Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-09-04 20:36

Wil niet zielig doen,maar moet even wat kwijt....

Geplaatst door de TopicStarter : 10-09-04 20:36

Een meisje van 9 jaar oud.
Speelt de hele dag buiten ook al is het koud
Een warme glimlach op haar gezicht.
Haar ogen geven licht.
Van het plezier.

Een meisje 10 jaar oud
Zit in een gedoken in een hoekje van haar bed.
Met een masker opgezet.
Haar ogen kijken dof en uitzichtloos.
Net of zij voor dit leven koos ?

Een meisje 16 jaar oud.
Huilend in een hoekje van de het bed.
Armen vol met bloed.
Omdat ze net weer daar het mes in had gezet.
Ogen vol tranen ,pijn,haat,en verdriet
Zij wil dit leven niet.
Ik weet eigelijk niet of ik echt alles wel kwijt wil hier ,ook omdat ik ten eerste niet zielig wil doen of lijken en ook omdat er toch ook mensen van stal mee kunnen lezen.Maar misschien moet ik dat risico maar een keer nemen.Want ik wordt compleet gek van mezelf.Ookal is het al een paar jaar zo en gaat het van redelijk goed naar weer heel slecht.Ik kan er gewoon geen evenwicht in vinden zeg maar.Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen.Er zijn momenten dat ik er het redelijk op internet dan over kan hebben en een week later klap ik weer helemaal dicht en wou ik dat ik de meeste dingen nooit had verteld.Maar op het moment dat ik het wel vertelde deed het me toch wel goed..Zo wisselend is alles,kan nooit iets volhouden of op een lijn blijven zegmaar.
Ik had echt een hele lieve vriendin op de manege en ze heeft me onwijs geholpen en doorhaar heb ik de meeste dingen toch al opgeschreven of verteld.Alleen ik blijf maar hangen in het negatieve en kom er zelf niet uit.En hoe graag zij me ook wil helpen,ik weet ookwel dat zij dat niet kan en er maar 1 mogelijkheid voor is om mezelf misschien te gaan accepteren en met gevoelens om te kunnen gaan.Maar ik durf het niet de stap is nog te groot.En heb geen idee hoe ik het aan moet pakken.Ik weet!dat ik echt hulp nodig heb want ik modder al een aantal jaar zo door en het gaat gewoon niet meer.Het beangstigd me alleen gewoon zo ontzettend misschien steld het wel helemaal niks voor en maak ik me om niks druk,maar dat is het probleem juist.Hopelijk kunnen jullie het nog een beetje volgen sorry dat ik jullie er ook mee lastig val.Maar ik trek het niet er is niemand die het maar een beetje begrijpt,er voor mij! echt is .Ben ik dan zon vreemd iemand? Echt ik waardeer mijn vriendin echt hoor en alle andere die er zo goed mogelijk zijn maar bij niemand heb ik het idee dat ze het serieus nemen,en dat ze liever wat anders doen dan weer! naar mij luisteren omdat het steeds bij de zelfde dingen blijft hangen en ik geen stap vooruit maakt.Snap wel dat ze op een gegeven moment ook zoiets hebben van dag!!Maar toch doet het pijn..

Dat ik automutileer was vast al wel duidelijk..Ik wil er echt vanaf en ben er echt niet trots op.Ben een tijd gestopt maar ben weer terug gevallen en dat gebeurt elke keer.Loop nu eindelijk na een paar jaar deze zomer weer is met korte mouwen.Meteen denkt iedereen oww zie je alleen maar voor aandacht.Maar ik dacht dat stoppen dan makkelijker zo woorden door de vragen die ik kreeg en steeds moest ontwijken.Er steeds mee te worden geconfronteerd.Maar dat sloeg natuurlijk nergens op..Het is minder vaak maar niet minder erg..Maar ik moet er mee stoppen ik weet het wel!!maar het lukt me op een of andere manier niet.Vooral snachts als ik alleen in bed lig te huilen,moet het op een of andere manier gewoon misschien ben ik gewoon een zwakkeling die mezelf niet kan dwingen te stoppen.Alleen ik wordt er gewoon rustig van en het is net of de rest me dan even niks meer doet..Toen ik nog kleiner was had ik altijd heel erg last van paniek aanvallen en ging toen mezelf slaan enzo.Dat is wel overgegaan omdat er te veel aandacht bij kwam me moeder kon me gewoon niet aan en belde de dokter vanaf toen ben ik eigelijk naar iets ongemerkts overgegaan..Volgens mij vertel ik dingen erg onkloppent... Huilen

