Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-04 18:26

Sociaal zijn & werksituaties

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-04 18:26

Sinds een tijdje ben ik bezig met een onderzoeksstage, deze stage doe ik in een ziekenhuis hier in Limburg.
Mijn vorige onderzoeksstage is door persoonlijke omstandigheden een beetje de mist in gelopen, daarom ben ik vol goeie moed aan dit onderzoek begonnen. Lachen

Alles verloopt tot nu toe goed, mijn begeleiders van de universiteit zijn erg tevreden, dus dat is heel fijn.. Lachen

Tot vandaag... Scheve mond

Ik had een gesprek met mijn begeleiders van mijn stage instelling en mijn werk op zich is prima.

Toen gingen we het hebben over sociale vaardigheden e.d.
Ze zeiden nog net niet dat ik a-sociaal ben Knipoog

maar het moet duidelijk anders
Lees: ik moet gaan NETWERKEN en aan de SOCIAL TALKS Scheve mond

Nu weet ik wel dat het zo gaat in de 'echte wereld' maar ik kan bepaalde dingen gewoon echt niet bevatten.
Kijk, ik ben echt aardig tegen iedereen, hoogstens een beetje verlegen, maar ik ben ook iemand die liever 1 supergoede vriend heeft dat 10 vage
kennissen.
Met mijn kamergenoot kan ik echt wel leuk babbelen over alles enzo.
Maar ik snap niet waarom ik me anders voor moet doen dan ik ben?
Kijk, ik wil echt wel uit interesse met mensen gaan babbelen, echt geen probleem.
Maar ik vang wel eens wat 'social talks ' op bij ons op de afdeling, nou 80% is geroddel!!!! Boos!

En dat moet mensen dan dichter naar elkaar toe brengen ofzo?
Net als met solliciteren e.d. waarom zijn mensen niet zichzelf? Waarom al dat sociaal wenselijke gedoe? Het gaat toch om je inhoud en niet om je vlotte babbel? Scheve mond

Of ben ik nu heel naief? Ik snap het niet hoor... ik wil later ergens aangenomen worden om mijn capaciteiten...
Maar oei je zal toch maar een leegte hebben in je CV of niet de juiste referenties of weet ik wat..

Verder ben ik gewoon wat verlegen maar op de een of andere manier lijken mensen dat gelijk als 'arrogant' te bestempelen... Scheve mond

Maar dit ook wel aan mij dat ik dat denk, dat weet ik....

Maar moet ik me er dan maar gewoon bij neerleggen en me confirmeren aan de maatschappij? Gaat het altijd zo? Dan liever een wat simpeler baantje, ik kan dat niet hoor Scheve mond

Wie kan het me uitleggen, moet ik me er gewoon maar overheen zetten?

**Geplaatst**: 13-09-04 18:32

Geplaatst: 13-09-04 18:32

Wat een gelul zeg, dus zoals ik het begrijp moet jij je karakter maar gaan veranderen omdat de stagebegeleider vind dat je te weinig roddelt Haha!

Je had eigenlijk moeten zeggen dat jij sociaal genoeg bent om mensen en hun karakters in hun waarde te laten, en hij duidelijk niet!

Ik ben ook een einzelganger, heb graag mensen om me heen hoor, maar puntje bij paaltje ben in een vreselijke ego, die graag alleen is Haha!

dus ik snap je heel, heel goed. Liever 1 goede collega, dan 10 van die roddeltantes.

Ze moeten je maar nemen zoals je bent hoor, zolang je geen mensen afbekt en beleefd blijft ben je sociaal genoeg imo

**Geplaatst**: 13-09-04 18:44

Geplaatst: 13-09-04 18:44

Je wilt niet weten hoe vaak ik dat praatje al aangehoord heb... Haha!

