Ik kon je verhaal niet verder lezen omdat de tranen in mijn ogen sprongen... mijn stiefvader is nu 2 jaar en 5 maanden geleden overleden aan kanker ik mis hem iedere dag nog en nu ik je verhaal lees moet ik ook weer bijna huilen.. ik voel je verdriet.
De heimwee is het ergst.. en ik heb nog steeds heimwee naar mijn vader en hoe hard je ook huilt, hij komt niet meer terug, dat besef is heel erg. Het enige wat ik je kan zeggen is dat met de tijd de scherpe randjes ervan af gaan en je met een glimlach naar zijn foto kan kijken en al die mooie jaren kan herinneren
Ik wens je heel veel sterkte.
Liefs,
Annemieke