Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-05-03 20:36

Geplaatst: 18-05-03 20:36

Volgens mij zijn er niet alleen veel vrouwen die niet ambitieus zijn maar ook meer dan genoeg mannen. Helaas voor die mannen moeten ze de schijn ophouden en toch carriere maken. Zo zit het rollenpatroon helaas in elkaar. Ik denk dat we allemaal meer dan genoeg leidingevende mannen kennen die helemaal niet op die positie thuis horen maar daar ingerold zijn. En als je ze heel eerlijk vraagt zelf eigenlijk liever ook geen leidinggevende zijn, maar ja, "carriere maken" moet anders tel je niet mee.
Van vrouwen wordt het meer geaccepteerd dat ze blijven zitten waar ze zitten. Of een soortgelijk werk op een andere afdeling doen.
Daarnaast durven een heleboel mannen niet eens te vragen of ze minder mogen werken. Ze zijn bang voor hun "carriere".
Ik ken een vader met een HBO functie die gebruik heeft gemaakt van ouderschapverlof. Je wilt niet weten hoeveel sh*t hij over zich heen kregen van "collega's" die het maar niets vonden dat hij 4 dagen in de week werkte. Hij heeft voet bij stuk gehouden ondanks alle tegenwerking.

Ook hoor je vaak dat de moeder minder gaat werken omdat zij degene is die het minste verdient. Belachelijk!! Ook al een excuus voor vaders om full-time te blijven werken. Als je als moeder echt wilt blijven werken moet dat geld niet de doorslag geven. Ga dan maar wat minder vaak op vakantie ofzo.

Ik kan me best wel voorstellen dat een heleboel vrouwen niet zoveel zin hebben in het harde werken dat zgn. hoort in de top. Toch denk ik dat het de vrouwen moeten zijn die het mannenbolwerk moeten laten wankelen zodat er, ook in de top!, meer plaats is voor prive-tijd en deeltijdwerken.
Zolang de vrouwen ervoor zorgen dat het huishouden thuis min of meer op rolletjes loopt (door oa. in deeltijd te werken) is er geen haar op het hoofd van de zakenman om daar ook aan mee te werken of begrip te hebben voor werknemers (m/v) die wel de taken willen verdelen.

Want Astrid, zeg eens eerlijk: een man en vrouw, beiden een full-time direktiebaan en kinderen.... zie jij dat goed gaan?

**Geplaatst**: 18-05-03 20:43

Geplaatst: 18-05-03 20:43

Fitzroy schreef:
Idd, ik ben een van die vrouwen zonder ambitie. Ik meld me echter zelden ziek en al helemaal niet voor mijn paard.
Ik zie mijn werk als 'bijzaak' en mijn prive-leven is hoofdzaak.
Eerlijk gezegd voel ik me daar prima bij, dus waarom zou ik dat veranderen?
O ja, ik heb geen kids dus ik verschuil me niet eens achter het moeder zijn.

Hee, dit had ik geschreven kunnen hebben! Ik denk er precies zo over. Het is me dan ook eigenlijk een raadsel dat ik toch tot in de hoogste regionen van het bedrijf waar ik werk terecht ben gekomen.... Ik werk NOOIT over, dat vertik ik, elke dag stipt 4 uur ben ik verdwenen, en toch wordt dat geaccepteerd. De 8 uur die ik er ben doe ik mijn best, maar als ik zou kunnen kiezen zou ik nooit meer werken, en ik heb ook geen kinderen....
Me ziek melden doe ik alleen als ik ziek ben, niet om andere redenen!

