pmarena schreef:Ik denk ook dat er met de jaren minder close vriendschappen ontstaan omdat je vertrouwen vaker geschonden is , je wordt voorzichtiger.
Ook ik had een boezemvriendin vanaf de eerste dag van de kleuterschool.
Zij woonde aan de andere kant van het dorp maar dat kon onze vriendschap niet deren. Eerst achterop de fiets door ouders heen en weer gebracht, later zelf altijd bij elkaar te vinden.
Ook altijd naar dezelfde scholen omdat onze interesses echt overeen kwamen.
Samen pony's en paarden verzorgen, in dezelfde les op de manege, echt alles deden we samen.
Wij zijn vriendinnen gebleven tot ons 17de jaar en vertelde elkaar echt alles totdat zij een vriend kreeg en ging samenwonen.
Een hele leuke jongen en daar kon ik goed mee om gaan maar ik denk dat er iets van jaloezie ging opspelen bij haar(wij vielen ook op dezelfde types jongens) en verruilde onze boezemvriendschap in voor 1 met haar vriend.
Terwijl ze mij door en door kende dat ik absoluut nooit een bedreiging zou kunnen zijn.
Ik vind het nog steeds jammer en denk nog heel vaak terug aan die tijd.
Een poos terug kwam ik haar weer tegen in een kroeg waar we heel vaak samen heengingen en hebben een hele toffe avond gehad maar doordat wij allebei ons eigen kant uit zijn gegaan is die blik van begrip er niet meer.
Ik denk dat op een partner na zo'n super intense band ook niet meer te evenaren is.
En dan nog, net wat hier al gezegd is, ook met een partner zal ik nooit 100% het achterste van mijn tong laten zien zoals ik met haar had.
Gelukkig heb ik een paar dierbare vrienden die een hoop weten van mij en waar ik terecht kan als het nodig zou zijn, ook omgekeerd lenen we af en toe elkaars schouders