Geplaatst Gisteren ging ik met mijn klas naar onze nieuwe school, en dat ging allemaal heel goed. Totdat ik naar huis fietste en wilde oversteken. Ik keek links, dat kon. Toen keek ik rechts, dat was vrij. Toen stak ik over.
Toen hoorde ik piepende remmen en zag ik een auto met ruim 70km/h op me af komen. De auto ramde mijn voorwiel, omdat ik nog niet op was gestapt. Ik vloog door de lucht en landde op mijn elleboog. Daarna klapte de rest van mijn lichaam tegen het asfalt. Ik schrok ontzettend en begon te hyperventileren. Er was een iemand uit een paralel klas die het allemaal zag gebeuren.
De automobiliste stopte en kwam naar me toe. Ze was ontzettend geschrokken, net als ik. Mijn vriendinnen die met mij meefietsten maar rechtdoor reden keerden om en kwamen ook naar me toe. Ineens stonden er heel veel mensen om me heen, en er was politie en ambulance gebeld. Ik heb onderussen mijn vader gebeld, die kwam er ook aan. (dat was 2 minuten rijden) De ambulance kwam aanrijden met sirene's en zwaailichten en ze onderzochten me.
Ik moest naar het ziekenhuis om foto's te laten maken van mijn elleboog. De bleek gebroken te zijn. Toen we bij de parkeerplaats van het ziekenhuis moesten oversteken, kwam er heel langzaam, een auto aan. Mijn vader zei: Kom maar. Hij was natuurlijk vergeten dat ik bijna echt onder een auto lag, doordat ik overstak. Dat 'trauma' zal nog wel een tijd zo blijven. Verder heb ik niks, behalve een ontzettend dikke knie en hij is verschrikkelijk blauw.
Vannacht weinig geslapen, ik heb namelijk de hele tijd de beelden voor me dat die auto op me af komt en dat ik niks kan doen.
Ik kan niks anders zeggen dan dat ik niet zo heel erg slim was om maar een keer links te kijken. Ik kijk ALTIJD links rechts links, en nu een keer niet en nu gelijk dit.
Ik baal er verschrikkelijk van, ook omdat degene die het heeft zien gebeuren in een soort van shock was. Degene naast de automobiliste was een exklasgenoot, die moest motorrijden in Duitsland. Hij was erg wit en geschrokken, omdat ik bijna aan zijn kant tegen de auto aan was gekomen.
Alsof dat nog niet genoeg was (mijn hele klas en paralelklas leeft met me mee) zijn vannacht ook nog een oud leerling (twee jaar geleden weggegaan) en zijn vader verongelukt. Door een klapband over de kop geslagen. De hele school is zo'n beetje in rouw.
Ik wil niet denken aan wat er was gebeurt als ik wel al op mijn fiets had gezeten. Dan had ik over de auto heen geklapt. En misschien wel dood geweest.
Ik wilde het even kwijt, aan iemand die ik verder niet ken (en ik ken natuurlijk niet heel bokt).
Sorry voor hety rare taalgebruik en typfouten, ik heb namelijk maar een hand om mee te typen.
x
EDIT: nu mag ik ook nog naar het NK luchtpistool, dus afwachten of dat lukt! (Dat is best bijzondr, je moet namelijk worden uitgenodigt
)EDIT2 even foto van mijn elleboog:
beterschap!! 
)
dan NK snap ik nog wel, maar ik weet niet wat luchtpistool is 
Dus vandaar luchtpistool (zeg ik het zo goed, Donja? 
) 