**Geplaatst**: 18-05-03 20:48

Geplaatst: 18-05-03 20:48

Astrid voor ik hier echt op kan regaeren vraag ik me eerst af na het lezen van het artikel wat er precies onder carriere maken verstaan wordt. We hebben het hier over heel veel verschillende dingen. Als je part-time werkt kun je dan geen carriere maken? Dat kun je alleen als je full-time of meer werkt? Maak je alleen carriere als je een hoge opleiding hebt genoten? Wat is carriere maken dan eigenlijk heel concreet.
Het feit dat vrouwen zich eerder ziek zouden melden heeft misschien te maken dat ze zich niet genoeg betrokken voelen bij hun werk en zich daardoor ook niet verantwoordelijk voelen. Tja en waar komt dat dan door? Te weinig zeggenschap op het werk? Voelen ze zich toch meer verantwoordelijk voor de thuisbasis omdat hun partner het daar laat afweten?
Eigenlijk kun van alles bedenken over het ziekmelden.
Het is ieders eigen verantwoordelijkheid maar als werkgever ben je absoluut niet blij met zulke werknemers die voor elk wissewasje thuisblijven.
Als je eenmaal voor kinderen kiest ben ik van mening dat je die ook zo veel mogelijk zelf zal willen zien opgroeien en opvoeden.
In ieder geval tot en met de basisschool en dan zal een van de ouders toch part-time moeten gaan werken of helemaal even stoppen, wil je je eigen kind tenminste niet voor het grootste deel aan "derden uitbesteden".
Maar daar is iedereen ook vrij in om te kiezen hoe ze dat oplossen.
Achteraf ben ik blij dat ik part-time ben gaan werken toen onze dochters waren geboren, ze groeien zo snel op, deze tijd gaat zo ontzettend snel voorbij en het is gewoon super om dat (bijna) dagelijks mee te maken.
Had ik absoluut nooit willen missen, want het zijn juist de kleine alledaagse dingetjes die het zo leuk maken.

**Geplaatst**: 18-05-03 21:32

Geplaatst: 18-05-03 21:32

SuperPepeijn schreef:
is het toch niet zo ouderwets dus, huisvrouw. die oudjes van ons waren zo gek nog niet en dat zonder dure onderzoeken

uitzonderingen daar gelaten (opvoeding, milieu, karakter, etc.) ben ik het er wel mee eens. ik denk dat studeren vrouwen makkelijker afgaat dan mannen, maar eenmaal in de harde werkelijkheid valt het ze nog vies tegen.

Kan ik me ook weer helemaal in vinden, hoe komt dat toch Verward

**Geplaatst**: 18-05-03 22:32

Geplaatst: 18-05-03 22:32

Astrid, de vrouwen die wel hun best doen moeten dus de achterstand gecreeerd door andere vrouwen ook goed maken, dat is waar jouw verhaal op neer komt. Wat ik bedoel is dat die achterstand er wel degelijk is, het is heel lang zo geweest dat vrouwen voor minder werden aangezien dan mannen, ook in het bedrijfsleven. Het is heel lang normaal geweest dat vrouwen thuis voor de kinderen zorgden en mannen voor het brood op de plank. Van die dingen is nog steeds een residuutje aanwezig. Soms komt het neer op discriminatie, bijvoorbeeld vanwege het risico dat een bedrijf loopt dat een vrouw ook kiest kinderen te krijgen, bij ieder kind is de vrouw echt een paar maanden uitgeschakeld en bij sommige werkgevers telt dat wel degelijk mee.

**Geplaatst**: 18-05-03 22:45

Geplaatst: 18-05-03 22:45

Fitzroy"]
Ik zie mijn werk als 'bijzaak' en mijn prive-leven is hoofdzaak.
[/quote]
Kijk, en dat is het verschil tussen mannen en vrouwen.

[quote="Cassidy"]
Het is niet zo dat je net zo hard moet knokken om zo hoog te komen als een man. Je moet DUBBEL zo hard knokken om zo hoog te komen als een man. En daar hebben een heleboel vrouwen geen zin in.
[/quote]
dit is echter ook weer waar, en dat mag je niet uitvlakken. Een glazen plafond kan op den duur demotiverend werken.

Ik geloof overigens wel dat vrouwen minder ambitie hebben, maar ik schrijf dat toe aan het feit dat vrouwen te veel willen doen om zich te kunnen focussen op 1 ding: de carriere, je weet wel, dat kreng waar al het andere voor moet wijken, je kinderen, je ontwikkeling op ander gebied, je dieren en je hobbies. Ik heb daar daarom OOK geen zin in. Een carriere maken houdt in dat je andere dingen opoffert, vrouwen zijn daar denk ik niet toe bereid.

[quote="laurae"]
persoonlijk moet ik ook zeggen dat ik zogau ik er de kans voor krijg ook echt wel 4 dagen in de week wil werken. Niet om op kinderen te passen of iets dergelijks, maar omdat er meer in het leven is dan werken. Als ik dat financieel zou kunnen bolwerken zou ik dat dus absouut doen.

Maar dat geldt dus ook voor mijn vriend
[/quote]
Kijk, weer zo'n voorbeeld. en jouw vriend is denk ik een uitzondering.

