mijn moeder en ben ik uit huis gezet, ik heb mijn spullen gepakt en ben toen naar DNO gegaan)
Ik heb toen 2 weken in een crisisopvang gezeten en was pissed dat ik eruit was gezet. Mijn moeder storte echter op dat moment in en kon mij er even niet bij hebben.
Ik kwam toen te wonen bij Ampsen 1 jaar (internaat), 1 jaar het leerhuis (tussen kamer training en een woongroep in), en woon dan nu op kamertraining.
ik kom dus nooit meer thuis te wonen, en dat was al vannaf het begin dat ik op ampsen kwam bekend, ik vond en vind dit ook niet erg.
Mijn moeder en ik konden nooit met elkaar opschieten, en we zien elkaar dan ook nooit langer als een weekendje.
Nu ik hier zit vond dat de leiding dat ik misschien wel meer zou hebben als hechtingsproblematiek.
Want ik behoud wel contacten en maak wel vrienden (niet veel maar ze zijn er wel) voor iemand met hechtingsproblematiek zou dit erg lastig zijn (niet in alle gevallen) en hechten zich niet aan mensen, maken ook geen band.
dus paar maanden geleden hebben ze me ingeschreven bij de gelderse roos, dit duurde veel te lang, en ze zocht een andere psycholoog.
die was snel gevonden, elke week erheen, testjes doen echt heel erg saai. (IQtest, persoonlijkheidstest en nog iets)
En nu heb ik vandaag de uitslag gekregen..
ik heb het syndroom van asperger, ik kan me in bepaalde punten er wel in herkennen, maar sommige weer helemaal niet. Mijn moeder is heel opgelucht dat er eindelijk iets gedaan word, ze vond dat een normaal mens ook recht zou moeten krijgen om hun kind te laten testen, dat werd bij haar niet gedaan. Hier had ze zolang op gewacht, mijn hele leven al.
Zoals ik al eerder zei, ze vond me al anders ik ontwikkelde me traag..
ik weet nog niet wat ik ervan moet vinden, klap moet nog komen denk ik...
srry voor het lange verhaal
edit:
stukje over asperger
[qoute]Het syndroom van Asperger, ook wel aspergersyndroom, is een pervasieve ontwikkelingsstoornis vernoemd naar de Weense kinderarts dr. Hans Asperger. Het syndroom kenmerkt zich door beperkingen in de sociale interacties en een beperkt repertoire aan interesses en activiteiten. Anders dan bij de klassieke autistische stoornis is er geen sprake van vertraging in de ontwikkeling van de taalvaardigheid op jonge leeftijd. Er is een normale of soms hoge intelligentie en een gemiddelde neiging tot het maken van contact, maar er zijn tekortkomingen in de sociale interacties.
[/quote]
symptomen die van mij op toepassing zijn:
(uit verslag)
Citaat:Talitha is een meisje waarvan het leven niet makkelijk is geweest. Ze heeft een slechte start gehad en loopt nog steeds tegen dingen aan die niet goed gaan.
in het verleden is ze als meisje met hechtingsproblematiek gediagnosticeerd. Haar omgeving denkt dat er meer aan de hand is dan dat.
Uit de intake gegevens, de testresultaten en de observaties komt daar voren dat Talitha de stoornis van Asperger heeft (299.80) Er is sprake van problemen in de sociale en emotionele wederkerigheid, een sterke preoccupatie met haar laptop.
Ze is zeer letterlijk en bijna formeel in haar communicatie en heeft een aantal problemen met executieve vaardigheden. Ze heeft tegelijkertijd een goede intellegentie en er is geen sprake van achterstand in haar taalontwikkeling.
De stoornis veroorzaakt grote beperking in school en werk, Talitha heeft zeer veel belangstelling voor gedrag van dieren en paarden. En is redelijk in staat contacten te onderhouden
aldus quote uit het verslag onder kopje conclusies.
wiki
Citaat:rukke sociale gebeurtenissen zijn voor een persoon met het aspergersyndroom vaak onaangenaam; een activiteit is belastend en inspannend in plaats van ontlastend en ontspannend zoals dat voor iemand zonder het syndroom van Asperger zou zijn. Van daaruit kan zich dan logischerwijs stress, onzekerheid of angst ontwikkelen.
Hoewel mensen met het syndroom van Asperger over het algemeen geen stoornis in hun taalontwikkeling en spraak hebben, kunnen zij absoluut wél moeite hebben met het op gang houden van een gesprek. Soms kan het voorkomen dat ze even niets meer weten te zeggen en niet of slecht uit hun woorden kunnen komen.
*Een persoon met het syndroom van Asperger kan wanneer zaken op een onverwachte manier gaan, last krijgen van emotionele spanning. Terugtrekking, vluchtgedrag, kwaadheid, agressie, paniek of een huilbui kan dan bij sommigen het gevolg zijn.
*Veel mensen met het syndroom van Asperger denken extreem visueel en concreet en zijn beelddenkers. Alles wat visueel wordt waargenomen wordt bijna letterlijk als foto's en video's opgeslagen.
Dit is slechts een klein deel van alles, maar wel de meest opvallende.
over het syndroom zelf: http://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger
, je gelooft het vast niet, maar ik ga binnenkort ongeveer hetzelfde topic openen... heb waarschijnlijk ook asperger...
, ik ben al meerdere malen helemaal binnenstebuiten gekeerd, maar dr is nog geen een van de psygiaters op het idee gekomen dat ik wel eens autisme zou kunnen hebben...
, ik heb een ogen-obsessie, van de meeste mensen weet ik hun kleur ogen, erg leuke "bezigheidtherapie" tijdens een gesprek. 
(lithium maakt je op lange termijn kapot van binnen...).
