Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-09-04 23:57

Ik weet het niet meer....

Geplaatst door de TopicStarter : 21-09-04 23:57

Om bij het begin te beginnen:

In december vorig jaar heb ik een jongen leren kennen, woonde en werkte hier in de omgeving, helemaal geweldig. Onwijs leuke en lieve jongen, ik was helemaal verliefd op hem en hij op mij (zei hij)... Ik zag hem wel heel weinig, want hij had een drukke baan en vrienden die hem ook wilden zien. Vond ik niet zo'n probleem, want ik zat er ook niet op te wachten om iedere dag met iemand op m'n lip te zitten (deed mijn ex al) en die zich zit te bemoeien met mijn hobby.

Als hij langskwam, was het altijd heel gezellig, maar hij was heel slecht in zijn afspraken nakomen en ik kon daar niet zo goed tegen, heb ik hem verteld en hij zei dat het allemaal goed ging komen. Hij was op zoek naar een andere baan en dan zou alles anders worden... Ben hem al die tijd blijven geloven, want ik dacht echt zeker te weten dat hij anders was dan andere jongens die me gekwetst hebben. Voelde me bij hem meteen al op m'n gemak, was gewoon echt gek op hem.

Na een tijdje heeft hij ontslag genomen en zei weer dat het allemaal anders zou worden en dat werd het... Hij werd aangenomen in Duitsland en voordat ik de kans kreeg met m'n ogen te knipperen, woonde hij al in Duitsland. Had het gevoel dat de vloer onder m'n voeten werd weggeslagen, maar hij zei dat hij elk weekend naar Nederland zou komen. Als snel werd het minder en minder, totdat hij nog maar 1x per maand kwam (want ja, hij kon nou eenmaal niet elk weekend langskomen). Snapte ik ook allemaal nog... Het zou de bedoeling zijn dat hij met een jaar in Almere ging werken, dus het zag er goed uit. Daar kon ik ook prima mee leven.

Nu kreeg ik een tijdje terug een mailtje dat hij erover nagedacht had en dat het zo niet werkte. Kreeg nog een sms-je dat hij een beslissing had genomen en dat hij hoopte dat ik het zou respecteren. Ik wilde hem gewoon nog zien en er face-to-face over praten. Afgelopen zondag is hij dus geweest en ik heb nu het gevoel dat het de zwartste dag is geweest die ik me nu voor de geest kan halen... Het liefst had ik hem gewoon vastgehouden en niet meer laten gaan, maar ik kan hem niet dwingen. Hij zei dat ik iemand verdiende die er voor me is, dat we elkaar ongelukkig maken enzo. Heb nog gezegd dat ik prima voor mezelf op kan komen. Met m'n stomme kop heb ik ook nog gezegd dat ik zo ongelukkig ben, maar ik bedoelde met deze situatie, door de onduidelijkheid en niet door hem. Was altijd heel blij als ik hem weer zag. Al heb ik dat ook niet altijd even goed laten merken (ben nogal een afwezig typje en kan niet zo goed praten, zéker niet over mijn gevoelens).

Ik vertrouwde hem gewoon en heb altijd geloofd dat het beter zou worden, ben lekker naïef... Nu voel ik me zó onwijs bagger, zó alleen, zó in de steek gelaten en zó schuldig. Zou me het liefst verstoppen onder de dekens en de hele dag huilen, maar dat schiet ook niet op.

Voel me de laatste tijd al zo onwijs bagger. Dingen die gebeurd zijn met mijn vader, waar ik niet over wil of kan praten. Dingen waarvan ik dacht dat het verstandig zou zijn om weg te stoppen en waarvan ik wel wist dat ik vroeg of laat de klap zou krijgen. Nog steeds ben ik in de volle overtuiging dat ik dit zelf moet oplossen... Maar nu wéér door iemand in de steek gelaten die ik vertrouwde en waarvan ik gewoon hoopte dat hij echt wat voor mij zou voelen.

Ik vraag me echt af wanneer alles eens op gaat houden, hoeveel een mens kan verdragen...

Ik wil gewoon hem, want ik zou alles voor hem willen doen. Zou zelfs bereid zijn om braaf op hem te wachten, maar dat wil hij niet. Ik weet niet waarom... Misschien niet omdat hij me niet ongelukkig wil maken, misschien heeft ie wel een andere vriendin. Ik weet het gewoon echt niet meer.

Op mailtjes en sms-jes reageert hij niet meer, waardoor ik me nog beroerder ga voelen. Zou zó graag nog een keer met hem willen praten en hem vertellen wat ik ECHT voor hem voel, dat heb ik hem nooit verteld...