[quote="Baileys"]
Is dat stukje geschreven door Midas Dekkers?
Die zei namelijk ook dat vrouwen geschapen zijn om voor de kinderen te zorgen en dat ze dus daarom borsten hebben. En dat het maar goed was dat mannen geen tieten hebben omdat ze er dan hele dagen aan zouden zitten en van werken niks meer zou komen.
Zit ook wel weer wat in, natuurlijk.
[/quote]
HAHAHAHA! wel grappig gezegd van hem. Maar dit is denk ik WEL de reden waarom de zorg van de kinderen op de vrouw neerkomt en niet op de man. Mannen kunnen geen borstvoeding geven. en borstvoeding is gezond voor een kind, dat verhoogt de weerstand. Schijnt zelfs nog te helpen tegen borstkanker ook..... Het is dus een gevolg van een biologisch gegeven.[quote="Lovely schreef:
Soms komt het neer op discriminatie, bijvoorbeeld vanwege het risico dat een bedrijf loopt dat een vrouw ook kiest kinderen te krijgen, bij ieder kind is de vrouw echt een paar maanden uitgeschakeld en bij sommige werkgevers telt dat wel degelijk mee.

Yep, daar kost zo'n vrouw alleen geld maar het levert niets op. De overheid kan dat gemakkelijk betalen maar wat als je een klein bedrijf hebt dat je moet runnen? Je kunt het de werkgevers niet geheel kwalijk nemen.

Ik geloof dat ook nog eens overwogen wordt om de kinder opvang te subsidieren door de overheid. Van onze (dus ook mijn) belastingcenten. Vind ik belachelijk. als andere mensen kinderen willen, kiezen ze daar zelf voor, moeten ze dus ook zelf daarvoor dokken. Ieder op laten draaien voor zijn eigen keuze en liefhebberij. Ik vraag anderen toch ook niet mee te betalen aan mijn paarden? Ze mogen mij wel betalen dat ik geen bijdrage lever aan de overbevolking. *LOL*

**Geplaatst**: 18-05-03 23:08

Geplaatst: 18-05-03 23:08

En van de redenen dus dat ik geen kinderen wil. Ik werk graag en wil in mijn werk het ver brengen, 4 dagen werken is voor mij (nu) geen optie. Verder kan ik me aardig vinden in het verhaal van Desiree (inclusief de staatsbijdrage aan mijn paarden Haha!

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-03 07:38

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-03 07:38

Ambitie hoeft naar mijn idee niet altijd gelijk te staan met carriere willen maken maar meer met niet financieel afhankelijk willen zijn van je partner. Gewoon je werk zo goed mogelijk willen doen. Ik denk dat er een aantal bokkers hebben gereageerd die tegen het artikel in gaan terwijl zij juist degenen zijn waar het artikel niet over gaat namelijk ze werken 4 dagen of meer en ze melden zich niet voor ieder wissewasje ziek. Ik ken genoeg mensen die zeer ambitieus zijn in hun werk, hun werk zo goed mogelijk willen doen, zich verantwoordelijk voelen, en toch niet de bedoeling / intentie te hebben om ‘hoger op’ te komen.

Ik denk wel dat het mogelijk is om met 4 dagen werken een hogere functie te kunnen bekleden. Makkelijker een directie functie dan een functie waarbij je dagelijks mensen aanstuurt overigens (een beetje afhankelijk van de grootte en de soort van het bedrijf).

Verder is het een misvatting dat het zwangerschapsverzuim opgebracht moet worden door de werkgever hoor. Dit wordt betaald uit de WAZ geloof ik en kost de werkgever geen geld. Maar het blijft natuurlijk wel vervelend om die werkzaamheden door een ander te moeten laten uitvoeren. Als je voor jezelf werkt betaal je verplicht mee aan dit potje maar als je als zelfstandige zwanger wordt is je uitkering beperkt tot een maximum van ik geloof het minimumloon.

Maar waarom gaat nou niemand in op het verschil met andere landen. Zijn die vrouwen nou zo anders (hebben ze geen ‘moedergevoel’ waardoor ze wel gewoon door blijven werken of na een tijdelijke parttime baan wel weer fulltime aan het werk gaan). Is het uit economische noodzaak dat ze daar wel moeten werken of is er een andere reden????

**Geplaatst**: 19-05-03 07:45

Geplaatst: 19-05-03 07:45

astridh schreef:
Ambitie hoeft naar mijn idee niet altijd gelijk te staan met carriere willen maken maar meer met niet financieel afhankelijk willen zijn van je partner. Gewoon je werk zo goed mogelijk willen doen.

Als ik het woord ambitie hoor, gevolgd door carriere, dan zie ik daar wel degelijk een streven in om hogerop te komen, en niet alleen om financieel onafhankelijk te zijn van mijn partner. Wie zegt dat een moeder en huisvrouw haar werk niet zo goed mogelijk wil doen? Wie bepaald dat een carriere perse betaald moet worden?

