Het ging namelijk zo:
Zo rond mijn 16e zei ik wel eens dat ik graag een huisje voor mezelf zou willen hebben als ik 18/ 19 was. Helaas kan je je hier pas inschrijven als je 18 bent en dat was ik dus niet. Maar volgens de woningbouw kon mijn oma kon zich inschrijven en heeft dat dus ook gedaan. Zo stond zei op de wachtlijst voor een appartementje die ik uiteindelijk zou krijgen
We hadden verwacht dat het minimaal 3 jaar zou duren voordat er wat vrij kwam in de buurt waar ik graag wou wonen. Nou, dat kwam dus sneller als we verwacht hadden. Ik was net 17,5 toen mijn oma bericht kreeg dat ze een appartement vrij hadden. Ik en mijn moeder gingen kijken en het was een super mooi huisje!!! Op een beneden verdieping, met een voor en achtertuin. Het lijkt op een gewoon rijtjeshuis (geen seniorenwoning) en het is een blokje van 3 woningen naast elkaar, waarboven dan weer 3 woningen zijn. Ik had dan een gang met aan de rechterkant 2 kamers, 1 slaapkamer en 1 badkamer. Aan het eind van de gang een grote woonkamer met ingebouwde keuken en een achtertuin zo groot als van een gezinswoning!!!!! Dit was het mooiste appartement dat je in deze buurt kon krijgen dus ging ik ervoor. Ik was dus nog 17 jaar. Toen ik 18 werd konden we makkelijk het huisje op mijn naam zetten en gebeurde dat zelfs bijan automatisch door de woningbouw die ervan op de hoogte was.
Ik heb dus onwijs veel geluk gehad om zo snel aan zo'n mooi huisje te komen. Ik heb nog rustige buren ook (nou ja, de meeste dan) en mijn tuin staat op het zuiden dus het is altijd licht en warm binnen (wat nu echter wat minder is
)Hoe oud waren jullie toen je uit huis ging? en in wat voor huis gingen jullie toen wonen?
