Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-06-04 10:18

Geplaatst: 23-06-04 10:18

miepje , ik herken mijzelf n beetje in jou
maar ik luisterde niet goed genoeg naar mijn lijfje
ik kon ook niet stilzitten en dacht ook van het gaat toch goed?!?

en zit nu met de gebakken peren

ik moet nu bv mijn paard verkopen omdat ik hem niet meer zo vaak kan rijden en zeker niet intensief gewoon omdat ik ook vaak het zadel er niet op krijg etc etc mijn lijf is met mijn 32 jaar al bijna helemaal op
en moet nu echt pas op de plaats maken anders kan ik straks helemaal niks meer en eindig ik net als mijn moeder (de appel valt niet ver van de boom als het om eigenwijs zijn gaat) in een rolstoel.
mijn binnenste onderdelen kunnen ook niet veel zware klappen meer verdragen , ben nu aan t afkikken van de koffie en de cola
mijn lijf verdraagt dit niet meer zit continu met wel ergens een onsteking of schimmle infectie waar ik door te veel medicijnen beetje te gevoelig ben geworden

ze hebben mijn kissie ook al meerdere malen besteld en ik ben er nog steeds maar mijn lijf kan steeds minder verdragen het is moe
mijn geest niet die wil wel!

nu heb ik ook nog K en kan mijn dingen die ik ooit nog wou doen nu niet doen om dat mijn lijf dit niet meer kan

ik vertel dit niet om zielig te doen , ik geniet toch wel van het leven

maar als een waarschuwing voor jou ! misschien gaat t allemaal wel goed maar neem nou aub niet te veel risico met je lijf !!!

op = op en dan is er geen weg terug meer

je wilt toch niet eindigen als ík?? dat gun ik niemand hoor!

kom op hoor , je gaat nu echt ff luiteren naar je lijf en gun het de tijd om goed te herstellen , dan kan je er nog jaren van genieten!
en dat gun ik je WEL

waarschijnlijk doe je toch lekker waar je zin in hebt maar doe je ouders de rest van de wereld en vooral je zelf een plezier
en doe opsteminst een poging om echt naar je lichaam te luisteren

ga lekker op kamp maar hou je zelf in acht anders kom ik hoogst persoonlijk je een schopje onder je kont geven!

he veel plezier meid en aub doe mak an!!!!

**Geplaatst**: 23-06-04 11:03

Geplaatst: 23-06-04 11:03

Heel goed gezegd!! OK dan!

Je bent nog jong en hebt eigenlijk nog een heel leven voor je, wees daar ajb zuinig op.
Sterkte Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-06-04 16:52

Geplaatst door de TopicStarter : 23-06-04 16:52

Nou de psych is geweest.
Een zeiknatte geiten wollen sokken figuur.( hij was op de fiets haha ) Haha!

Nou al na dik 10 minuten kon hij in een paar woorden mijn karakter omschrijven.
Eigenwijs, hardleers, maar wel lief.
Hij vind me veelste hard voor mezelf, en daar moet hard aan gewerkt worden.
Ben er één die mezelf bij een tegenslag meteen een schop onder me kont geeft en verdergaat.
Waardoor ik dus niet alle tegenslagen verwerk.
Na een half uur had de psych gevraagd of mijn moeder en broer de kamer wilden verlaten, zodat hij alleen met mij kon praten.
Er zijn in het gesprek veel gebeurtenissen omhoog gekomen, die ik verdrukt heb.
Over die gebeurtenissen wil ik het op een openbaarforum ook niet hebben.
Die dingen zijn mij overkomen, en ik heb me er zo overheen gezet.
Volgens hem komt alles er later uit, maar dan in één keer.
Dan zal ik diep in een gat vallen, en dat moet worden voorkomen.
Daarom moet ik nu al beginnen met een verwerkingsproces.
Het hard zijn voor mezelf, me niet kwetsbaar op willen/durven stellen heeft voor een heel groot deel te maken met hetgene wat ik verdrongen heb.

Na het gesprek heb ik meer dan een half uur liggen huilen, en het luchte zowaar op.

Had me heel iets anders voorgesteld van dit gesprek.
Had verwacht dat er meer gepraat zou worden over het ziek zijn.

Vrijdag komt hij alweer

**Geplaatst**: 23-06-04 16:56

Geplaatst: 23-06-04 16:56

Klinkt wel alsof je er iets aan gehad hebt! Dus dat is in elk geval wel positief.