Sommige mensen zullen het nooit redden om helemaal financieel onafhankelijk te worden van hun partner. En als iemand met zijn 18de jaar in een schoonmaakbaan belandt (niets mis mee hoor, die zijn ook nodig) maar daar met zijn 65ste nog steeds zit, dan heeft die persoon voor mij beslist GEEN ambitie, en van carriere maken is ook niet te spreken. Neemt niet weg dat hij/zij zijn werk goed doet, en goed wil blijven doen ook)

**Geplaatst**: 19-05-03 08:07

Geplaatst: 19-05-03 08:07

helemaal met het artikel eens.

Trouwens geldt die financiele afhankelijkheid nog sterker voor dames met paarden. Die zijn zelfs bereid om afhankelijk te blijven van hun OUDERS. Gaan een hoekje in de stal bewonen en vergeten helemaal hun eigen leven op te bouwen..........

Ikzelf heb een ambitieuze vrouw met een heel verantwoordelijke baan bij een grote beursgenoteerde onderneming. Ze werkt zeker 70 uur per week en weet dat dat erbij hoort als je wat wilt bereiken. Alhoewel zij ook wel eens droomt over een sabbatical of minder werken om meer tijd aan haar paard te besteden.

Ik denk dat het in Nederland gewoon meer geaccepteerd is dat vrouwen niks doen. Ik snap dat niet. Zou het nooit pikken als mijn vrouw op haar kont zou zitten de hele week. Ik heb vrienden met zo'n vrouw. Die dames voeren de hele week niks uit en verwachten dan in het weekend ook nog dat hun man boodschappen gaat doen

Trouwens kunnen veel mannen er niet mee omgaan als hun vrouw meer verdient. Mijn vrouw verdient ook zeker euro 2500 per maand meer dan ik. Voor mij geen punt Sigaar

**Geplaatst**: 19-05-03 08:10

Geplaatst: 19-05-03 08:10

Pietje Puk schreef:
Trouwens geldt die financiele afhankelijkheid nog sterker voor dames met paarden. Die zijn zelfs bereid om afhankelijk te blijven van hun OUDERS. Gaan een hoekje in de stal bewonen en vergeten helemaal hun eigen leven op te bouwen..........

Tja, dat steekt he, dat vrouwen eerder voor een dier kiezen en zich daar 100% voor geven, maar het weigeren te doen voor een man? Haha!

Mag ik trouwens ook vragen wat jij verstaat onder het opbouwen van een eigen leven? Misschien is dat wonen in de paardenstal dat wat ZIJ begrijpen onder het opbouwen van een leven? Wie ben jij om dat te beoordelen?

**Geplaatst**: 19-05-03 08:53

Geplaatst: 19-05-03 08:53

Pietje Puk schreef:
helemaal met het artikel eens.
Ik denk dat het in Nederland gewoon meer geaccepteerd is dat vrouwen niks doen. Ik snap dat niet. Zou het nooit pikken als mijn vrouw op haar kont zou zitten de hele week. Ik heb vrienden met zo'n vrouw. Die dames voeren de hele week niks uit en verwachten dan in het weekend ook nog dat hun man boodschappen gaat doen

Wie zegt dat deze vrouwen niks doen? Of bedoel je dat ze geen betaalde baan hebben? Misschien hebben ze kinderen waar ze voor zorgen en doen ze vrijwilligerswerk of helpen ze op school!
Dat noem ik geen "niks doen" hoor.

**Geplaatst**: 19-05-03 12:23

Geplaatst: 19-05-03 12:23

Wat is dat financieel onafhankelijke precies eigenlijk?? Eigenlijk een retorische vraag, want ik ben het, dus ik weet wel wat dat inhoudt. Alles wat ik heb, is van mij en wordt door mij betaalt en onderhouden. Daarmee durf ik gerust te beweren dat ik heel onafhankelijk ben.

Een heleboel mannen vinden dat helemaal niet prettig trouwens, die hebben liever een vrouw die een of meer stapjes lager op de ladder staan, dat is beter voor hun ego. Dat geldt uiteraard niet voor alle mannen, er zijn er ook die het prima vinden als hun vrouw de grootste vissen binnen haalt. Evenwicht moet er wel zijn denk ik hoor, anders lukt dat niet. Maar nogmaals, wat is onafhankelijkheid in jullie ogen en ben je het ook???

