HomeForums » Algemeen » Mens en Maatschappij » [LZP] Het leven zonder paarden
Uitgebreid zoeken
▼

Zwakke relatie > kind nemen

Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
Toevoegen aan eigen berichten
 
 
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Zwakke relatie > kind nemen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-07-02 17:08

Dit vind ik zo erg...

Zie en hoor het regelmatig om me heen.

Een stel dat al jaren samen is , meer uit gewoonte dan uit liefde , ingedutte relatie, enz.
Op zich niks mee , kun je ook nog altijd heel tevreden mee zijn Verward

Zo nu en dan is er dus zo'n stel waartussen er eigenlijk niks lijkt te zijn , en de omgeving zich afvraagt hoe lang het nog duurt...
en in de hoop de relatie op te kikkeren willen ze dan een kind nemen.
Meestal de vrouw die dat wil Haha!

Ik ken zelfs een stel waarbij de vrouw stiekum met de pil gestopt is en "per ongeluk" zwanger werd , ze ging ervanuit dat een kind de relatie een stuk hechter zou maken....

Zou dit nu echt werken in de praktijk , of wordt de afstand tussen een
man en vrouw alleen maar groter door de komst van een kind ?

Mij lijkt het laatste...

Een vriendin van mij denkt er ook serieus over om "per ongeluk" zwanger
te worden , ik vind het heel onverantwoordelijk en egoistisch van haar ,
zeker omdat haar vriend nog helemaal geen kinderen wil.
Als er eenmaal een kleintje zou komen zou hij het spontaan erg leuk
vinden , daar ben ik van overtuigd Lachen , maar nu vindt hij het nog maar een eng idee en je voelt gewoon de afstand tussen hun.

Wat vinden jullie hier nu van ?

(is niet mijn zaak , dat weet ik en ik bemoei me er verder niet mee. Heb gezegd wat ik ervan vond , en vraag me gewoon af hoe anderen hierover denken , en of het idd goed uit kan pakken ?)
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-07-02 17:33

Hihi , ik vind de term "een kind NEMEN" ook niet prettig klinken , maar in dit geval past het toch beter...

Laui ! : ja dat "statussymbool" daar heb je heel erg gelijk in !
Die voorbeelden die ik ken dat zijn dus voor 95 % vrouwen die al van jongs af aan Huisje-Boompje-Beestje willen , vadertje en moedertje spelen , meedoen met andere jonge gezinnetjes.
Dat hun relatie dan niet zo geweldig is in de basis dat zien ze nauwelijks , hun doel is simpel : een kind !

Dat lijkt de oplossing voor alles....

In het geval van mijn vriendin is het zeker weten zo dat de vader helemaal gek van het kleintje zou zijn , dat zit absoluut in 'm ook al twijfelt hij er zelf aan Lachen .

Dat weet zij ook en daardoor rechtvaardigd ze het voor zichzelf , het lot een beetje helpen....
Maar ik vind 't zielig voor hem dat hij toch voor de gek wordt gehouden...

Als het ZO moet....dan zit er imo toch iets heel erg fout....

En hihi , ja , zo'n huilbaby...nee die gun ik niemand , vreselijk dat gekrijs...brrr!
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-07-02 21:35

Ben ik helemaal mee eens , zoals gezegd , dat je een kind KRIJGT .
Maar met "nemen" geef ik aan dat het opzettelijk gebeurd , dus niet ECHT per ongeluk , om het topic duidelijk te houden.
Ik krijg er zelf ook altijd de kriebels van als mensen het over een kind nemen hebben , alsof het om een ding gaat.... maar in dat geval is het dus ook zo , het kind wordt gedeeltelijk als een middel gezien ...

Riette , nieuwsgierig als ik ben , hoe is het verder gegaan met die relaties , zijn ze bij elkaar gebleven , gelukkiger/tevredener geworden of na een tijdje proberen toch uit elkaar gegaan ?

Moet toch vreselijk zijn zeg , zo'n situatie...wel eigen schuld natuurlijk !
Maarja hoe ga je daar nu verder mee om ?

Om bij elkaar te blijven omwille van het kind is ook onzin , als je ouders niet gelukkig zijn met elkaar dan is dat ook geen fijn gevoel en geen fijne basis voor een kind.
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 25-07-02 22:22

Mijn moeder ook , werd door de pil heen zwanger van mijn zus...

Was een "tweemaandskindje" Knipoog want 2 maanden na hun trouwen is ze
geboren.....