Sorry voor het lange verhaal, maar ik wist niet wat ik er anders mee moest. Zoals ik al zei ben ik erg slecht in praten over gevoelens, dus vandaar dat ik het op deze manier doe en hoop dat het wat oplucht. Voel me echt leeg...

**Geplaatst**: 22-09-04 00:01

Geplaatst: 22-09-04 00:01

Tja, het enige advies wat ik je kan geven is dat je hem toch echt uit je hoofd moet zetten. Je lijkt hem wel horig, en dat verdient geen enkele man. Voor een relatie heb je twee partijen nodig. Als er dingen zijn die je nog had willen zeggen: schrijf een brief, stuur hem op maar verwacht geen antwoord. Voor de rest: punt erachter en streep eronder. Hij is jou niet waard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-04 00:03

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-04 00:03

Dat is het probleem: ik weet z'n adres niet eens...

**Geplaatst**: 22-09-04 00:05

Geplaatst: 22-09-04 00:05

Dan stuur je hem een mailtje en vertelt alles wat je kwijt wilt.
En ook in dit geval: verwacht geen antwoord.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-04 00:06

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-04 00:06

Heb ik al gedaan... Dat was gister en het enige dat ie zei was dat het zo het beste is...

**Geplaatst**: 22-09-04 00:09

Geplaatst: 22-09-04 00:09

En misschien heeft hij wel gelijk. Maar als jij nog steeds het gevoel hebt dat er dingen nog niet gezegd zijn, dan zou ik die wel uit mijn systeem willen hebben. Ongeacht of het nog zin heeft, of je hem daarmee terug krijgt...schrijf die mail, doe er desnoods een week over. Zet het eerst gestructureerd op papier en tik het daarna over. Doe geen onbezonnen dingen, schrijf geen dramatische verhalen.
Succes ermee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-09-04 00:14

Geplaatst door de TopicStarter : 22-09-04 00:14

Dank je wel.

**Geplaatst**: 22-09-04 07:40

Geplaatst: 22-09-04 07:40

Ik ben 't met Cas eens dat ik gewoon alles wat ik nog kwijt wil in 1 laatste, nette mail zou zetten. Typ 'm, sla 'm op, slaap er een nachtje over en pas je mail gedurende een weekje aan nadat je wakker geworden bent.

Sterkte ermee Ach gut

**Geplaatst**: 22-09-04 07:44

Geplaatst: 22-09-04 07:44

Quellian schreef:
Dat is het probleem: ik weet z'n adres niet eens...

Dan hadden jullie in ieder geval een diepgaande relatie.

Heel veel succes ermee en laat hem los! Ook in je hoofd, dat is de enige manier om het te verwerken

**Geplaatst**: 22-09-04 07:47

Geplaatst: 22-09-04 07:47

Wiesje, dat vind ik onzin... Ik wist 't adres van m'n vriend ook pas toen we ruim een jaar na het beginnen van onze vakantie (anderhalf jaar zelfs) op vakantie gingen. Ik wist waar hij woonde en hoe ik er kwam, en that's it.

Daarbij is die jongen naar Duitsland verhuisd...

**Geplaatst**: 22-09-04 07:47

Geplaatst: 22-09-04 07:47

Mijn mening weet je; hij is gewoon een hufter!
Vergeet hem, hij is je niet waard.
Het is heel hard voor je maar je moet je realiseren dat je nooit voor hem hebt betekend wat hij voor jou was.
Hij zei altijd zijn afspraken met je af op het laatste moment met de grootste poedersuiker-smoezen die je je maar kan bedenken....hij heeft zich nooit ingezet voor je of voor de "relatie".
Als liefde van een kant komt werkt het gewoon niet....sorry.

**Geplaatst**: 22-09-04 07:49

Geplaatst: 22-09-04 07:49

Wiesje schreef:
:))

Dan hadden jullie in ieder geval een diepgaande relatie.

Heel veel succes ermee en laat hem los! Ook in je hoofd, dat is de enige manier om het te verwerken

Slaat inderdaad nergens op; hij is verhuisd naar Duitsland en kwam elk weekend naar Nederland. Bovendien weet ze zijn adres wel ongeveer alleen geen huisnummer.

**Geplaatst**: 22-09-04 08:09

Geplaatst: 22-09-04 08:09

Als je de straat weet en de stad, dan is ook aan het huisnummer te komen.
En als je weet hoe je ergens moet komen, dan is toch ook achter een adres te komen? Of denk ik daar nu weer te simpel over?

**Geplaatst**: 22-09-04 08:54

Geplaatst: 22-09-04 08:54

Cassidy schreef:
Als je de straat weet en de stad, dan is ook aan het huisnummer te komen.
En als je weet hoe je ergens moet komen, dan is toch ook achter een adres te komen? Of denk ik daar nu weer te simpel over?