Op mijn stageadres zeiden ze:
-dat ik meer moest lachen... Verward

-dat ik me "gereserveerd" opstelde... Verward

-dat ik nogal arrogant uit mijn ogen keek... Verward

-dat ik nogal afwezig was als iemand iets vertelde... Verward

Ach ja... Ieder zijn gebrek hoor...
Snapte niet helemaal wat die man bedoelde, ik was alweer met mijn hoofd ergens anders... Schijnheilig

Ik zou me er maar niet te druk om maken... Ik denk hoe meer levenservaring je hebt, hoe beter je met mensen om leert gaan... Dan komen er ook wel weer andere kanten van jezelf naar boven die je misschien nog niet ontdekt hebt...

Ik ben in ieder geval niet van plan om de hele dag met zo'n fake-smile rond te gaan lopen... Misselijk

**Geplaatst**: 13-09-04 18:57

Geplaatst: 13-09-04 18:57

Hahaha komt bekend voor; ik moest meer 'levellen'; ik was niet goed in staat om mijn niveau tot de werkvloer-niveau te verlagen Schijnheilig

en was te gesloten; ik liet vrij weinig over mijn privéleven los en kwam daardoor vrij arrogant over. (goh Haha!

)

Bij nader inzien vond mijn manager dat mijn 'gesloten arrogantie' me wel tot geschikte manager maakt voor harde situaties. Ik heb inmiddels ingezien dat je soms gewoon een beetje moet meeblaten om vertrouwen te winnen op de afdeling.

Dus wat jou betreft: je hoeft echt jezelf niet helemaal anders te gaan gedragen daar hoor, maar probeer wel de kritieke puntjes iets aan te pakken waardoor je straks beter kan scoren. Natuurlijk wil je afgerekend worden op je prestaties en niet op je presentatie, maar let's face it; negen van de tien mensen zijn gevoeliger voor presentatie. Daarvoor hoef je jezelf niet te verloochenen, maar een beetje aanpassen kan geen kwaad. En daarbij hoef je niet meteen onoprecht te worden of te roddelen!

Ik ben op het werk ook heel anders dan bij mijn paard of vrienden.
Tsja, het blijft lastig :J

**Geplaatst**: 13-09-04 19:01

Geplaatst: 13-09-04 19:01

zo is het leven nou eenmaal. Als dat in deze functie van je evrwacht wordt zal je je toch aan moeten passen. Je hoeft echt niet mee te doen met de roddel en achterklap maar met socializen is niets mis. Het is goed voor de werksfeer en het verbeterd het contact met je collega's. ik vind dat je t allemaal een beetje kort door de bocht stelt. Ik ben zo niet dus doe ik t niet, geeft wel aan hoe groot je aanpassingsvermogen is. Ze verwachten echt niet van je dat je iedereen nu de oren van het hoofd klept, maar dit is zeker een punt waarop je veel kan verbeteren. Ik zou dit ook niet als kritiek opvatten, maar hieraan gaan werken. Wees blij dat ze je hierop kritiek geven en dat ze niet gaan zeggen dat je totaal ongeschikt bent voor deze functie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-04 20:53

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-04 20:53

Ja, het is wel fijn dat ze er nu al mee aankomen zetten en niet achteraf. Lachen

Maar ik heb niet eens een echte 'functie' binnen het bedrijf, maar ik doe een onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek.
Dus lijkt het me eigenlijk wel handig dat ik objectief blijf... Lachen

Nee, maar ik ga er ook echt wel aan werken dat ik gewoon iets socialer word en gewoon wat meer interesse toon in de werkzaamheden van anderen e.d.
Maar ik ben nu met mijn onderzoeksopzet bezig (lees: zit alleen maar in de boeken!) en straks als ik op gesprek ga met mensen en interviews ga houden voor mijn onderzoek gaat dat wel wat makkelijker. Ben gewoon wat verlegen daarin.

Maar dat 'netwerken' enzo, daar pas ik echt voor.

