Kan iemand me uitleggen wat er nu eigenlijk leuk is aan dronken worden?
Nu zeg ik erbij, ik heb echt een gloeiende hekel aan lallende, om je heen hangende, dubbel pratende, wankelende bezopen mensen, dat is dus ook een reden dat je mij niet in het uitgaansleven ziet.
Ik drink best weleens een wijntje bij het eten, of een borreltje op een feestje, en ja, ik ben in m'n jeugd twee x aangeschoten geweest..
Maar ik kan oprecht zeggen dat ik nooit dronken ben geweest, daar ook geen behoefte aan heb, en het ook niet snap....
Dan zie je filmpjes van bijv Ibiza, waarin ze midden op straat in hun eigen kots liggen... Wat is daar leuk aan? Ok, extreem misschien, maar ook in mindere mate, en echt niet enkel jeugd... Gewoon.... Überhaupt....
En, gewoon... Alles eraan. Je lacht makkelijker, je trekt jou even alles wat minder aan. Let op, ik word wel eens dronken maar niet zo danig erg dat ik kots ofzo
... In je eigen kots, pis en stront liggen om dan naar het ziekenhuis afgevoerd te worden en daar in een luier je roes uit te slapen... Ik snap er ook echt de fun niet van...
Ik snap het ook niet. Ik drink heus wel wat, voor de gezelligheid, of bij sommige drankjes omdat het lekker is. Maar niet vanwege de alcohol, ik drink dan liever alcoholvrij. Omdat ik de lol er ook niet van inzie om echt dronken te zijn. Aangeschoten ben ik ook weleens (geweest), maar jezelf helemaal lam zuipen...
Alsof je het niet naar je zin kan hebben als je nuchter bent.
Maar nee...aangeschoten kan ik ergens nog begrijpen om de reden die jasmijn16 hierboven noemt, maar echt dronken niet...