Waarom voel ik me zo rot
ik wil het eigenlijk niet weten
`t verleden maakt me steeds kapot
waarom kan ik het niet vergeten

Gewoon even gelukkig zijn
niet piekeren en denken
niet het voelen van die innerlijke pijn
maar iedereen een oprechte lach schenken

Soms lukt het even
dan schijnt even de zon
dan zou ik er alles voor geven
dat het zo blijven kon

Hij die mijn leven vernielde
hij gaat gewoon door met z`n leven
zou hij zich afvragen wat hem bezielde
of zou hij er echt niets om geven?

Ik weet het niet
maar ik kan hem nooit vergeven
ik hoop dat hij ooit inziet
wat hij deed met mijn leven

dat hij zou voelen wat ik voel
al is het maar voor even
zodat hij begrijpt wat ik bedoel
met het vernielen van mijn leven!!

Hier een stukje wat ik zelf,over mezelf gesschreven heb.
Soms heb je het gevoel dat je niet meer verder komt,niet meer verder kan.Soms zijn er dingen waar je niks tegen kan doen,omdat het te veel,te snel en alles tegelijk is.Ook zijn er dingen waar mee je niet Kan stoppen,hoe sterk je er ook tegen in gaat,hoe hard je er ook tegen vecht.En soms durf je niet eerlijk te zijn,niet te laten zien wie je echt bent en hoe je jezelf echt voelt,Want je bent bang voor reacties,hoe ze reageren en wat ze nu weer van je zullen denken.Echt om hulp vragen durf je al niet meer want soms..Kan dat niet meer.
Maar veel vaker ben ik een heel klein meisje wat zich wil verstoppen dat niet hier wel zijn,Zich nog vaker groot wil houden omdat ze moeten denken dat je gelukkig bent..omdat je niet meer kan vertellen wat er echt is.Want daar voor is het vaak al te laat.Omdat je voor je zelf dingen kapot maakt,door te zwijgen,zo veranderlijk te zijn het ene moment zielsgelukkig en 2 tellen later vol verdriet.Aan de ene kant wil je dat niemand het ziet ,geen vragen ,gewoon voor altijd rust.Maar aan de andere kant wil je voelen dat er wel mensen om jou geven,ze je helpen en er gewoon voor je zijn.
Eigelijk sta je in een wereld vol dubbele gevoelens niet wetend wat te doen..want elke stap die je neemt zal niet de goede zijn.Niet wetend welk gevoel je eigen gevoel is,eigelijk niet meer wetend wie je echt bent.Is dat wie je nu bent of wie je altijd was.Wat is echt..als ik lach?of huilen moet?
Verloren,gevallen...steeds ga je door omdat het moet voor de andere omdat ze anders denken zie je aanstelsters,aandachttrekker.Maar niet omdat je door wil gaan.Elke nacht is vreselijk,bang voor het alleen zijn omdat je niet weet hoe ver je nu weer zal gaan.Wil je dat wel eigelijk wil je stoppen maar toch voel je jezelf alleen dan goed.
In grote wanhoop probeer je dingen aan andere uitteleggen maar niemand lijkt je te begrijpen..te willen begrijpen.Steeds banger,onzekerder val je steeds dieper weg..In nog meer wanhoop schrijf je weer een brief ookal ben je bang voor wat ze wel niet zullen denken...
Zal ze deze keer er wel wat over zeggen?,of er weer over zwijgen?Weer onzekerheid...waardoor alles weer terug komt je gaat weer twijfelen,te vele denken en alle gedachtes van lang geleden die je zo diep weggestopt had komen weer terug..Huilend kruip je ver weg en maak je instilte diepe sneden waardoor alle pijn weer weg vloeit.Hopend op dat ooit alles uitzichzelf weer goed zou komen.
Maar dat gebeurt niet,eigelijk gebeurt er niks.Maar zelf durf ik het niet...bang om alleen te zijn .Alles alleen te moeten doen.Niemand die berijkbaar is op momenten dat het weer dreigt mis te gaan..Want eigelijk weet niemand wat er in je omgaat.Want de pijn die ik toen voelde valt! niet uit teleggen...

