Moderators: Ladybird, Mjetterd, xingridx, ynskek, Polly, Hanmar
nickyu schreef:ja .. maar dan ZIE JE HET ...
als in die 10 jaar het heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel
erg langzaam daarna toe word gewerkt zie je het pas als het te laat is
in mijn situatie
ik was net een paar hele goede vrienden en mijn partner aan de dood verloren
had zelf net voor de 2e keer een k gezwel , hernia , hbo excamen
vanalles tegelijkertijd werkte 80 u pwk
wist van voren niet dat ik van achter leefde
en tegen die tijd dat ik door kreeg in wat voor een situatie ik zat
(daar mijn hoofd met hele andere zaken was heb ik alle signalen echt falikant gemist()
zit je al zover in de sjips dat je niet zomaar weg kon
je weet dat als je weggaat dat je dan nog gevolgd word en de klappen krijgt
andere zelfs in gevaar brengt etc
in die tijd zou ik 1 week op iemand zijn huis + dieren passen
na wat klappen dorst ik niet in dat huis te slapen
was als de dood dat die dat huis zou slopen
of de dieren (honden en paarden) wat aan zou doen
heb nooit de kans gehad om het aan die mensen uit te leggen
waarom ik daar niet geslapen heb .. het spookt nog steeds door mijn hoofd ..
moniekk schreef:als mijn vriend mij zou slaan is het uit.
ik zit nog in een relatie en woon niet samen ofzo, maar als je partner je 1x slaat zal dat waarschijnlijk niet bij die ene keer blijven....
weg ermee!
Pensionnetje schreef:Dat vind ik vreselijk om te horen. Het past ook zo precies in het beeld van abusers. Ze pakken je op je zwakke moment en op je zwakke plekken. Het is ook daarom dat ik zeg dat ik blij ben met mijn opvoeding. Stel je grenzen en houd ze in ere. Laat niemand over je regeren op basis van angst of macht. Verlies je zelf niet in een relatie. Je partner moet je motiveren, stimuleren, je laten groeien en nimmer onder drukken.
Het begint al met: ik heb liever niet dat je vanavond naar je ouders/vriendinnen gaat.....
Voor je het weet zit je in een isolement. Dan kunnen ze grip op je krijgen en is het einde zoek.
Ik zal mijn partner nimmer wat verbieden, hij is vrij te gaan en staan waar hij wil. Dit verwacht ik echter ook omgekeerd. Bij onenigheden wordt het uitgesproken, hoe koppig we beiden ook kunnen zijn. We gaan nimmer slapen eer het probleem goed is doorgesproken dan kan het wel eens een latertje worden Ik prijs mezelf dus gelukkig met deze kennis/opvoeding en hoop dat andere er misschien wat kracht uit kunnen halen.
Iedereen verdient een partner op basis van gelijkwaardigheid, vriendschap en liefde!
AaronYve schreef:Ik kan je garanderen dat ik weg ben hoor, ik ben zelf daar veels te sterk voor (denk ik) ik kan zelf een grote groep criminelen op hem afsturen dus ja, denk dat het een grote oorlog zou worden.
En ik zou er alles aan doen om van hem af te komen.
Je hoeft er ook niet op te reageren Latrude ieder zijn mening je kan niet zeggen dat iedereen zou blijven.
Ik ken sommige van jullie sitauties en kan het me daarom goed voorstellen. Ik heb namelijk ook zo'n jongen gekend. Maar ik ben weg als er iets gebeurd en heb veel mensen achter me staan.
Quellian schreef:AaronYve schreef:Ik kan je garanderen dat ik weg ben hoor, ik ben zelf daar veels te sterk voor (denk ik) ik kan zelf een grote groep criminelen op hem afsturen dus ja, denk dat het een grote oorlog zou worden.
En ik zou er alles aan doen om van hem af te komen.
Je hoeft er ook niet op te reageren Latrude ieder zijn mening je kan niet zeggen dat iedereen zou blijven.
Ik ken sommige van jullie sitauties en kan het me daarom goed voorstellen. Ik heb namelijk ook zo'n jongen gekend. Maar ik ben weg als er iets gebeurd en heb veel mensen achter me staan.
Je praat te makkelijk, veel te makkelijk. Snap wel dat Latrude er niet op in gaat.
Dit hebben namelijk ALLE vrouwen geroepen voordat ze in zo'n situatie kwamen, echt waar
Denk je dat ik niemand had om op hem af te sturen? Maar denk je dat het daarmee klaar geweest zou zijn? Politie raadde me zelf aan om de kuielatten te nemen, aangezien het geen onbekende was van hun. Geloof mij maar; alles wat je lief is zet je op het spel op het moment dat je 1 stap scheef zet. En in het ergste geval kom je het huis gewoon niet uit (been there, done that), dan ben je nergens meer met je grote praatjes hoor
Quellian schreef:Pensionnetje schreef:Dat vind ik vreselijk om te horen. Het past ook zo precies in het beeld van abusers. Ze pakken je op je zwakke moment en op je zwakke plekken. Het is ook daarom dat ik zeg dat ik blij ben met mijn opvoeding. Stel je grenzen en houd ze in ere. Laat niemand over je regeren op basis van angst of macht. Verlies je zelf niet in een relatie. Je partner moet je motiveren, stimuleren, je laten groeien en nimmer onder drukken.