Ik ga mezelf (ook gezien in het perspectief van later) niet beter/ander voordoen dan ik ben. Dan maar een wat mindere baan! ben toch geen carrieretypje. Verder ben ik ook een einzelganger, al zou ik het willen dat kan je niet zomaar veranderen.
Maar als ik hoor dat je bepaalde mensen binnen de organisatie op een bepaalde manier moet benaderen zodat je meer van ze gedaan krijgt en het meer politiek correct is enzo, dat druist tegen al mijn principes in! Naar mijn mening is iedereen gewoon gelijk en moet iedereen gelijk behandeld worden.

G&K, ik bek inderdaad niemand af Haha!

**Geplaatst**: 13-09-04 21:02

Geplaatst: 13-09-04 21:02

Woehaa herkenbaar! Tijdens mijn stage als maatschappelijk werker vonden ze ook dat ik te veel op mezelf was. Ik praatte wel met iedereen (en deed volgens mijn normen echt mijn best!) maar niet echt over mijn gevoelens etc. Ik vond dat zo'n bullshit, ik praat nooit met ' zomaar' iemand over mijn gevoelens. En dan zou ik dat op mijn stage spontaan moeten gaan doen.
Ik kwam nogal gesloten over terwijl ik eigenlijk helemaal niet zo ben. Ik ben iemand die de kat wat uit de boom kijkt maar gesloten....nee hoor.
Ik heb me tijdens die stage maar een beetje aangepast om zodoende een (dikke) voldoende te halen, maar eigenlijk walgde ik er van.
Wat een nepdoenerij zeg!
En inderdaag meer socialisen met je collega's, bij ons was het meestal roddelen! Nou daar doe ik niet aan mee....

GGGRRRR (zit me nog hoog en het is al 5 jaar geleden, hihi)

**Geplaatst**: 13-09-04 21:22

Geplaatst: 13-09-04 21:22

herkenbaar, maar helaas niet in mijn stage maar in mijn vaste baan.

Op een functionereingsgesprek had die manager het ook maar over levellen, netwerken en social talks, zal wel dezelfde managementscursus als jouwe hebben gedaan Boos!

Nu moet ik volgende week 3 dagen op congres om te netwerken, ik weet al precies hoe het gaat: ik heb niemand daar iets mee te delen, ken niemand en het wordt de ver boven mijn pet show, dus ik zit daar 3 dagen in een hoekje me te verstoppen en het is zonde van mijn tijd......

Mijn manager wilde me ook al "wegpromoveren" naar een schaal 7 functie, terwijl ik nu in een 11 zit, die spoort niet

**Geplaatst**: 13-09-04 21:42

Geplaatst: 13-09-04 21:42

Wat een opluchting om dit te lezen!!!

Ik ben ook liever alleen, dan dat ik me met voor mij totaal onbenullige gesprekken bezig hou.

Op mijn werk heerst ook een redelijke roddelcultuur, waarvan ik me gewoon liever afzijdig hou.
Ik kijk ook haast geen tv en kan dus ook niet mee praten over soaps (das dus gewoon roddelen over personages die niet eens bestaan!).

Ik breng best wel eens een gesprek op gang, maar als ik niets zinnigs meer weet te zeggen ben ik ook klaar.

En op je eentje hoef je ook met niemand rekening te houden en ook niet te doen alsof.

Dan maar wat minder sociaal...

**Geplaatst**: 13-09-04 22:44

Geplaatst: 13-09-04 22:44

Hahahaha leuk he karakterverandering voor je werk Knipoog

Ik heb het nooit zo erg meegemaakt, er is mij wel meerdre keren verteld dat ik wat opener zou mogen zijn.
Ik praat makkelijk, maar niet over iets wat mij echt dwars zit, en sommige dingen vonden hun wel het vermelden waard en ik vond het niet nodig op de werkvloer.

