Ik zit gewoon in dubio, het is DÉ kans van mijn leven om nog weg te gaan, anders komt het er nooit meer van.
Mijn moeder zorgt gewoon voor de paarden, inscharen is geen optie dan hou ik ze gewoon liever thuis met z'n tweeen. Dus het is wel vrij vertrouwd en laat ze in goede handen achter.
Bijrijder is geen optie omdat het geen makkelijk paard is en als hij niet consequent wordt aangepakt kan ik weer van voor af aan beginnen.
Ik vind het alleen zo zonde, we hebben het paard zelf gefokt en sinds hij bereden kan worden ben ik op kamers gegaan nu kan ik weer rijden en dan wil ik op reis. Ik voel me dan zo schuldig, dat ik het niet verdien. Ik vind idd dat als je een paard heb je er voor moet zorgen. En tja een half jaar weg ok. Maar ik heb het eerste jaar al niet gereden ivm studie en laatste jaar alleen in weekenden en dan ga ik nu WEER weg. Dat voelt slecht tegenover mijn paardje.