Geplaatst mijn lieve lapje...
ik wilde al jaren een poesje, maar bij elk nestje dat we keken vond mijn moeder wel iets wat niet goed was. Ze zagen er niet goed uit, het sprak haar niet aan...Nu ben ik daar blij om, anders had ik jou nu niet gekend.
Na een tijd kwam ik bij jou op bezoek.Je was twee dagen oud, maar ik herinner me het als de dag van gisteren. Je was nog zo klein, ik hield gelijk al van je! Na wat overleg met mijn moeder kwam mijn wens uit, je mocht mee! Als gezeldschap voor jou namen we nog een katertje mee, Jakko. Veel mensen denken dat ik jou lapje noemde omdat je een lapjespoes was. Maar dat is niet zo.
toen je bij ons thuis kwam, was mijn moeder bezig met een jurkje voor mij te maken. Je sprong toen bovenop het lapje, en daar bleef je zitten.
mijn moeder kon niet verder knippen, want jij stak je pootjes tussen de schaar. Ik moest iedere dag wel lachen om de maffe streken die jij en Jakko samen uithaalden.
We werden samen ouder. Ik hield zielsveel van jou en jakko. Ik herriner me nog een keer dat ik ruzie met een vriendin kreeg, omdat ze zij dat je stom was. Niet dat ze het meende, maar ik was woedend!
We waren altijd samen, lappie.
Achter ons huis was een grote wei. Daar speelden we als ik uit school was. Ik knuffelde je eindeloos lang, en ik zong liedjes voor je.Altijd met hetzelfde onderwerp: Lapje is lief!!!
Op een dag was je weg.We hebben ons rot gezocht naar je! Die nacht kon ik niet slapen, ik huilde de hele tijd.
De volgende dag belden we het asiel,waar een lapjespoes was gevonden. Samen met mijn broer ging ik kijken.
Toen je ons zag, stond je al te dringen voor je kooi, en toen die openging sprong je op mijn schouders, en weer huilde ik, maar dit keer van geluk!
Na een tijd beviel je van twee prachtige kittens, Teentje en Socks.
Ik vond het geweldig, vier heerlijke katten om me heen!
Een van de meest merkwaardige dingen van jou, was dat je vaak als ik er voor een langere tijd niet was, wegliep.
de dag dat ik thuiskwam, zat jij weer netjes voor de deur.
mijn moeder zei altijd: 'lapje ziet alleen haar als baas. Als karlijn weg is,
gaat lapje ook weg.'
Toen ik voor twee weken wegging, was dus ook niemand verbaasd dat jij al snel weg was, en gaven ze je niet aan als vermist.
Maar ik miste jou te erg.
ik had een dealtje gesloten, van mijn vader ( waar ik logeerde) mocht ik jou ophalen.
Maar toen ik thuiskwam, was je er niet.
ik voelde me raar, en toen ik hoorde dat de krant in de brievenbus viel
besloot ik te kijken bij gevonden dieren.
In mijn wijk was wel een lapjespoes gevonden, dus belde ik naar de krant, met de hoop dat ik je straks nog bij iemand op kon halen.maar het ging anders.
'deze kat is wel dood', echode de stem na in mijn hoofd.
Ik was compleet in paniek, en huilde keihard.
het was nog niet zeker, maar in mijn hart dacht ik al dat jij het was.
de volgende ochtend kon ik bellen met jou beschrijving om te kijken of jij het was.
tijd stond stil, ik voelde niets meer, dan een groot donker gat.
jij was het.
vlak voor mijn huis ben je aangereden.
voor mijn gevoel zeker een paar jaar te vroeg, ik dacht altijd dat je minstends 14 zou worden.
En dan nog iets.
jij bent altijd al de sterkste geweest van jullie twee.
Als jij en jakko gingen slapen, legde hij altijd zijn pootje om je heen, jullie hebben zo veel samen mee gemaakt!
Altijd samen, en nu...
Ik weet het gewoon niet meer, jij was er altijd voor mij, en andersom.
toen je kittens kreeg zat ik naast je, je keek me smekend aan,
dus aaide ik je en fluisterde lieve woordjes.
toen mijn opa en oom dood gingen, was ik er voor mijn neven en nichten, en mijn moeder en tantes.
maar JIJ was er voor mij.
Ik geloof niet eens dat ik het uberhaubt red zonder jou...
En jakko? Wat moet hij zonder jou?
o lieve schat...ik weet het niet meer....
sinds je dood bent, ben ik een stuk dapperder en roekelozer.
het maakt me toch niet meer uit of ik doodga, dan ben ik tenminste
bij jou...
lapje, ik hoop dat je het heeeeel fijn hebt in de poezehemel,
en wacht je op me?
dikke kus, van mij
je zit in mijn hart, voor eeuwig
Sjeetje wat erg zeg!!! Leek een heel bijzonder beestje zeg! Prachtig verhaal...
, en ik rennen