Mijn vader was 20 , mijn moeder 21.

Zijn nog steeds (gelukkig) samen en hebben vorig jaar hun 25 jarig huwelijk gevierd Lachen
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 09:24

Ook om me heen , mensen van de leeftijd van m'n ouders , waar je vroeger regelmatig op visite ging...

Dan was het al een sfeer tussen de vader en moeder van : ieder voor zich.
Woonden wel samen , hadden wel samen kinderen en alles ,
maar het was niet echt een....tja hoe zeg je dat....een eenheid zeg maar.

Valt ook op dat sommige mensen altijd over "ik en zij/hij" praten ipv "wij" , misschien zegt dat niks maar geeft toch wel wat aan volgens mij....

Die mensen waarbij dus die band niet voelbaar was , wel onenigheid af en toe , die zijn nu dus ook gescheiden , stuk voor stuk.
Maar pas nadat de kinderen al groot genoeg zijn zeg maar.


Kijk bij mijn vader en moeder , en wat ikke hierboven schrijft daar ligt het natuurlijk anders , is het niet zo dat 1 van de ouders het besluit neemt
en de ander ermee wil vastleggen.
Dit is echt een kind krijgen , niet eenzijdig de beslissing nemen dat heter nu maar van moet komen.
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 10:08

Juist daarom , kun je beter wel kinderen op de wereld zetten , een goede , fijne jeugd geven en eerlijke , betrokken normen en waarden leren.

Wat nu als alleen de aso's onder ons nog kinderen krijgen ?

Daar wordt de wereld ook niet fraaier op...

En als je moet wachten op het juiste moment...tja bestaat dat wel ?

Ik begrijp je gevoelens hoor er kan nog zoveel ellende gebeuren ,
maar zoveel moois ook , is net hoe je dat kind in het leven zet.

Neem een Majoor Boszhart (of hoe je dat ook schrijft Lachen ) , ik ben toch blij
dat haar ouders haar toch op de wereld gezet hebben , 1 mensje kan zo veel goed doen...al is het maar een vriendelijke cassiere bij de supermarkt Knipoog

En hoe een voldoening moet het zijn om je kind een gelukkige jeugd te geven , en 'm als een evenwichtige , vrolijke volwassene af te leveren , dan heb je tenminste zelf iets goeds gedaan , een bijdrage geleverd aan de maatschappij , toch ?
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 10:28

Nou...... Schijnheilig

Als mijn ouders mij niet hadden "genomen" had ik misschien wel de dochter geweest van Hennie Huisman nu .... Haha! Knipoog
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 11:14

Ja.

Dan blijkt de pil dus achteraf niet sterk genoeg.

Komt best nog vaak voor schijnt het ,

je slikt braaf de pil en denkt dat je "veilig" bent , en ineens blijk je zwanger te zijn....te lichte pil gehad dus..... tja .
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 12:30

Ik begrijp jullie helemaal.

Maar toch , als je het gevoel hebt van : "ik wil wel kids , maar nu nog niet en ook niet binnenkort" dan is dat prima , dan kun je er beter niet aan beginnen als je er nog niet klaar voor bent voor je gevoel.

Maar als je 32 bent ligt dat toch anders denk ik.

Je tijd raakt op .....

Hebben jullie dat gevoel dan niet , van als we nog een kind willen moet het nu gebeuren , over een paar jaar lukt het misschien niet meer ?
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 12:36

Maar wanneer geeft dat nou de grootste druk op een relatie , als een kleintje net geboren is , of pas in de peuterpuberteit of later ?

Ik heb wel zoiets van als ze het eenmaal tot de peuterleeftijd gered hebben dan is dat al heel wat.

Aan de andere kant begint het dan misschien juist pas omdat je dan belangrijkere beslissingen moet nemen over wat het kind wel / niet mag en wat je het leert.

Bv, welke TV-programma's het mag zien , waarmee het mag spelen , mag het Computerspelletjes doen , voedt je het godsdiemstig op , mag het snoepen enz.

Dat zijn toch dingen die je bij een babietje nog niet zo erg hebt ....
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 12:52

22 .

Heb zelf altijd niks eraan gevonden , baby's en peuters , yek !
Al toen ik zelf een peuter was vond ik het maar niks hoor die baby's , ben ook de jongste van de familie dus heb er eigenlijk nooit echt mee te maken gehad.