Ik hoop binnekort dingen beter te kunnen te vertellen en ook wat er gebeurd is..kijk eerst maar of ik dit durf te plaatsen..
Bedankt voor het lezen...En ookal staat er misschien niet veel in..het is een begin...Bah ben er gewoon misselijk van en zoveel heb ik niet eens verteld Scheve mond

Ik schreeuw dat ik je haat
Dat ik wil dat je me met rust laat
Hoe gek ik van je word
Als je weer aan me sjort

Wanneer je me dwingt
Weer het mes te pakken
Als ik doorjou weer verder weg begin te zakken
Weer schreeuw ik hoe erg ik je haat

Ik haat je
Wanneer je me gedachtes overneemt
Dingen rond roept die je niet meent
Littekens achterlaat
Op mezelf en in andere hun ziel
Als je zorgt dat ik niet kan op staan
Wanneer ik viel…

Dan haat ik je het meest
Maar eigelijk..eigelijk
Haat ik mezelf altijd…

**Geplaatst**: 10-09-04 20:39

Geplaatst: 10-09-04 20:39

ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wil je heel veel sterkte wensen Ach gut

**Geplaatst**: 10-09-04 20:40

Geplaatst: 10-09-04 20:40

pfff, een lang verhaal! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het niet helemaal gelezen heb, want je ben soms inderdaad een beetje onduidelijk, maar wat wel duidelijk is, is dat je een behoorlijk probleem hebt! Ik kan je aanraden om eens contact te zoeken met een psycholoog, klinkt heel eng, maar dat is het niet, die mensen zijn er om je te helpen. Misschien heb je wat aan een vertrouwenspersoon op school? Die kunnen je vaak wel verder helpen. Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om er wat aan te doen, want zo kun je niet je hele leven door!

Ik vind het wel heel knap dat je dit opschrijft, je hart luchten helpt altijd wel iets Lachen

Ik wil je heel veel sterkte wensen!!

**Geplaatst**: 10-09-04 20:48

Geplaatst: 10-09-04 20:48

Renske20 schreef:
ik weet niet goed wat ik moet zeggen, maar wil je heel veel sterkte wensen

Datzelfde geldt voor mij.... ik hoop dat je gauw een evenwicht in je leven vind en je veel beter voelt dan nu. Ik gun het je van harte!!

**Geplaatst**: 10-09-04 20:48

Geplaatst: 10-09-04 20:48

Jeetje meid, wat verdrietig allemaal.
Heb je er al eens met je huisarts over gepraat?
Lijkt mij erg moeilijk om hier op eigen kracht uit te komen hoor.
Laat je alstjeblieft doorverwijzen naar een goede psycholoog (misschien heb je dat al gedaan) want die kan je hier vast een eind mee op weg helpen. Succes er mee!

**Geplaatst**: 10-09-04 20:50

Geplaatst: 10-09-04 20:50

He meisje,

Ten eerste: OK dan!

Knap van je dat je het gedurfd hebt!

Je weet ook wat ik nu ga zeggen Knipoog

Je zal toch hulp moeten hebben, hoe akelig het ook lijkt... Het is echt niet gek dat je je zo voelt nu, maar er zal wel wat moeten gebeuren en dat zal je zelf moeten doen! Ga alsjeblieft toch maar naar je huisarts, je weet dat hij niks mag zeggen... Print anders dit stukje uit en neem het mee, dan hoef je niet zoveel uit te leggen Lachen

Als ik niet zo ver weg woonde ging ik met je mee.

Bedenk dat je de eerste stap al gezet hebt door dit hier onder je eigen naam te plaatsen!

Kom op meis, zet die volgende stap ook en ga ervoor, het is het waard, dat beloof ik je!