Achteraf hadden ze wel wat gelijk, toen het na 6 jaar uitging met mijn vriend en we ons huis gingen verkopen en mijn leven 1 puinhoop was heb ik niets gezegt.
Natuurlijk was ik stil, minder vrolijk, viel kg af en zag wit.
Maar ja, als je niet praat he Knipoog

De zussen van mijn ex zijn verschillende keren in de winkel waar ik werk geweest om te stoken en mij zwart te maken....en pas de laatste keer dat er 1 binnen kwam heb ik het verteld...en kreeg ik alle steun die ik wou, dagje vrij, even tussendoor wat regelen.
Soms is het dus toch wel handig.

Maar verder ben je wie je bent, als jij de mensen correct en eerlijk behandelt is er dus niets mis mee naar mijn idee.
Roddelen krijg je alleen maar problemen mee, dus lekker laten Knipoog

Het zou fijn zijn als mensen elkaar gewoon accepteerden zoals ze zijn, de 1 ronduit alles vertellend, de ander gewoon meer in zichzelf...geen probleem toch?

**Geplaatst**: 13-09-04 22:53

Geplaatst: 13-09-04 22:53

Komt me allemaal zeer bekend voor. Het is zelfs zo erg dat ik na een gesprek met mijn 2 vaste collega's en chef min of meer de opdracht kreeg om wat meer te kletsen Haha!

.

Mijn collega's deden (doen) dat een beetje teveel zodat het merendeel van het werk opgeknapt kan worden door moi Boos!

. Vandaar dus ook dat gesprek. Zij minder kletsen en ik meer Tong uitsteken

. Beetje vage oplossing, maar normaal voor het bedrijf.

Als alles goed gaat ben ik daar ook binnen een jaar weg, ben al aan het aftellen Tong uitsteken

.

Laatst bijgewerkt door Freggel op 13-09-04 23:00, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-09-04 22:56

Geplaatst door de TopicStarter : 13-09-04 22:56

Ik vind trouwens best dat ik iets socialer mag worden hoor Lachen

(iemand tips?) maar dat ge-netwerk en dat inlikken, nee daar doe ik niet aan mee..

Gelukkig ambieer ik geen carriere in het bedrijfsleven/management.
En inderdaad, veel kletsen lijkt me helemaal niet efficient. Knipoog

Maar een goed contact met je collega's is natuurlijk wel heel goed voor de sfeer enzo. Maar dat is bij mij ook wel prima.
Het was vooral dat ik meer moest 'netwerken' en social talks voor mijn contacten.... Misselijk

**Geplaatst**: 13-09-04 22:59

Geplaatst: 13-09-04 22:59

Ach, ik heb inmiddels gemerkt dat als je gewoon jezelf bent dat je dan ook de baan krijgt die bij je past. Dat hoeft niet per definitie een 'mindere' baan te zijn.

Sterker nog: juist in de banen voor hoger opgeleiden wordt een zelfstandige houding op prijs gesteld. Bealy, maak je niet druk, juist voor iemand met jouw kwaliteiten zijn er leuke banen Haha!

.