Het begint al met: ik heb liever niet dat je vanavond naar je ouders/vriendinnen gaat.....
Voor je het weet zit je in een isolement. Dan kunnen ze grip op je krijgen en is het einde zoek.
Ik zal mijn partner nimmer wat verbieden, hij is vrij te gaan en staan waar hij wil. Dit verwacht ik echter ook omgekeerd. Bij onenigheden wordt het uitgesproken, hoe koppig we beiden ook kunnen zijn. We gaan nimmer slapen eer het probleem goed is doorgesproken dan kan het wel eens een latertje worden Ik prijs mezelf dus gelukkig met deze kennis/opvoeding en hoop dat andere er misschien wat kracht uit kunnen halen.
Iedereen verdient een partner op basis van gelijkwaardigheid, vriendschap en liefde!
Je hebt binnen een relatie te maken met 2 (verschillende) opvoedingen. Mijn ex kwam uit een zeer welgestelde familie, was de enige jongen thuis, dus het mama's-kindje. De schijn naar buiten moest altijd opgehouden worden en hij zorgde ervoor dat ik alleen blauw was waar anderen het niet konden zien.
Maar goed, zijn opvoeding week af van de mijne. Dus dan kan ik wel vasthouden aan mijn principes (ruzie uitpraten voor het slapen), maar als een ander dat fatsoen niet heeft meegekregen, dan krijg je al snel heibel, wat je in zo'n situatie wilt voorkomen.
Mijn huidige vriend en ik zitten redelijk op een lijn wat betreft onze opvoeding Hij reageer heel rustig en zo ben ik ook, we hebben nog nooit een ontploffende bom in huis gehad, want we zijn beide niet moeilijk in de omgang, maar staan wel op onze strepen.
Geloof me; als je in zo'n rot situatie komt, dan doe je alles om de lieve vreden te bewaren.
Citaat:En ik geloof het ook dat het soms wat meer tijd nodig heeft, wat meer planning om weg te komen. Maar ga weg en laat hjet geen maanden/jaren duren ( heb het nu over na de eerste slag)
AaronYve schreef:Zo grote praatjes vind ik het niet, jullie zeggen wel dat ik te makkelijk praat maar voor mij is het ook makkelijk, 1 hand naar mij en ik ben weg.
Ik ken zoveel mensen die serieus hem kapot zouden maken als ik hun vertel dat hij me slaat. En je kent me niet dus je kan ook niks zeggen over dit.
Ik zeg het je, ik ken veel mensen.
En ik kom het huis wel uit, ben ook als eens opgesloten hoor, door die jongen waar ik eerder over heb gepraat. Heb stieken me vader kunnen bellen en die heeft de ruit ingeslagen.
En weg was ik, denk je nu echt dat ik dan terug ga en nog alleen ergens met hem blijf? Nee niemand wijkt dan meer van me zijde.
Ik vind het ook heel erg voor de mensen die er zo zwaar onder door gaan. Maar toch met je mentaal sterk blijven.
En ik geloof het ook dat het soms wat meer tijd nodig heeft, wat meer planning om weg te komen. Maar ga weg en laat hjet geen maanden/jaren duren ( heb het nu over na de eerste slag)
frisiangirl schreef:Wat ik me afvraag is waarom? Waarom begint je partner te slaan? Komt het uit zijn eigen opvoeding? Is het stress? Doet hij het de eerste dag al of pas na jaren? En waarom blijf je terug komen? Is dit geestelijke manipulatie? Zijn jullie nu sterker geworden na zo'n relatie?
Persoonlijk denk ik dat deze mensen erg goed zijn om jou de schuld in de schoenen te schuiven:" jij bent de aanleiding en daarom moet ik slaan".
Ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk schokkende verhalen heb gelezen hier en wens iedereen ook veel strerkte om zoiets te verwerken...
Pensionnetje schreef:Dus als je merkt dat jouw manier niet wordt gerespecteerd en jij steeds degene bent die water bij de wijn moet doen is hij niet de juiste keuze. Hij neemt jou niet serieus en stelt zichzelf boven zijn partner om koste wat kost zijn zin te krijgen. Wegwezen dus, je verdient beter. Niet leuk omdat te moeten accepteren maar wel de beste weg voor jezelf!
AaronYve schreef:En equellian
houd je eens rustig zeg, ik ken jou sitautie niet maar jij hebt de mijne ook niet gekend, en ik ben er nu heel duidelijk in, ik ga dus direct weg!
Quellian schreef:Pensionnetje schreef:Dus als je merkt dat jouw manier niet wordt gerespecteerd en jij steeds degene bent die water bij de wijn moet doen is hij niet de juiste keuze. Hij neemt jou niet serieus en stelt zichzelf boven zijn partner om koste wat kost zijn zin te krijgen. Wegwezen dus, je verdient beter. Niet leuk omdat te moeten accepteren maar wel de beste weg voor jezelf!
Dat water bij de wijn doen gebeurt heel sluipend en langzaam en uiteindelijk zit je er middenin. Dan moet je nog gaan erkennen dat je relatie verre van normaal is. Alles gebeurt ook onder emotionele chantage he.
AaronYve schreef:@ quellian
Je zegt ik heb geen flauw idee waar ik het over heb, maar je kent mij niet en je weet niet wat ik al allemaal heb meegemaakt, snap je?
Dan vind ik het heel erg als je zegt dat ik geen flauw idee heb waar ik over spreek.