Sterkte en je weet me te vinden Ach gut

**Geplaatst**: 10-09-04 20:51

Geplaatst: 10-09-04 20:51

Dat klinkt niet echt goed Chatje.... heb je het hier al eens met een vertrouwenspersoon of je huisarts over gehad? Het is niet goed om hiermee door te blijven lopen... Ach gut

**Geplaatst**: 10-09-04 20:53

Geplaatst: 10-09-04 20:53

Jeetje het moet verschrikkelijk voor je zijn om zo te moeten leven... Ach gut

Ik had eigenlijk bijna hetzelfde willen typen als Justy... Ik hoop dat je toch hulp gaat zoeken en hier niet in weg zakt... Het leven kan ook zo mooi zijn...

Heel veel sterkte... Als je eens wilt praten, mijn pb - inbox staat open... Ach gut

**Geplaatst**: 10-09-04 21:09

Geplaatst: 10-09-04 21:09

Ik heb lang nagedacht over mijn antwoord, gezien het hier al in het topic staat en i kdus wel wil dat het persoonlijk is...
Nu ziet alles er nog slecht uit, maar ooit kom je wel uit deze zwarte put. Je kunt niet eeuwig zo rond blijven lopen, en dat besef je zelf ook heel goed. Kijk zelf wat je wilt doen, hulp zoeken of niet. Je bent niets verplicht, als je nog even wilt wachten zou ik dat gewoon doen. Maar ga het niet steeds maar uitstellen, ooit zul je moeten. En daarna zul je er blij om zijn, dat je hulp hebt gezocht of dat het opeens allemaal veel beter gaat. Ik ben trots op je dat je je verhaal hier post, gezien al je twijfels erover. Verder vind ik het heel goed van je, dat je je uit door dat stukje over jezelf. Wannee rik dat lees zegt het duizend keer meer dan jouw verhaal, en dat is ook voor de rest van de buitenwereld zo. Aan jouw uiterlijk zal maar weinig te zien zijn, maar door dat gedicht komt je innerlijk naar buiten. Volgens mij is dat heel erg belangijk, ga daar vooral mee door. Schrijf het van je af, en liet iemand die dingen lezen. stop ze niet in die lade van je bureau waar je ze probeerd te vergeten, dat lukt niet.

... en daarna.. zul je gelukkig zijn. je moet alleen even volhouden, nog even doorbijten. en zorgen dat je niet meer terugvalt..

**Geplaatst**: 10-09-04 21:13

Geplaatst: 10-09-04 21:13

Goed van je dat je het kwijt wilt hier op bokt. Dat lucht vast wel op Lachen

Je kunt dit niet in je eentje oplossen, hoe graag je dat ook wilt. Je blijft dan in die neerwaarste spiraal, en komt nog erger in de put. Ga eens praten met iemand die je écht vertrouwt, misschien een docent op school, de vertrouwenspersoon, schoolpsycholoog. Zij kunnen je helpen, zij zijn ervoor en zullen het graag doen. Je moet er iig niet in je eentje mee blijven zitten. Desnoods pb je een paar bokkers, als je het anoniem wilt houden. Mijn pb box staat iig open voor je Lachen

**Geplaatst**: 10-09-04 21:13

Geplaatst: 10-09-04 21:13

Lieve meid, ik heb precies hetzelfde gehad....

Zoek hulp, tegen een gladde wand kan niemand klimmen, tenzij iemand van boven een touw naar beneden gooit! En zelfs dan zul je nog wel weer eens weg glijden. Maar geloof me, het leven is waard om geleefd te worden! Er zijn nog zoveel mooie dagen in je leven, leer ze te zoeken. Schoom niet om hulp te zoeken!

Mijn pbbox is ALTIJD voor je open..... en dat zeg ik niet zomaar. Ik heb dit alles ook meegemaakt, ben het levende bewijs dat het ook anders kan!

Blijf in jezelf geloven!

**Geplaatst**: 10-09-04 21:22

Geplaatst: 10-09-04 21:22

He lieve schat!! Ik vind het top dat je open durft te zijn! Dat is al een super stap..ik weet hoe erg je kan zwijgen..En dan ineens op bokt. Ben echt trots op je!!

