Geplaatst Ik heb zelfs op mijn kop gehangen in een container,nadat ik daarop was geattendeerd door een winkel. en zat daarna helemaal onder de smurrie maar geen doos.
Toen terug naar stal gereden, waar ik gelukkig nog een doos had waar allemaal nieuwe dekens in zaten.Die dekens er maar uitgegooid, want je moet wat, en met de dichtgeplakte doos terug naar t postkantoor in het dorp.
Daar zat helaas de man weer achter t loket, waarmee vele andere Bekenaren en ik, al aparte ervaringen hebben.
Ik denk ik ga gewoon heel vriendelijk doen.
Ik stal de loeizware doos achter de schuifdeur, en hij gilt: ja ik heb nu even geen tijd hoor, ik moet mensen buiten helpen.Ik wist door mijn voorganger , dat hij moest helpen met hun pakken ophalen.
Na een kwartier, het postkantoor had inmiddels een lange rij opgebouwd,
komt hij weer terug.
Ik zeg : kan dit pakket verzekerd verzonden worden.
Hij: je zegt t maar hoor, ik vind alles goed vandaag.
Ik had nog een pakketje, en ik zie hem de namen van de afzender ( ik dus) noteren op de verzendbriefjes.
Ik denk bij mezelf, dat zal ik vast verkeerd zien.
Hij wil afrekenen, ik vraag voor de zekerheid: Dat grote pakket is nu toch verzekerd verzonden he?
Hij: ja daar heeft u helemaal niet naar gevraagd!
Ik draai me hulpeloos om naar de rest van de klanten in t kantoor, die mij allemaal gelijk geven: daar had ik wel naar gevraagd, zelfs naar de kosten!
Hij: ik houd ermee op hier!
Het spijt me mensen, ik ga naar huis!
Ik ( proberend hem te kalmeren): ja, u heeft t vast erg druk, kan er geen beambte bijkomen?
Hij: ( HELEMAAL GEFRUSTREERD)Denk je dat dat iets uithaalt?Als ik hier alleen zit staat de rij tot buiten, en komt er een collega bij is er ineens niks meer te doen!
Ik: Tja, zo gaat dat altijd he, sjee.
Hij: Ja , ik ben gewoon ALTIJD de dupe!
En toen moest ik nog gaan zeggen dat als hij die pakketten zo op zou sturen, ik ze bij mijzelf kreeg afgeleverd, want hij had de afz als geadresseerde gebruikt...........
Trillend heb ik het toch maar gezegd, ik moest wel natuurlijk.
Hij WOEST:
Dat is niet te zien, het is zo wel heel onduidelijk!
Ik zeg ja maar AAN is aan de geadresseerde, en afzender, dat ben ik!
Dat vond hij niet zo maar weer gaf t publiek in t postkantoor me gelijk.
Iedereen stond intussen bijna te rillen van angst en verbazing, haha!
Ik denk, ik ga maar grappen.
Ik:
Tja, ik ga onderhand liever naar de tandarts als naar t postkantoor.
Publiek lachen.
Hij helemaal over de rooie.
Ik bijna janken.
Hahaha, even wat pakketjes verzenden!
Er schijnen al heel wat klachten over hem te zijn binnengekomen, maar hij schijnt niet ontslagen te kunnen worden.
Dat maak IK natuurlijk weer mee......