Nu om me heen komen er steeds meer kleintjes en ik vind het wel leuk , baal er alleen ontzettend van dat ik er een beetje bang voor ben...

Niet echt bang hoor , maar ik snap een babietje niet , kan er niks mee , ken de belevingswereld niet.
Dat vind ik heel jammer dat ik niet gewoon leuk ermee om kan gaan , ik ben het niet gewend he...

Komt ik iemand tegen met een hond die ik nog nooit gezien heb , dan ben ik in 30 seconden dikke vrienden met dat beestje , ik weet hoe zo'n dier werkt en wat het leuk vindt , wat het eng vindt , wat het kan en wil....

Kom ik iemand tegen met een babietje dan wil ik ook wel wat doen om dat kleintje te laten voelen dat het goed is , maar ik krijg de kriebels , weet niet wat ik ermee aan moet...

En dan kijkt dat kleintje je aan , wat moet je dan ? Lachen

Terugkijken , of juist niet ?
Een aaitje over z'n bolletje of een streeltje over een wangetje geven ?

Of vinden de ouders dat dan weer niks dat je aan hun kind zit ?

Brrrr....ik kan er niks mee , voel me zo opgelaten dan , niet leuk....
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 26-07-02 13:11

Citaat:
Ik kan me er nu al zorgen over maken dat ik later zelf kinderen heb en bijvoorbeeld het kindje een truitje aan probeer te trekken en vervolgens zijn armpje forceer/ontzet.


hahahahaha..... !! Clown

Ach nee , dat is ook weer een beetje overdreven...een kind van jezelf is toch weer heel anders , daar ga je vanaf de eerste minuut dagelijks mee om , die ken je door en door , je weet precies wat ermee gebeurd , wat het leuk vindt en wat niet...da's heel wat anders dan een kind van een ander , die KEN je niet , en hij/zij jou niet.....

Op zich is dat in huilen uitbarsten nog niet zo erg , als je dan maar wist wat je dan moest doen....

Bij mij bijvoorbeeld toen ik klein was , als mij oma dan met 2 vingers over tafel ging lopen *stel het je even voor , zo'n wandelende hand Haha!*
en die hand dan liet vallen , dan gooide ik er meteen zo'n sappige schaterlach uit ! Lachen

Tja dat moet je ook maar net weten hoe je zo'n kind weer vrolijk kan krijgen .....

Hoeveel twijfel je ook hebt , en hoe bang je ook bent dat je geen goede moeder zult zijn , dat je misschien niet van je kind kunt houden maar je eraan ergert , whatever...
zodra je zwanger bent kun je niks anders meer dan houden van dat kleintje....en voelt het goed wat er verder ook nog gaat gebeuren .....

Dat weet ik nu en ik maak me er dus ook absoluut geen zorgen over dat het met een kindje van mijzelf allemaal goed komt.
Alleen nu kan ik er helemaal niks mee , babietje van een ander... Verdrietig
Omhoog
pmarena

Berichten: 48056
Geregistreerd: 09-02-02
Woonplaats: Onderste eiland van ZH

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 28-07-02 16:20

Dat had ik vroeger dus ook , maar nu wordt het steeds minder.
In mijn familie worden ook hele lieve babietjes geboren , en om me heen lopen hele leuke kids rond , dat scheelt een boel natuurlijk.
Alhoewel onze buren er 3 hebben die de hele godganse dag lopen te jengelen en te krijsen , ZOOOOO irritant Boos!

Is zeker weten een kwestie van opvoeding.

Hier op stal staat een paardje van 30 met pensioen.
De eigenaresse heeft en zoontje van een jaar of 4/5 en een dochtertje van een jaar of 3 .
Vooral dat meisje is zo ontzettend lief !
Die zegt 's avonds ook uit zichzelf : zo ik ga naar bed !
En altijd heel lief tegen haar broertje ook , waarschuwen voor een plas enzo.

Pas hielden ze met vaders een wedstrijdje naar de wei toe , dat meisje liep voor die jongen , hard dat dat kind kan joh Haha! .
Gaat ze stilstaan , en wachten op haar broertje Lachen

Die jengelende krijsende snottebellen heb ik ook nog steeds de pest aan hoor , maar de ouders hebben daar zeker weten ook een groot aandeel in.
Omhoog
Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
HomeForums » Algemeen » Mens en Maatschappij » [LZP] Het leven zonder paarden

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: juniper, kaatje89 en 136 bezoekers