**Geplaatst**: 19-05-03 15:05

Geplaatst: 19-05-03 15:05

nou ik ben werkende moeder, ik werk meer en harder dan mijn man met zijn fulltime-40-uur baan, als ik klaar ben met mijn betaalde baan ligt er thuis ook nog een boel werk....... dat wordt nog vaak onderschat.
Dan krijg ik reacties als: jij werkt maar 2 dagen in de week, lekker joh! dan ben je lekker veel vrij....... haha ik ga naar mijn werk om uit te rusten en ben thuis veel drukker meestal.
Als ik fulltime zou werken zou ik trouwens meer verdienen dan mijn man, maar dat terzijde
Je hoort me niet klagen hoor, ik heb voor dit leven gekozen en ben gelukkig zo. Maar ik denk wel dat er wel vaak te makkelijk wordt gedacht over huisvrouwen.
Ik heb inderdaad niet echt de ambitie om een topfunctie te krijgen, op dit moment in ieder geval niet. Ik richt me nu vooral op mijn gezin en wil een goede moeder zijn/worden. Werken kan altijd nog en de kindjes zijn maar zo kort klein, daar geniet ik nu liever veel van dan dat ik uit werken zou gaan.
groetjes,

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-03 18:43

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-03 18:43

Lovely schreef:
Wat is dat financieel onafhankelijke precies eigenlijk?? ..... Maar nogmaals, wat is onafhankelijkheid in jullie ogen en ben je het ook???

In mijn ogen ben je financieel onafhankelijk als je met je eigen inkomen jezelf kunt 'onderhouden'. Hoeveel geld/inkomen je daarvoor nodig hebt is denk ik per persoon verschillend. Over het algemeen hebben paardeneigenaren daar meer geld voor nodig dan degenen die geen eigen paard hebben.

Ik ben financieel onafhankelijk, met alleen mijn eigen inkomen zou ik prima kunnen wonen, eten, drinken en een paard onderhouden. Echter als mijn man en ik uit elkaar zouden gaan dan zou ons droomhuis wel verkocht moeten worden, wat me zeer aan het hart zou gaan.

Ik ben ze nog niet tegengekomen die mannen die er problemen mee hebben dat ik meer verdien, nu ben ik de laatste 10 jaar 'verbonden' maar ook daarvoor was dat nooit een issue. Ik had al op vrij jonge leeftijd een goed inkomen en een eigen huis (spaarzaam typje Haha!

).

**Geplaatst**: 19-05-03 19:09

Geplaatst: 19-05-03 19:09

ik ben het helemaal eens met fitzroy, en kan me ook vinden in het verhaal van desiree!

ik zal eerlijk zeggen dat ik totaal GEEN ambitie heb mbt werken! wel met bv paardrijden, en voor mij geldt dat ik moet werken, om te kunnen leven, anders had ik het niet gedaan Haha!

mn prive-leven is zoveel belangrijker dan mn werk!

maar als ik op mn werk ben ga ik er voor 200% voor, ben ook niet te beroerd om eens over te werken, maar ik wil absoluut geen carriere maken oid

ik werk om te kunnen leven, en wil zoveel mogelijk vrije tijd hebben, om te kunnen genieten van mn leven!

ik heb een hele tijd 45 uur per week op een springstal gewerkt(maar ja paarden zijn mn hobby en zag het niet eens als werk Haha!

), helaas moest ik stoppen ivm mn knieën, nu werk ik bij een supermarkt, 28 uur per week, verdien evenveel als fulltime bij de springstal

momenteel kan ik daar makkelijk van leven & kan ook sparen

als ik bv er precies van rond zou kunnen komen, maar niets zou kunnen sparen, had ik voor 32 of 36 uur werken gekozen, maar ik werk niet meer uren dan noodzakelijk zijn!

mocht ik de in mijn ogen ideale man vinden om een relatie mee te beginnen, en besluiten we samen te gaan wonen, dan ga ik wel meer werken als dat nodig is, wil niet afhankelijk zijn van mijn toekomstige man

wil gewoon zelf mijn eigen dingen kunnen betalen, en alles voor mijn paarden kunnen betalen, dus als het dan nodig is om meer uur te gaan werken, dan doe ik dat

maar ik blijf er bij, ik werk niet meer uur dan moet!

nu ik thuis woon, geen kostgeld oid betaal, alleen alles voor mn 2 paarden moet betalen, en natuurlijk alles wat ik voor mezelf nodig heb(behalve mijn eten betaal ik verder alles) kom ik heel makkelijk rond met mn baan van 28 uur, en hou ik geld over om te sparen, nu ik thuis woon heb ik de kans om te sparen, en dat doe ik dus ook!

