Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 13:16

Kanker.....

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 13:16

Het is nu 4,5 jaar geleden dat mijn moeder hieraan is overleden.
Daarvoor was ik er eigenlijk nooit zo mee bezig maar het lijkt wel alsof je het de laatste tijd steeds meer tegenkomt.
Op ieder forum lees je er weer over.
Op straat hoor je mensen erover praten.
Het ergste, je hoort mensen elkaar met deze ziekte voor weet ik het wat uitmaken.
Ik snap zulke mensen niet

Kanker is echt een van de vreselijkste ziektes en ik snap niet dat mensen daarmee schelden, pff ik doe er al een uur over voordat ik het uit mijn mond kan krijgen.
Ik weet eigenlijk niet wat ik met dit topic wil bereiken maar ik wilde het gewoon even kwijt.

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 13:25

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 13:25

LiSSy schreef:
hier bijna hetzelfde... mijn oma heeft het gehad, mijn tante is er aan overleden en mijn moeder heeft het gehad (godzijdank nu weer helemaal goed)
ik word altijd vreselijk kwaad als mensen met dat woord gaan schelden... zoiets doe je toch niet.

Mijn moeder was ook "genezen" verklaart na 5 jaar kankervrij te zijn geweest.
Maar een jaar is het toch weer terug gekomen.
Ik hoop voor jou dat dit niet zo is

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 13:40

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 13:40

Ik wil er ook altijd wat van zeggen als mensen ermee schelden.
Maar ik weet dat het toch geen zin heeft omdat die mensen totaal geen benul hebben van wat voor lijdensweg het is.
Als je er wat van zegt staan ze je vaak nog raar aan te kijken ook!
Erg jammer dat er zulke mensen zijn, ze zouden eens iets beter na moeten denken.
Hier kunnen we er in ieder geval over praten, jullie begrijpen het "probleem" allemaal

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 14:09

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 14:09

Wat verschrikkelijk voor je Aira.
Wordt je moeder nu verder onderzocht op korte termijn?
Weten ze al of het behandelbaar is en wat voor soort?
Ik hoop dat je hier een beetje je verhaal kwijt kan want het is erg moeilijk om erover te praten met mensen die hier geen ervaring mee hebben.
Hoe lief ze het ook bedoelen ze kunnen niet begrijpen hoe je je voelt.
Heel veel sterkte.

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 14:40

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 14:40

Ik heb het er ook nooit veel over.
Blijft ook gewoon super pijnlijk.
Daarom heb ik dit topic ook geopend om er zo toch over te kunnen "praten".
Je kan zo je hart luchten en niemand die er raar van opkijkt.
Daarbij zal je de meeste mensen uit dit topic ook niet kennen of niet herkennen dus niemand die je aankijkt op hetgene wat je hier zegt.

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 15:07

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 15:07

minka schreef:
Het gaat nu stukke beter met m'n oma, maar ze gaan er verder niks aan doen, dat vind ik zo frustrerend, ik hield mezelf constant voor dat het wel goed kwam als ze chemo en bestraling zou krijgen, maar dat gaan ze dus helemaal niet doen... Ik snap dat niet helemaal, m'n oma wil nog best en ze is nog maar 76 en super fit en vrolijk...

Ik kan me best voorstellen dat mensen op een gegeven moment niet meer willen vechten.
Mijn moeder heeft er jaren tegen gevochten maar op een gegeven moment houdt het op.
Dan kan je niet meer

Als je ziet wat die bestralingen en chemokuren met iemand doen snap ik heel goed dat sommige daar geen zin in hebben en liever nog even zo normaal mogelijk willen leven.
Mijn moeder heeft meerdere zeer zware chemo´s gehad maar toen ook dat niet hielp was dat voor haar een teken om ermee te stoppen.
Natuurlijk had ik liever gehad dat misschien nog net iets anders had geprobeerd wat misschien wel had geholpen, maar je weet niet of het wel zou helpen.
Al die chemo´s en operaties, ik weet niet wat je leven draagbaarder maakt, de kanker in je lijf of alle zware operaties met een minimum kans op slagen.
Ik denk dat mijn moeder liever nog even wilde genieten zonder constant het ziekenhuis in en uit te moeten rijden en alsmaar kotsmisselijk te moeten zijn.
Ik heb vanaf het begin tot aan het eind verschrikkelijk veel ontzag voor haar gehad dat ze altijd zo sterk is gebleven, ik denk niet dat ik dat zou kunnen

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 15:14

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 15:14

wennie schreef:
Een dikke *knuf* voor iedereen.
Vind het heel fijn om te lezen hoe andere er mee om gaan. Eigenlijk zou ik er meer over moeten praten...ooit...

In het begin sprak ik er ook nooit over.
Ik dacht dat ik alles wel alleen aankon.
Helaas werkt het vaak niet zo en krijg je daarna alsnog een klap in je gezicht.
Ik “praat” er nu nog met bijna niemand over!
Ik schrijf het vaak van me af, dat helpt bij mij heel goed

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 15:41

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 15:41

Spirit schreef:
Het gaat me er meer om dat die mensen in feite andere mensen dus kanker toewensen.

