Geplaatst 
mijn lieve poes Dieuwertje is al 20 jaar oud.. Meer dan een half jaar geleden begon ze ineens erg veel te drinken en ze werd steeds magerder. We zijn toen met haar naar de dierenarts geweest en ze is op van alles getest. Uit die testen kwam dat ze problemen had met haar nieren en een heel hoog ... (weet ik niet meer wat het was). Ze heeft speciaal voer gekregen en het ging daar na weer een stukje beter. De laatste maanden was ze toch erg mager geworden, en toen we weg gingen op vakantie (3 weken geleden) dacht ik echt dat ze het niet meer zou halen.. de buren hebben voor haar gezorgd en dat hebben ze ook heel goed gedaan, mijn buurmeisje heeft elke avond met haar op schoot gezeten en Dieuwertje is blijven eten. zaterdag ochtend zag ik ineens dat haar beugeltje er bijna uit hing (ze heeft vorig jaar d'r kaak gebroken, daar had ze een beugel voor) dus vandaag zijn we daar voor weer naar de dierenarts geweest. Hij heeft het beugeltje verwijdert, maar volgens hem gaat het ook niet meer goed met haar. We schrokken wel erg van haar gewicht, dat was 2,0 kg. (vroeger woog ze 3,2) en toen de dierenarts aan haar buikje voelde voelde hij aan haar linkernier een heel groot gezwel, hij kon zo voelen dat ze daar een groot tumor heeft. haar rechternier was nog mooi glad, maar die werkt ook niet goed meer.
Het lastige is dat wij eigenlijk niet weten wanneer het tijd is om haar in te laten slapen, ze lijkt geen pijn te hebben... ze springt nog bij je op schoot, loopt nog rond in huis, ze eet nog (haar dieetvoer wil ze niet meer, maar ze eet zo een bakje eten van onze andere kat leeg) en ze ligt soms nog buiten in de tuin in het zonnetje. Niet echt een teken dat ze heel veel pijn heeft.. wel is ze heel snel moe en ze stinkt uit haar mond (dat is de ammoniak geur die ontstaat doordat haar lichaam zich aan het vergiftiggen is) en volgens de dierenarts moet ze wel altijd misselijk zijn door die nieren.
We hebben haar wel weer mee naar huis genomen, zodat mijn zusje die nu op kamp is nog afscheid kan nemen..
nu heeft ze nog niet echt heel veel pijn, maar ze voelt zich al niet helemaal goed meer natuurlijk. Als we haar in leven blijven houden dan zal ze toch binnenkort niet meer willen lopen en in elkaar kruipen van ellende, uiteindelijk raakt ze dan in shock of ze raakt verlamd. Dat soort dingen (of uitzaaingen van de tumor) willen we haar besparen, dus volgende week laten we haar waarschijnlijk inslapen
wel heel erg moeilijk, zo'n poes die al zo lang bij je is.. ze was er al toen ik geboren werd, ze hoort echt bij ons.. ze is echt mijn poes, dat was vroeger ook al zo. ze ging altijd bij mij op schoot en kwam mij om eten vragen.. we hebben onze andere kat Tarzan nog, en over een tijd misschien weer een kitten.. maar Dieuwertje is zo anders!
volgens de dierenarts mogen we blij zijn dat ze een spuitje kan krijgen, in de natuur was ze al lang dood geweest.. maar 1 op de 20 katten ongeveer wordt zo oud, en ze zal het ook wel fijn gehad hebben bij ons.. anders was ze vast niet zo lang gebleven..
Ze krijgt deze laatste week gewoon lekker weer al het eten wat ze door haar eiwit-arme dieet niet mocht.. normaal eten en melk.. daar is ze altijd al zo dol op geweest!
Dit is alleen wel mijn rottigste vakantie ooit
eerst mijn beste vriendin die me gewoon in de steek liet, Dieuwertje die mij gaat verlaten en dan ook nog dat ik Evita straks misschien wel kwijt ben kan het nog erger..... ik heb nog geen 1 nacht echt geslapen sinds we terug zijn van vakantie.. ben overal zo verdrietig over 