Ten eerste moet je weten dat ik er altijd voor je ben. Als je blij of verdrietig bent. Ik heb gelukkig wel gemerkt dat je contact opneemt en me dingen wilt vertellen. Het gekke is..met zo weinig woorden weet ik al waar het om gaat (iig dat denk ik).
Ik neem je wel serieus en ik wil niet dat jij je rot voelt, dus ik ben er altijd.

Verder hoop ik dat je toch de stap durft te nemen om te gaan praten met iemand, dit kan niet langer zo. Ik wil niet dat je jezelf kapot maakt. En ik ben echt niet de enige.

Je kan me altijd bellen!! Sterkte...

**Geplaatst**: 10-09-04 21:24

Geplaatst: 10-09-04 21:24

Jeetje meisje toch. Ik ben er even stil van.
Een deel van je verhaal is voor mij heel herkenbaar. Ik heb zelf in mijn 16 jaar al heel wat mee gemaakt en sommige mensen zullen mijn.. depressie.. afschrijven als een puberaal-achtig iets. Vaak wordt vergeten dat het gemeend is. Begrip ontbreekt. Net als bij jou dus.
Ik heb uiteindelijk gesprekken gehad met een docente bij ons op school. Echt een heel lief mens dat zelf ook al heel veel meegemaakt had, dat scheelt, die begrijpt je in ieder geval meer.
Ga alsjeblieft hulp zoeken. Ik was te eigenwijs, maar als ik hulp had gezocht, was ik een stuk eerder vrolijk geweest. Maar nee, ik had ook vrolijke momenten en ik dacht dat het allemaal wel goed zou komen. Uiteindelijk heb ik er kei hard voor moeten vechten, maar het is mij gelukt. Daarom zal het jou ook lukken! Met of zonder hulp. Liever met natuurlijk.
Ga op zoek naar de mooie dingen in het leven. Zoek naar dingen die je echt niet zou willen missen. Er zijn zoveel mooie dingen in het leven, die je op zo'n moment gewoon niet ziet. Laat iemand je helpen om die dingen weer op te zoeken!
Het gaat jou lukken meisje! Ik geloof in je, geloof nu ook in jezelf! Het is niet erg om hulp te zoeken, dat is juist goed!

Ook mijn pb-box is altijd open en pb ook maar eens iemand die (ongeveer) hetzelfde als jou heeft meegemaakt. Je zult zien dat dat je weer nieuwe moed geeft.
Zet hem op meis! Je kan het! Je eerste stap is al gezet door dit topic te openen. Ga zo door!
Lovers

**Geplaatst**: 10-09-04 21:32

Geplaatst: 10-09-04 21:32

Nogmaals: schroom niet! En anders kom je hier maar een vakantie logeren....

Zal ik je aan het werk zetten Haha!

Praten tussen de paarden helpt het beste

Heb ik hele goede ervaringen mee!

Laat de moed vooral niet zakken!

**Geplaatst**: 10-09-04 21:37

Geplaatst: 10-09-04 21:37

ga met iemand praten en denk desnoods aan een niet al te zweverige paranormale genezing als je dr in gelooft

**Geplaatst**: 10-09-04 21:47

Geplaatst: 10-09-04 21:47

Klinkt heel verdrietig en de rest hebben anderen hierboven al zo'n beetje gezegd. Inderdaad wel goed dat je het hier op Bokt durft te zetten dat is misschien en goed begin naar een gelukkigere tijd

**Geplaatst**: 10-09-04 21:49

Geplaatst: 10-09-04 21:49

ik vindt het zow erg ik weet niet wat ik moet zeggen Boos!

Ik ben het met mlvanmelle eens een psycholoog is denk het best voor jouw.

HEEL VEEL STERKTE

**Geplaatst**: 10-09-04 21:52

Geplaatst: 10-09-04 21:52

Bren, ik vind het super dat je het nu onder je eigen naam durft te plaatsen, en er zo open over durft te spreken.
Ben even helemaal stil,...

