Je zegt dat je al heel wat meegemaakt hebt. Denk je niet dat je verdriet van dit meisje je zo aangrijpt omdat het op die hele grote stapel komt van je geschiedenis die je al veel pijn heeft bezorfd? Dit meisje wat zo bijzonder voor jou is moet je gewoon een plaats geven in je leven. Je kunt haar bellen en haar steunen met haar problemen en op haar beurt geeft ze jou weer een plezierige tijd. Dat dit niet uitgroeid tot een relatie is vervelend maar misschien moet je gemoegen nenem met intense vriendschap, mits jij dit aan kan. Probeer eerst je verleden te relativeren. Ik heb me ooit zo rot gevoeld dat ik begon met dichten en het opschrijven van mijn gevoelens. Toen ik jou laatste reactie hierop bokt las moest ik aan een gedichje denken die ik vroeger geschreven had toen ik in een diepe dip zat. Ik zal het je pb e. Maar kop op,
You hear what you wanna hear, just say what you wanna say...