ee vriendin van mij woont samen met haar vriend, ze werkt minder dan hem, en heeft een paard op een pensionstal staan, het komt er dus op neer dat haar vriend het grootste deel van hun huur etc betaald, hij accepteerd dat, en zij vind het ook prima, maar ik wil niet afhankelijk zijn van een ander

komende vakantie is het op mn werk heel erg druk dan ga ik extra werken, dat geld spaar ik dan ook weer, dus opzich, als ze me extra nodig hebben, ben ik er ook op mn werk!en ach een paar weekjes fulltime werken is niet zo erg, maar liever niet voor altijd!

dus ook al werk ik t liefst zo min mogelijk, ik denk nog wel een beetje na over mn toekomst en, maar heb absoluut geen ambitie om hogerop te komen oid!

**Geplaatst**: 19-05-03 21:26

Geplaatst: 19-05-03 21:26

Nanouk schreef:
Wie zegt dat deze vrouwen niks doen?

Laat ik het zo zeggen: "weinig doen". Voor een baby zorgen is wel intensief maar zodra die kinderen wat ouder zijn ziet de "werkdag" er toch zeer relaxed uit. Beetje koffie drinken. ATWT kijken, krantje lezen, beppen met vriendinnen die het even "druk" hebben, winkelen etc.

Tuurlijk ook een dweil door de keuken halen, boodschappen doen en koken, maar dat doen mensen met een f.t. baan ook, dus dat telt niet.

**Geplaatst**: 19-05-03 21:41

Geplaatst: 19-05-03 21:41

Pietje Puk schreef:
Ikzelf heb een ambitieuze vrouw met een heel verantwoordelijke baan bij een grote beursgenoteerde onderneming. Ze werkt zeker 70 uur per week en weet dat dat erbij hoort als je wat wilt bereiken.

Om voor mezelf te spreken: ik zou zo'n baan niet eens willen. Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken. Mijn 'ambitie' ligt in het 'goed willen zijn in mijn vak', niet in het aantal uren dat ik maak of in het geld dat ik ermee verdien, en nog minder in het aanzien dat ik door mijn baan heb. Ik wil met plezier mijn werk doen, genoeg verdienen om de dingen te kunnen doen die ikzelf belangrijk vind in het leven, en idd wat hier veel wordt genoemd: financieel onafhankelijk zijn.

Maar ik snap niet goed wat het probleem is. Maakt het wat uit of vrouwen 'ambitieus' zijn of niet? Dat is toch hun eigen probleem? En als ze voor zichzelf kunnen zorgen, dan heeft 'de belastingbetaler' daar toch ook geen last van? Ieder zijn of haar eigen invulling van zijn of haar leven hoor.

IMO ligt het bij mannen nog veel gevoeliger, die zijn haast verplicht om ambities te hebben. Als ze die niet hebben, worden ze al snel watjes gevonden. Ik heb een tijdje als vervangend office manager gewerkt voor een uitgever. Die man werkte zeker 50-60 uur in de week (ook in het weekend), maar de donderdag had hij vrij, die was voor zijn twee jonge kinderen. Een van zijn collega-uitgevers van de oude stempel belde hem stipt op donderdag voor zakelijke afspraken, die vond het van de gekke dat de jongere garde 'dat soort onzin' uithaalde. Hoe hij het in zijn hoofd haalde om voor zijn gezin te kiezen, als man met een verantwoordelijke baan hoorde je voor je carriere te gaan, klaar.

Ik heb altijd 36 uur gewerkt, zou niet eens een 40-urige werkweek willen hebben. En daar kom ik rond voor uit. Die ene vrije dag in de twee weken is me heilig, dan maar iets minder geld. Overigens kun je bij ons bedrijf en bij de meeste andere grote uitgeverijen die ik ken niet eens 40 uur werken: fulltime = 36 uur en alles daar beneden heet parttime. In het begin keken carrieremakende vriendinnen toch wel raar aan tegen mijn arbeidspatroon (en wensen), maar inmiddels zijn er een aantal afgeknapt op hun 40- tot 60-urige werkweek (ik heb het hier over vrouwen rond de 30 jaar) en die willen nu ook niet anders meer dan 32 of 36 uur werken. Maar zijn ze daarom minder ambitieus? Ik denk het niet, ze zijn er alleen achter gekomen dat een topbaan met een topinkomen niet zaligmakend is... Er is nog zo veel meer in het leven.