**Geplaatst**: 13-09-04 23:54

Geplaatst: 13-09-04 23:54

hai, je zegt het zelf al, je bent verlegen. De meeste verlegen mensen zijn heel gevoelig voor opmerkingen over hun 'bespraaktheid' Trek het je niet teveel aan. Dan ga je geforceerd 'communiceren'. Meer babbelen met elkaar kan ook gewoon zijn: intresse tonen in de persoon naast je aan tafel. Onthouden waar iemand mee bezig is/was (nieuwe outfit kopen, bankstel, moeilijk rapport schrijven, vakantie plannen) en er later weer op terug komen. Je collega's zijn collega's, het is heel prettig als je goed met je collega's op kunt schieten, maar laat niet over je heen lopen. Dat maakt het werk prettiger. Sommige worden je beste vriend, dit is geen must!
Je hoeft niet te roddelen om met je collega's te praten. Waarom denk je dat er zo vaak over het weer wordt gesproken, of de vakantie !? Een heel neutraal onderwerp! Kap roddels direct af, met omerkingen als, ik praat niet over een ander als hij/zij er niet bij is. ALs het je niet bevalt moet je dat met haar bespreken niet met mij etc.
Ook heb ik ondekt dat het handig is als je van veel markten thuis bent; volg het journaal, de hits, de radio lees de krant, en er komen zo elke dag nieuwe leuke onderwerpen voorbij die je met anderen kan bespreken.
Netwerken is niks anders dan zorgen dat iederen je kent en dat je weet wat hun capaciteiten zijn. Zo weet je wie je voor een bepaalt doel moet benaderen. En de dingen gaan nu eenmaal makkelijker als de ander je aardig vinden. (niet slijmen, daar houden ze niet van)

Succes met 'netwerken' ! OK dan!

**Geplaatst**: 14-09-04 06:00

Geplaatst: 14-09-04 06:00

Volgens mij mag ik er hier en daar nog wel wat aan werken.
Als iemand naar de kapper is geweest of nieuwe kleren heeft, zie ik het heus wel, maar het komt niet in me op er een compliment over te geven.
Ja, als iedereen dat al gedaan heeft, maar dan vind ik m'n eigen opmerking zo overbodig geworden dat ik het er maar bij laat.

Als ik zelf een compliment krijg of de vraag of ik naar de kapper ben geweest, heb ik echt zoiets van ja dat zie je toch?
Ik vind dat soort dingen het vermelden niet waard.

Ik heb er op m'n werk nog nooit opmerkingen over gehad dat ik socialer moet zijn en ik ben ook best wel eens te horen over de afdeling, maar dat is dankzij een paar andere paardenliefhebbers. Daar kan ik dan wel weer uren over praten.... Haha!

Ik zie gewoon het nut niet van gesprekken over voor mij oninteressante onderwerpen, ik verwacht ook niet dat een niet-paardenliefhebber, naar mijn verhalen over Thomas luistert.

Maar ja het schijnt toch beter geaccepteerd te worden als je uren over niets kunt doorzeuren.
Het lukt me al een beetje om te onthouden wanneer iemand iets gaat doen, om dan achteraf te vragen hoe het was. Hoe spontaan....

**Geplaatst**: 14-09-04 08:01

Geplaatst: 14-09-04 08:01

Stennisje schreef:
Volgens mij mag ik er hier en daar nog wel wat aan werken.
Als iemand naar de kapper is geweest of nieuwe kleren heeft, zie ik het heus wel, maar het komt niet in me op er een compliment over te geven.
Ja, als iedereen dat al gedaan heeft, maar dan vind ik m'n eigen opmerking zo overbodig geworden dat ik het er maar bij laat

Dat gevoel ken ik, ik heb precies hetzelfde.

Zelf heb ik ook de grootste moeite om dingen te onthouden en daar later naar weer te vragen. Geen des-interesse, maar gewoon "vergeten" Bloos

.

Dat gebeurt me trouwens niet alleen op het werk, ik ben wie ik ben dus ook daar Lachen

.

De meeste "problemen" heb ik ermee gehad met een deel van mijn schoonfamilie, maar ondertussen weten ze wie ik nu ben en gaat het prima.

Ik ben nu eenmaal geen mensen-mens zoals mijn vriend het noemt Haha!

.

**Geplaatst**: 14-09-04 08:11

Geplaatst: 14-09-04 08:11

gijsenkim schreef:

Ik ben ook een einzelganger, heb graag mensen om me heen hoor, maar puntje bij paaltje ben in een vreselijke ego, die graag alleen is dus ik snap je heel, heel goed. Liever 1 goede collega, dan 10 van die roddeltantes.