Ze is er nooit geweest (hij kwam elk weekend naar NL) maar ze weet wel de straatnaam.
Maar goed; waarom zou dat adres zo belangrijk zijn?
Hij wil haar niet meer zien (anders was hij wel naar haar gekomen) dus daar voor de deur gaan staan lijkt me ook een beetje nutteloos.

**Geplaatst**: 22-09-04 09:13

Geplaatst: 22-09-04 09:13

En stel dat het "werkt"... Hij begint weer een relatie met je. Dan zal die nooit meer gelijkwaardig zijn, aangezien je je nu erg bloot geeft door hem bijna te smeken... Zou je dat willen?
Zeg hem wat je wil zeggen, maar hou de eer aan jezelf. Hoe moeilijk het ook is.
Heel veel sterkte!!

**Geplaatst**: 22-09-04 09:20

Geplaatst: 22-09-04 09:20

Geen hand vol maar een land vol.........hufters

**Geplaatst**: 22-09-04 09:43

Geplaatst: 22-09-04 09:43

Cassidy schreef:
Als je de straat weet en de stad, dan is ook aan het huisnummer te komen.
En als je weet hoe je ergens moet komen, dan is toch ook achter een adres te komen? Of denk ik daar nu weer te simpel over?

Dat bedoel ik maar, als je een beetje relatie hebt dan kom je toch bij elkaar thuis en weet je toch minstens wel iemand zijn huis te vinden. Als woont ie nog zo ver weg. En duitsland is ook niet het einde van de wereld hoor. Maar goed, ik denk te simpel. Maakt niet uit.

**Geplaatst**: 22-09-04 09:46

Geplaatst: 22-09-04 09:46

behoud je waardigheid! niemand, geen enkele gozer, is het waard om te gaan smeken! op dit moment lijkt het alsof hij de enige is, dat snap ik. maar er komen waarschijnlijk nog genoeg leuke gozers langs (moeilijk te geloven als je nu in een dip zit...). maar wat je dus ook doet: niet smeken! nooit!

**Geplaatst**: 22-09-04 09:52

Geplaatst: 22-09-04 09:52

MissArianne schreef:
behoud je waardigheid! niemand, geen enkele gozer, is het waard om te gaan smeken! op dit moment lijkt het alsof hij de enige is, dat snap ik. maar er komen waarschijnlijk nog genoeg leuke gozers langs (moeilijk te geloven als je nu in een dip zit...). maar wat je dus ook doet: niet smeken! nooit!

**Geplaatst**: 22-09-04 10:16

Geplaatst: 22-09-04 10:16

Tja, tweeledig antwoord.. Mijn vriend heeft het uitgemaakt toen ik uit Amsterdam verhuiste en ik heb hem het hele jaar gruwelijk gemist. Ik dacht dat hij vast niet van me hield als hij niet eens bij me wilde blijven als ik een stukje verder woonde. Nu ik weer in Amsterdam woon zijn we weer samen en gaat het super, ik zie nu ook dat dat met 3 uur reistijd niet was gelukt en we allebei even adempauze nodig hadden.
Aan de andere kant is iemand die niet de ballen heeft je face to face uit te leggen waarom hij niet meer bij je wil zijn, niet de moeite waard is om bij te blijven. Echt waar, als hij je zo laat zitten, zal hij dat vaker doen..

sterkte meid!

**Geplaatst**: 22-09-04 13:02

Geplaatst: 22-09-04 13:02

jeetje wat moeilijk,
ik ken het gevoel wel hoor,
mijn vriend woont 135 kilometer verder weg...
zien elkaar alleen in et weekend,
toen hij et uitmaakte dacht ik dat me werled verging,
want je erheugd je toch weer op elk weekend,
weekend is dan gewoon je leven,
gelukkig waren we al snel weer samen,
en vechten we gewoon door,
tot we eiendelijk samen kunnen wonen,
maar toch,
een relatie op afstand werkt niet als 1 persoon niet nee werkt,
daarmee wil ik zeggen,
alletwee geven of nemen...

veel sterkte !!

**Geplaatst**: 22-09-04 13:08

Geplaatst: 22-09-04 13:08

Tjee, dat is wel een behoorlijke klap. Je hebt al een hoop adviezen gehad daar sluit ik mij ook wel bij aan.

Liefde maakt blind en je wilt idd gewoon niet zien dat hij zijn afspraken niet nakomt of dat hij waarschijnlijk toch niet terugkomt. Ik heb het zelf ook meegemaakt. ooit kom je de juiste tegen, het heeft tijd nodig. ik hoop alleen voor jou dat je hem uit je hoofd kan zetten. je verdient beter. heel veel sterkte!!!