**Geplaatst**: 10-09-04 21:53

Geplaatst: 10-09-04 21:53

Ik vind het heel knap van je dat je het hier neerzet, zie het als een begin.
Een begin om er iets mee te doen.
Ik denk niet dat je hier alleen uitkomt dus kom op meid, ga er mee aan het werk.
Ga er voor zorgen dat je van jezelf houd, ook jij hebt daar recht op.

**Geplaatst**: 10-09-04 22:38

Geplaatst: 10-09-04 22:38

Denk idd dat het een heel belangrijke stap geweest is om het hier, gewoon onder je eigen naam, te plaatsen OK dan!

Ik zou van alles willen zeggen om je te helpen, maar dat kan ik toch niet. Denk dat het meeste hier ook al wel gezegd is.....

Heel veel sterkte Ach gut

En mocht je daar behoefte aan hebben mag je ook mij pb-en Lachen

**Geplaatst**: 10-09-04 22:47

Geplaatst: 10-09-04 22:47

Lief meisje toch.. Ach gut

Ik ben ontzettend trots op je dat je het onder je eigen naam hebt durven plaatsen. Dat is al een stap in de goede richting lieverd!

Je weet mijn verhaal ook een beetje. En je weet dat ik me ook zo ontzettend naar heb gevoeld en mezelf rare dingen heb aangedaan.
Meisje ik kon het ook... Jij komt er ook zeker weten! Ik geloof in je.
Het is een lange weg. Maar het is het dubbel en dwars waard.

En ik vind dat gezegde van Luvda Tossa erg goed. Tegen een gladde wand kan je niet klimmen. Alleen als er een touw naar beneden word geworpen.
Zoek alsjeblieft hulp meisje. Het werkt echt. Hoe moeilijk het ook is in het begin.

En denk er aan wat ik je ooit in een smsje stuurde he!
Komt overeen met wat ik je net op msn stuurde.

Knuffel Kirsten Lovers

**Geplaatst**: 10-09-04 23:07

Geplaatst: 10-09-04 23:07

ik heb al goed adviezen zien staan hier,dus daar heb ik niks aan toe te voegen,maar ik wel je wel veel sterkte en kracht toe wensen!

**Geplaatst**: 10-09-04 23:17

Geplaatst: 10-09-04 23:17

He, ik wil je eerst een groot compliment maken dat je dit op bokt hebt durven zetten..... OK dan!

Ik heb je verhaal een paar keer gelezen en vind dit heel verdrietig voor je.
Zelf heb ik ook het een en ander meegemaakt en ook heb ik geautumultileerd.
En de mensen uit mijn omgeving dachten ook dat het aandachttrekken was, daarom begrijp ik je zo goed...

ook was er sexuueel misbruik, een hele tijd heb ik dit voor mezelf gehouden, maar uiteindelijk ging dat niet meer, ging er volldig aan kapot.
Het heeft een aantal jaar geduurt maar uiteindelijk heb ik hulp gezocht, en geloof me dit was geen makkelijke stap maar achteraf gezien de enige juiste. Het was (en is nog steeds) heel moeilijk maar het hielp wel.
Ik wil jou dus ook de tip geven om hulp te zoeken meid.
En als ik je ergen mee kan helpen dan hoor ik dat graag van je ik luister naar je. Ach gut

En nogmaals het is echt heel goed dat je dit hebt durven opschrijven...
Heel veel strekte meid... Ach gut

**Geplaatst**: 10-09-04 23:24

Geplaatst: 10-09-04 23:24

Ik vind het ook SUPERgoed van je dat je het nu zo open op bokt durft te zetten, ik ben écht trots op je Kusje

!!

En je weet het he Ach gut

!!

**Geplaatst**: 11-09-04 11:04

Geplaatst: 11-09-04 11:04

Bren echt super goed van je dat je het hier neerzet! Dat is al een grote stap Ach gut

Verder weet ik ook niet precies wat je hier an moet doen maar misschien kan je kijken of je het wat vind als je met iemand gaat praten, ik bedoel je kan altijd weer stoppen ermee toch?
Sterkte en ook bij mij weet je het he Lovers