Ze moeten je maar nemen zoals je bent hoor, zolang je geen mensen afbekt en beleefd blijft ben je sociaal genoeg imo

Daar ga ik helemaal mee mee!!! Ik ben op mijn werk ook geen sociotype, iig niet zoals ze dat graag willen zien. Daar wordt ook wel wat van gezegd op een functioneringsgesprek, maar dan zeg ik ook altijd gewoon dat ik niet kan doen alsof en dat moeten ze maar respecteren.

**Geplaatst**: 14-09-04 10:34

Geplaatst: 14-09-04 10:34

zo hoe herkenbaar, dit hoor ik zeg maar ook al heel mijn leven, dus je bent zeker niet de enige Lachen

Ik kan absoluut niet in grote groepen werken (groot is voor mij meer dan 3 personen Schijnheilig

) Op de een of andere manier wordt ik dan buitengesloten, of ik sluit mezelf buiten, dat zeggen ze altijd. Maar als iedereen alleen maar roddelt en niks aan het werk doet dan ben ik weg hoor. Ga ik er ook niet bijzitten, dan vraag ik wat ik kan doen en ga dat in mn eentje doen.

Op stages ook, ik toonde te weinig iniatief, deed arrogant en toonde te weinig interesse. (Ik liep stages op maneges, pensionstal en een trainingsstal)
Ligt er ook net aan in welke situatie ik zit. Op mijn eerste stage werkte ik samen met 2 andere mensen en kreeg ik mijn eigen stal. Daar was ik eigen baas, aan het eind van de dag moest alles gemest zijn, gevoerd zijn etc. En als de lessers kwamen ging ik daar ook over.
Alleen in de pauzes had ik contact met collega's en als ik wat te vragen had. En dat werkte perfect, in de pauze kletste we dan ook gewoon over ons priveleven. Lachen

Bij andere stages moesten we altijd met zn allen mesten, je moest maar zelf kijken welke stal je deed, samen de vloer aanvegen etc. Voeren mocht je ook niet zelf doen, want daar vertrouwde ze je niet in. Ik voelde me daar ook totaal niet op mijn gemak. Tijdens de pauzes zaten we dan ook met 10 man en dan kon ik dus ook geen gesprek aanknopen, alles ging langs me heen.

Het blijft lastig, ik kan er zelf ook niet echt uitkomen hoe ik het soms op moet lossen. Ik weet wel dat ik graag zelfstandig werk en als het in een team moet dan in een klein team.

Ook ben ik thuis of bij vrienden heel erg anders dan op de werkvloer. Ben van nature ook verlegen, bij mensen die ik ken is dat niet meer te merken, maar bij onbekende blijf ik toch een masker opzetten. Ben dan ook vaak onzeker, wat vinden ze van me, hoe moet ik me gedragen etc Bloos

**Geplaatst**: 14-09-04 11:11

Geplaatst: 14-09-04 11:11

Truus7 schreef:
Onthouden waar iemand mee bezig is/was (nieuwe outfit kopen, bankstel, moeilijk rapport schrijven, vakantie plannen) en er later weer op terug komen.

Maar stel nou dat je dat niet echt interesseert en al die informatie bijna vanzelf al heel gauw alweer vergeten is??

Citaat:

Ook heb ik ondekt dat het handig is als je van veel markten thuis bent; volg het journaal, de hits, de radio lees de krant, en er komen zo elke dag nieuwe leuke onderwerpen voorbij die je met anderen kan bespreken.

Zit wat in, maar dat lost nog niet op dat mensen verschillende interesses hebben.
Het kost trouwens een hoop tijd om je te verdiepen in wat anderen boeiend vinden en die tijd heeft niet iedereen. Daarnaast is het een behoorlijke investering om zoveel tijd en energie te steken in het tevreden houden van je collega's.

**Geplaatst**: 14-09-04 13:19

Geplaatst: 14-09-04 13:19

Dit is allemaal heel herkenbaar. Ik ben ook een einzelganger. Ik ben altijd vriendelijk tegen mensen maar ik heb niet echt de behoefte om overal vriendjes te maken. Netwerken is al helemaal niet mijn ding.