En Pietje Puk, uit jouw laatste post blijkt wel heel veel minachting voor het vak van huisvrouw. Scheve mond

**Geplaatst**: 20-05-03 08:08

Geplaatst: 20-05-03 08:08

Karin"]
[quote="Pietje Puk schreef:
En Pietje Puk, uit jouw laatste post blijkt wel heel veel minachting voor het vak van huisvrouw.

Klopt, huisvrouw vind ik ook geen vak. Het is een ouderwets cultuurgoed dat nog in stand wordt gehouden om redenen die mij onduidelijk zijn.

Vroegah Cool

toen vrouwen 8 kinderen kregen, mannen 6 dagen per week werkten en er gen wasmachines, auto's en stofzuigers waren was huisvrouw een vak. Nu is het een excuus voor vrouwen om een leven als een luis te leven. En inderdaad te vluchten voor een werkend bestaan.

**Geplaatst**: 20-05-03 08:22

Geplaatst: 20-05-03 08:22

Pietje Puk, wat vind jij dan van een HUISMAN? Jaja, eentje die - zoals jij dat omschrijft - op de zak van zijn vrouw teert om onder het werk uit te komen? Ik kom ze steeds meer tegen. En ik moet zeggen: chapeau voor deze mannen, die ook zien dat het genieten van hun eigen kinderen als ze nog klein zijn fijner is dan het wachten op KLEINKINDEREN die er misschien wel nooit zullen komen?

En als ik jouw strandpunten zo lees, dan zou jij een keertje voor de straf huisman moeten zijn van een gezin met vier of meer kinderen. En dan eis ik nog niet eens dat je ernaast gaat werken. Gewoon het huishouden runnen, kinderen overal heen karren enz.

En weet je wat ik denk Pietje? Dat jullie huwelijk zo lang goed is blijven gaan omdat je vrouw 70 uur in de week werkt. Ik denk dat, als ze thuis zou zitten met zo'n figuur als jij, ze al lang hard gillend was weggelopen....
Als eens aan gedacht dat die 70 uur werken in de week weleens een vlucht kan zijn voor iets anders? Haha!

**Geplaatst**: 20-05-03 08:51

Geplaatst: 20-05-03 08:51

huisvrouw m/v maakt mij niet uit.

Cassidy, is er een reden waarom jij agressief en op de persoon spelend reageert?

**Geplaatst**: 20-05-03 09:24

Geplaatst: 20-05-03 09:24

Pietje Puk"]
[quote="Nanouk schreef:
Wie zegt dat deze vrouwen niks doen?

Laat ik het zo zeggen: "weinig doen". Voor een baby zorgen is wel intensief maar zodra die kinderen wat ouder zijn ziet de "werkdag" er toch zeer relaxed uit. Beetje koffie drinken. ATWT kijken, krantje lezen, beppen met vriendinnen die het even "druk" hebben, winkelen etc.

Tuurlijk ook een dweil door de keuken halen, boodschappen doen en koken, maar dat doen mensen met een f.t. baan ook, dus dat telt niet.
[/quote]
als je je huis echt GOED wilt bijhouden is er meer te doen (doe ik dus zelf niet want daar heb ik geen zin in naast mijn baan). Het misselijke aan het huishouden pietje puk, is dat er ALTIJD wel iets te doen is. En als je alles gedaan hebt, moet je weer van voren af aan beginnen, dus het is ook nog eens ondankbaar werk. een huisvrouw LIJKt het minder druk te hebben omdat ze haar eigen tijd in kan delen. Ze MOET niet afgewerkt zijn om 18.00 uur of zo omdat ze 's avonds ook nog het een en ander kan doen. En ook in het weekend doet ze vaak nog het een en ander.

Een baan neemt vaak een hoop S H I T met zich mee, dat kun je niet ontkennen. Je bent er financieel afhankelijk van, dus kun je er eigenlijk geen sores bij gebruiken. en die sores zijn er nu juist vaak WEL. en dan sta je met je rug tegen de muur omdat je afhankelijk bent van je inkomen en dat brengt een hoop stress mee. In het huishouden ben je je eigen baas. Dat scheelt een hoop ellende.

en dan nog iets Pietje, deze maatschappij is gericht op bedrijfsleven, commercie, computers etc. Veel paardenmensen zijn buitenmensen en die houden eigenlijk niet van de hele dag binnen zitten akkefietjes opknappen met andere mensen. DAar ligt hun ambitie niet. Kijk, ambitie hoeft niet alleen te liggen op werkvlak, soms ligt die op ander vlak. Maar op de een of andere manier is dat not done in deze maatschappij. Jouw vrouw, met haar 70 urige baan heeft een armzalig leven. Haar beste jaren geeft ze aan haar werkgever (als ze voor zichzelf werkt houdt ze er nog iets aan over) en straks is ze afgepeigerd en is er niets meer over. Ik benijd haar dus niet.

