Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Ibbel schreef:Hmmm. Ik denk dat je je a) niets moet aantrekken van zijn opmerkingen, het gaat om jóuw baan en jóuw toekomst, en dat je b) je maar eens goed achter je oren moet krabben of deze vriend wel de juiste is (en ik geloof dat je dat zelf ook al aan het betwijfelen bent)
Kennelijk is je vriend bang dat je als je een baan centraal in Nederland hebt, je dan bij hem 'komt logeren', en voordat-ie er aan toe is bij hem in wil trekken. Misschien moet je hem sowieso even heel duidelijk maken dat je daar absoluut niet op uit bent...
Ga als het nodig is inderdaad ergens centraler in Nederland wonen. En híj bepaalt niet of je dan in Utrecht, Amersfoort of god weet waar gaat zitten omdat dat prettiger is als je op detacheringsbasis door heel Nederland terecht kunt komen.
Overigens zitten er ook grote inhuurders (PTT, Gasunie) in het Noorden. Best kans dat een detacheerder blij is met iemand daar in de buurt, omdat je er mensen niet zo gauw heen krijgt...
Veel succes met je sollicitatie!
MiEpPrInZ schreef:Hoi Magicc,
zo´n vriend HAD ik ook... mocht vooral niet ´in zijn buurt komen`toen bleek dat hij er ook nog ander leventje op na hield dan alleen het ´mooie´ leventje wat ik kende...
Er moet toch een reden voor zijn dat hij niet wil samenwonen enzo...
Heel veel succes ermee!
En trek het je niet te veel aan!
Riëtte schreef:Ik zou in ieder geval naar dat gesprek toegaan. Mischien valt het allemaal mee, en als het nou niet meevalt dan is het makkelijker om vanuit een bestaande baan te solliciteren als vanuit huis.
Ik denk dat je vriend tegen dergelike argumenten niet op kan. Helemaal als je bedenkt dat de banen in de IT tegenwoordig niet meer voor het oprapen liggen. Wees blij met deze kans, en ga naar het gesprek. Mocht het naar aanleiding van het gesprek erg tegenvallen kun je altijd nog afzeggen!
Verder over je vriend oordelen kan ik niet, hij heeft duidelijk zijn standpunt wbt samenwonen, en dwingen kun je hem toch niet.
Dat wij allebei vanuit huis zijn gaan samenwonen is onze keus geweest, een keus waar we allebei achterstonden. Ik denk dat iets dergelijks ook alleen werkt als je er beiden achter staat. Ik zou dus zeker niet gaan dwingen of een ultimatum stellen ofzo.
Veel succes met de sollicitatie!! (zie je, ik ga ervan uit dat je zo slim bent om te gaan!)
magicc schreef:Hij zegt omdat hij bang is dat het misgaat als we samen gaan wonen en nooit zelfstandig alleen hebben gewoont..
zelf vind ik het flauwekul maarja..
Annechien schreef:gewoon laten l*llen en er voor gaan. Wie zijn baan wordt het, die van hem of die van jou? Wij zijn ook gaan samen wonen direct van huis uit en het gaat perfect. Ook als je niet samen woont kan het mis gaan, dus die argumenten gaan bij mij ook niet op.
Annechien schreef:Ook als je niet samen woont kan het mis gaan, dus die argumenten gaan bij mij ook niet op.
magicc schreef:maar het gaat nu al helemaal fout. ik had hem een mail gestuurd dat ik het niet leuk vond dat hij zo negatief loopt te praten en ik ook geen idee heb dat het nog wat word omdat hij mij adviseert om in groningen maar eens te kijken en toch nog niet wil samen wonen. we zouden ook op vakantie gaan in juli maar ik vroeg me af als het wel verstandig zou zijn als ik mee zou gaan en ik krijg als antwoord dat ik eigelijk de pot op kan en dat hij wel met iemand anders op vakantie gaat...
magicc schreef:leuk.. dit word echt niks meer.
miepmiep schreef:ooooow, volgens mij heb jij een kloon van mijn boyf. Die zou precies zo reageren!
Puur en alleen om het feit al dat jij zegt dat je "misschien maar niet mee moet gaan op vakantie" omdat hij niet wil samenwonen, of dicht bij elkaar wil wonen...
Hij is bang om zich te binden, en jij pusht hem zeg maar door hem te zetten voor de keuze "alles of niets".
Hij maakt zicht daar kwaad om en zegt dat je dan maar lekker op kan hoepelen. Op zich niet zo'n gekke reactie. Als ik in een hoek "gedreven" zou worden, zonder er al te veel invloed op te kunnen hebben, zou ik ook zo reageren, eerlijk gezegd.
Geef hem even de ruimte om aan het idee te wennen dat je dichterbij komt wonen, en zet hem niet meteen voor het blok. Je verwacht van hem dat hij rekening met je houdt, dat hij blij voor je is met eventueel een baan etc etc. Dan vind ik dat je ook wel rekening mag houden met zijn "benauwde" gevoel dat je dichterbij komt, en het allemaal wel een stuk serieuzer begint te worden!
Misschien moeten jullie gewoon eens rond te tafel? Kan je hem uitleggen waarom het jou zo dwars zit dat hij zo reageert, en hij jou misschien uitleggen waarom hij uberhaupt zo reageert?
Sterkte