Het is denk ik heel belangrijk om dicht bij jezelf te blijven. Als jij geen netwerker bent ga dan ook niet overdreven proberen dat wel te zijn. Mensen hebben dat gelijk door en je voelt je er zelf niet lekker bij. Ik merk dat mensen die mij wat langer kennen juist naar mij toe gaan trekken ondanks het feit dat ik nooit bewust contact met ze zoek. Ze weten wat ze aan me hebben en blijkbaar wordt dat toch gewaardeerd.

Toch ben ik wel eens jaloers op mensen die heel makkelijk meel*llen met iedereen. Ik heb een vriendin en die is volgens mij de übernetwerker. Ze heeft overal contacten, kennissen en vrienden en komt zo aan allerlei dingen. Erg handig. Nu heeft ze heel goedkoop vliegles viavia. Ik doe het haar niet na hoor.

Wel zijn haar contacten heel vluchtig terwijl die van mij meestal wat stabieler zijn. Dat is ook wat waard vind ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-09-04 14:11

Geplaatst door de TopicStarter : 14-09-04 14:11

Saar4 schreef:
Dit is allemaal heel herkenbaar. Ik ben ook een einzelganger. Ik ben altijd vriendelijk tegen mensen maar ik heb niet echt de behoefte om overal vriendjes te maken. Netwerken is al helemaal niet mijn ding.

Het is denk ik heel belangrijk om dicht bij jezelf te blijven. Als jij geen netwerker bent ga dan ook niet overdreven proberen dat wel te zijn. Mensen hebben dat gelijk door en je voelt je er zelf niet lekker bij. Ik merk dat mensen die mij wat langer kennen juist naar mij toe gaan trekken ondanks het feit dat ik nooit bewust contact met ze zoek. Ze weten wat ze aan me hebben en blijkbaar wordt dat toch gewaardeerd.

Toch ben ik wel eens jaloers op mensen die heel makkelijk meel*llen met iedereen. Ik heb een vriendin en die is volgens mij de übernetwerker. Ze heeft overal contacten, kennissen en vrienden en komt zo aan allerlei dingen. Erg handig. Nu heeft ze heel goedkoop vliegles viavia. Ik doe het haar niet na hoor.

Wel zijn haar contacten heel vluchtig terwijl die van mij meestal wat stabieler zijn. Dat is ook wat waard vind ik.

Wauw, ik kan me dus weer helemaal in jou verhaal herkennen

Inclusief de netwerkende vriendin, die heb ik ook Haha!

Ben vaak jaloers op d'r, hoe spontaan ze is en hoe ze van alles voor elkaar krijgt, maar inderdaad net als bij jou komen de mensen die me echt kennen wel naar me toe Lachen

Ik kan bvb weer heel goed luisteren, zo heeft iedereen zijn kwaliteiten.
En ik ben echt wel vriendelijk en aardig tegen iedereen maar niet superspontaan en maak niet heel snel nieuwe vrienden. Maar heb ik die eenmaal dan ben ik daar ook heel stabiel in Lachen

Ik vind dat ik nou eenmaal niet op het werk ben om vrienden te maken. Zolang ik aardig en vriendelijk ben zie ik zelf het probleem ook niet zo. En als ik hier wat langer onderzoek doe leer ik iedereen wel wat beter kennen en kom ik ook wel wat meer los. Maar vaak bestempelen mensen mij ten onrechte als 'arrogant' . Scheve mond

Maar dat netwerken is niet hoe ik ben en wie ik ben, dat zou inderdaad alleen maar geforceerd gaan worden.. en ik weet wat ik later wil en welke functie en dat gaat me ook wel lukken zonder netwerk

Ik wil iets betekenen VOOR mensen. ik wil niet de top bereiken DOOR mensen