Dit is in ieder geval al het begin. We hebben haar al drie jaar en ze is altijd gezellig geweest tot ze blaasgruis kreeg. Toen werd ze erg schuw. Ze is ons dus al gewend, maar was bang voor de andere kat en erg gestresst, waarschijnlijk ook door de pijn.
Ze ontspant nu meer en drinkt ook meer. Voor die andere kat rent ze nog steeds weg, maar niet meer zo verstijfd als eerst. Het moet nog veel beter worden. Maar nu die andere kat niet in de buurt is, kan ze zich al veel meer ontspannen. Zodra ze die ander ziet, zit ze weer onder het bed.
Alleen toevallig vanmiddag lagen ze naast mekaar te slapen op bed. Gekke beesten, geen pijl op te trekken.
. 