**Geplaatst**: 20-05-03 09:36

Geplaatst: 20-05-03 09:36

Ik moet er persoonlijk niet aan denken om thuis met de "kids" achter de geraniums te zitten en heel de dag schoon te maken.
Ik regel liever mijn eigen zaakje met een bepaald doel voor ogen (in dit geval mijn eigen stal runnen dmv trainingen en wedstrijden). Die kans heb ik nu gekregen en ik grijp hem met beide handen aan.

Ik kan me echter wel indenken dat andere vrouwen als doel juist hebben om hun kinderen te zien opgroeien en ga zo maar door. Immers, iedereen heeft zijn eigen toekomstvisie... Dat is hun goed recht en waarom ook niet?

Mijn vriend heeft zijn eigen ambities en ik ook. Gelukkig willen we allebei voorlopig niet aan kinderen denken, want het werk gaat voor. Bovendien zijn wij daar beiden nog niet rijp voor.

Omdat mijn schoonzusje nu hoogzwanger is, bedenk ik me wel eens dat mijn tijd er ook ooit moet komen. Ik moet met de plannen die ik nu heb voorlopig tot mijn 35e kinderloos zijn. Tegen die tijd merk ik wel of ik er behoefte aan heb of niet. Bovendien is het m.i. gewoon praktischer om een baan zonder kinderen te hebben. Als ik al zie bij een klant hoe zij haar handen vol heeft aan haar kindje?

**Geplaatst**: 20-05-03 09:37

Geplaatst: 20-05-03 09:37

Bij de meeste mensen komt er opeens een punt in hun leven waarbij ze zich gaan realiseren wat nu de echt belangrijke dingen in het leven zijn. Een bekend voorbeeld is het overlijden van (een van de) ouders.
En dan blijkt dat voor 95% van de mensen die goedbetaalde baan helemaal niet zo belangrijk meer is.

Ik heb het zelf ook meegemaakt, ik werkte 4 dagen per week, (goedbetaald) had 2 kinderen, een eigen paard, deed vrijwilligerswerk, alles kon en alles lukte.
Totdat mijn vader zeer ernstig ziek werd (longkanker) en ik hem door een gebrek aan thuiszorg mocht verzorgen naast alle dingen die ik deed.
Aangezien ik de instelling heb dat ze op mijn werk geen last van mijn prive-leven mogen hebbenm deed ik dat dus inderdaad ernaast.
uiteindelijk is mijn vader overleden en ben ik nog een jaar doorgegaan.

En toen kwam er dus een moment dat ik dacht waar ben ik in godsnaam mee bezig? Er is niemand die op mijn werk gezegd heeft ,wat fijn dat je dat allemaal hebt weten te regelen zodat wij er geen last van hebben gehad.
Ik had het gevoel dat ik continu achter de feiten liep aan te rennen.
Aangezien mijn spaarpotje redelijk gevuld was, heb ik mijn baan opgezegd (bibber, bibber, waar begin ik aan) en heb een sabbatical year genomen om eens goed te overdenken wat ik nu eigenlijk wil.

Sabbatical year is inmiddels ten einde en ik vond het heerlijk om eens even alleen te moeten doen wat ik zelf wil, voor zover dat mogelijk is met 2 kinderen Haha!

Werk geeft veel mensen een gevoel van eigenwaarde. Wat belangrijk is dat je dat gevoel van eigenwaarde ook hebt, als je geen werk hebt.
Dat blijkt voor veel mensen een heel zware opgave te zijn.

**Geplaatst**: 20-05-03 09:43

Geplaatst: 20-05-03 09:43

irene schreef:
Werk geeft veel mensen een gevoel van eigenwaarde. Wat belangrijk is dat je dat gevoel van eigenwaarde ook hebt, als je geen werk hebt.
Dat blijkt voor veel mensen een heel zware opgave te zijn.

good point. Heb je helemaal gelijk in. Maar zo is onze maatschappij niet dus zo worden wij niet gevormd.
voorbeeld: je mag 70 uur in de week in je werk steken voor een carriere. Maar owee als je heel veel tijd steekt in je training in een of andere hobby. Dan zeggen de mensen "goh, dat al jouw tijd daar aan op gaat, vind je dat niet zonde?" of "is dat wel prettig voor je partner dat je altijd weg bent?". Want voor een baan mag dat wel, maar niet voor iets anders, ja voor kinderen mag het nog wel.