Ik krijg al kippevel als ik het hoor.
Waarom dat nou precies is weet ik niet.
Ik kan het ook haast niet uitspreken

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 16:34

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 16:34

Aira schreef:
Soms wel soms niet. Een jongen die bij mij in de klas zat, heeft het gehad en die scheld er nou ook vrolijk mee..

Misschien is dit juist wel uit stoerdoenerij Verward

Wil hij juist niet laten merken dat hij er mee zit.
Helaas kan je nooit diep bij iemand in zijn hart kijken maar dat zou ik dan zeker bij hem eens doen als ik dat kon.

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 16:39

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 16:39

@ Marel: Wil je me nooit meer aan het huilen maken op mijn werk Verdrietig

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 16:43

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 16:43

runningkawa schreef:
Kan er ook niet tegen dat mensen schelden met ziektes
Ook niet als pubers ruzie hebben met vader of moeder en zeggen dat ze wilde dat hij/zij dood was.

.

Ik kan ook al verschrikkelijk boos worden op mijn vriend als hij weer eens loopt te miepen dat ze altijd zo loopt te zeuren.
Ik kan dan heel onredelijk reageren en zeg tegen hem dat hij haar in ieder geval nog heeft en dat hij zo met me mag ruilen.
Helemaal niet lief van me want hij kan er ook niets aan doen, en ik weet zelf ook dat zijn moeder af en toe mega kan zeuren tegen hem

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 17:11

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 17:11

Miss_happy schreef:
Mijn moeder is 'er' een half jaar geleden aan overleden, als ik iemand het hoor zeggen krijg ik er gewoon kippenvel van, ook al is het niet als scheldwoord. maar hoe iemand het als scheldwoord kan gebruiken....

als ik jullie verhalen lees of iets over de ziekte dan krijg ik ook tranen in me ogen. zo wie zo ben ik veel emotioneler nadat mijn moeder is overleden, hebben jullie dat ook?

Veel meer.
Ook al denkt iedereen dat ik nog steeds zo´n super bikkel ben.
Mijn baas kreeg onderlaatst te horen dat haar vader kanker had en dat vertelde ze in de groep.
Volgens mij jankte ik nog harder dan dat zei deed!
Dat had ik vroeger nooit.
Als ik huilde dan was dat echt om iets ergs.
Als ik nu al iets hoor of zie waar ik vroeger niet om zou geven kan ik nu al een potje bij janken.

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 13-08-04 18:10

Geplaatst door de TopicStarter: 13-08-04 18:10

Alet schreef:
Runningkawa, dat gedicht heeft mijn moeder ooit uit een tijdschrift geknipt en ik leef daar bij.
Ik ga dus ook echt nooit weg zonder zoen.
En als er ruzie is geweest moet het eerst weer OK zijn voordat 1 van ons het huis verlaat.

Ik heb dat ook.
Ik heb een tijd terug heel erge ruzie gehad met mijn ex.
Hij wilde de deur uitlopen en die heb ik toen gewoon op slot gedaan.
Wilde eerst dat het weer goed was, daarna mocht hij gaan.
Zou er niet aan moeten denken dat er wat gebeurd zou zijn als hij weg was gegaan.
Dat vergeef je jezelf nooit meer

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 15-08-04 17:50

Geplaatst door de TopicStarter: 15-08-04 17:50

jarrah schreef:
*zit hier helemaal met het zweet in mijn handen*

Krijg echt kriebels in mijn buik als ik jullie verhalen zo lees

Mijn moeder heeft 3,5 jaar geleden ook kanker gehad, daarbij hebben ze de baarmoeder en eierstokken en alles verwijderd en is het weer goedgekomen.
Nu heeft mijn moeder waarschijnlijk weer kanker (alvleesklierkanker) we krijgen dinsdag de uitslag van de onderzoeken. Ik vind het echt vreselijk dat ik er dan niet ben (zie mijn onderschrift) maar mijn moeder staat erop dat ik deze kans niet voorbij laat gaan. Gelukkig begrepen Rien en Inge erg goed dat dit nogal een lastige situatie is en vinden het niet erg als ik zo nu en dan een dagje naar huis ga.

Kelly en Marijke, jullie lijken allebei van de buitenkant zooo ontzettend sterk, maar ik begrijp het heel goed. Ik praat er zelf ook bijna nooit over
Jullie kunnen hier op bokt in ieder geval altijd je verhaal kwijt

P.s. Marijke, schold mijn broer ook gewoon daarmee, of was die er meestal niet bij?

Jeetje Liset wat een slecht bericht zeg.
Ik hoop dat alles mee zal vallen voor jullie allemaal.
Gelukkig dat Rien er begrip voor heeft.
Knap van je dat je het hun in ieder geval verteld hebt zodat ze rekening met je kunnen houden

Galanto

**Geplaatst door de TopicStarter:** 16-08-04 21:14

Geplaatst door de TopicStarter: 16-08-04 21:14

Heel erg voor je.
Heel veel sterkte.

Galanto

Wie is er online