Geplaatst hij is 5 jaar lang erg ziek geweest en heeft ook de laatste paar jaren in een ziekenbed gelegen.
altijd als er wat was dan was er een duif, heel raar, vandaar dat wij toen hij overleed een duif op zijn grafsteen hebben laten zetten.
kom ik tijdje terug alweer, sinds een jaar kijken bij mijn vader zijn graf na een rotdag werken, vandaar dat ik ook mijn werkkleding eronder aan heb.
normaal hecht ik nooit zo'n waarde aan het graf zelf, ik verwerk het zeg maar anders, maar dit was wel even schrikken.
ik was er geweest omdat ik me rot voelde, had het na eenminuut wel weer gezien want ik werd er alleen maar droeviger van, ik loop terug komt er bij de uitgang met een nootvaard een duif naar beneden, valt zo in een struik.
dus ik even kijken of hij de noodlanding had overleefd, en jah hoor, ik kon hem zo oppakken, heel eng.
hij ging op mijn arm zitten en bleef zitten toen ik terug liep naar het graf van mijn vader.
mijn moeder was mee, die moest bijna huilen, en herrinnerde zich inneens dat ze haar camera mee had, dus hebben even een paar mooie foto's gemaakt.
sorry voor het verhaal maar meost het gewoon even kwijt, is net alsof hij wilde laten weten dat ik niet voor mijn problemen moest weglopen en zwijgen.
heb de zieke duif mee genomen naar mijn tante en hij zit nu tussen de kippen en vliegt niet meer weg, hij vind het wel best.
liefs lisette
) 
