De Hollandse Herder waarmee ik ben opgegroeit is nu 15 jaar,
eeltplekken van het liggen, heftige HD, prostraatproblemen,
maar hij loopt nog, heeft staar is praktisch doof....
Hij lijdt niet, maar voor mijn gevoel kwijnt hij langzaam weg,
hij heeft geen pijn, maar is nog maar een schaduw van zichzelf....
Als ik bij mijn moeder thuis kom, dan komt hij nog altijd met trots zijn bot presenteren en een aaitje halen.

De siamezen waarmee ik opgroeide zijn niet oud gestorven, het vrouwtje aan een hartkwaal (ik was toen 6 jaar) en haar broer jaren later, toen we een poes uit het asiel hebben gehaald en hij via haar nies kreeg.
Hij was nooit buiten geweest en had er geen weerstand tegen.
Ik was toen bijna 10 jaar en heb nog tekeningen voor hem gemaakt die ik in het hoekje bij hem legde, hij sliep altijd bij mij op de kamer, ik was gek met het beest.

Daarna hebben we een poes erbij gehaald van de poezenboot,
dat was een lief en koddig dier, toen de poes, die we uit het asiel hadden wegliep en terecht kwam bij een alleenstaande vrouw hebben we haar daar gelaten...en wel om een goede reden! De mannen die bij ons op bezoek kwamen hebben bijna allemaal in het ziekenhuis verband om de onderbenen gehad!!! Ze was panisch, als ze mannen zag dan vloog ze ze aan en krabte en beet hun onderbenen open!!!

1 poes over, mijn moeder ging de vuilnis weg brengen toen er geluiden uit de container kwam...bleek een kale kat vol met blauwe plekken in een vuilniszak met vieze luiers te zitten! een dichte zak!
Dat werd Ceasar, de DA zei medicijnen te kunnen geven, maar dan leefde hij maar 3 maanden zo zwaar waren die...we hebben toen besloten hem zonder medicijnen 'tot leven' te laten komen en hij heeft toch nog een aantal jaren als een normale kat geleefd.
Hij zat de eerste maand onder het bed, at, sliep en deed zijn behoefte op de bak die ernaast stond....kreeg weer haren, heeft wel altijd zijn zeer slechte gebit gehouden en kon schichtig zijn.
Uiteindelijk zijn deze 2 onafscheidelijk geworden en overleden aan nierziekte.

De eerste poes gered door mijn moeder toen ze een tiener was, (gered van verdrinkingsdood door mensenhanden...een nest!!) die heeft ze op haar 17de achtergelaten thuis en die lapjespoes is 21 jaar geworden.
Die ging niet op de kattenbak maar op het toilet.
Op haar 21 ste was ze echt op, ze was blind, doof en moest gevoerd worden, ze is gegaan van ouderdom.