En nu maar doorgaan, komt wel goed Miepje Ach gut

**Geplaatst**: 23-06-04 17:17

Geplaatst: 23-06-04 17:17

goed zo ga zo door!
heel veel sterkte

**Geplaatst**: 23-06-04 17:24

Geplaatst: 23-06-04 17:24

Psychiater was het he? Dat is idd lekker confronterend... Mijn intake bij het RIAGG was ook met een psychiater, heb zitten janken op mijn stoel... Ik hoop voor je dat je je problemen te boven komt, veel sterkte ermee iig! Ach gut

**Geplaatst**: 23-06-04 17:45

Geplaatst: 23-06-04 17:45

Goed zo Miep!!!!!!!! Jank het er maar uit, laat je emotie zien en merken!!!! Een goede huilbui werkt bij mij ook altijd als ik in een dip zit. Na regen (huilbui) komt weer zonneschijn (Lachen, vrolijk)

**Geplaatst**: 23-06-04 18:14

Geplaatst: 23-06-04 18:14

Klinkt idd als een heel nuttig gesprek. Het zal af en toe best moeilijk zijn allemaal, maar als dit je uiteindelijk helpt alles te verwerken....

Sterkte ermee Ach gut

**Geplaatst**: 23-06-04 22:15

Geplaatst: 23-06-04 22:15

Klinkt goed lieverd! Fijn dat die huilbui zo opgelucht heeft; ik hoop dat het je helpt om e.e.a. een goed plekje te geven, zodat er in je hart wat meer ruimte komt voor wat rust en wat liefde voor ons Miepje zelf.
Ben plaatsvervangend trots op je dat je 't zo goed gedaan hebt!

**Geplaatst**: 23-06-04 23:59

Geplaatst: 23-06-04 23:59

Die huilbui is alleen maar goed, de emoties komen los. Dat moet ook een keer gebeuren. Je kunt niet altijd alles opkroppen.

De weg naar herstel is meestal vrij hobbelig, en niet altijd even makkelijk. Maar als het eenmaal zover is heb je er een hoop voor terug.

En volgens mij gaat het met jou helemaal goedkomen Ach gut

. Nog veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-04 21:41

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-04 21:41

Bedankt voor de lieve reactie's.
Vanacht heb ik geen oog dicht gedaan, was alleen maar aan het piekeren over het gesprek dat ik had met de psych.
Vanmorgen was ik het dan ook helemaal zat, en had zijn telefoonnummer al gedraaid.
Ik wou de volgende afspraak af zeggen en er mee ophouden.
Toen ik hem aan de telefoon had heb ik hem dat ook gezegd.
Hij vond het jammer dat ik er niet aan wou werken, maar als ik niet wil heeft het ook geen nut.

Maar na een paar uurtjes slaap voelde ik mezelf zo'n slappeling!
Dus daar was weer die bekende schop onder me kont, en heb de psych maar weer gebeld.
Gezegd dat ik er toch mee door wil gaan.
Waar ik aan begin, dat maak ik ook af!
Onze afspraak van morgenochtend gaat dus ook gewoon door.

Ondertussen zou ik graag mijn verhaal kwijt willen aan een ander.
Een onbekend iemand, iemand die alleen maar luisterd maar waar ik verder niet van wil en kan verwachten.
Heb net op een ander forum gekeken, maar daar las ik verhalen van mensen, en reactie's van mensen die tegen elkaar op wilden.
Wie het ergst mee had gemaakt enz.
Nou dat is voor mij niet weggelegd.
Voor mij is elke gebeurtenis waar iemand mee zit erg, ookal zou het voor mij iets onbenulligs zijn.

nogmaals, super bedankt voor alle lieve berichten in dit topic, en voor de pbtjes
Jullie zijn kanjers!!! OK dan!

**Geplaatst**: 24-06-04 21:45

Geplaatst: 24-06-04 21:45

Goed zo meid door blijven gaan!!!!! Alvast sterkte morgenochtend! Nu even door zetten, als je maar over het punt van verwerken heen bent!

Het is soms omhoogklimmen vanuit een glibber ijsrots. Je kunt niet alleen omhoog komen, je hebt bovenaan iemand nodig die je eruit trekt! Maar als je terug krabbelt, kan het zijn dat je terug glijdt....

Sterkte als er iets is pb me! Heb ook in een dergelijke positie gezeten.

**Geplaatst**: 24-06-04 21:51

Geplaatst: 24-06-04 21:51

zoek een bokker die je vertouwt en dan kan je mischien daar je hart luchten?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-06-04 22:08

Geplaatst door de TopicStarter : 24-06-04 22:08

Ik wil mijn verhaal wel graag kwijt, maar wil anderen niet tot last zijn.
Dus een bokker die ik vertrouw mijn verhaal op zijn/haar bord gooien, zal ik niet zomaar doen.

**Geplaatst**: 24-06-04 22:11

Geplaatst: 24-06-04 22:11

Hai Carmen,

Ik vind je dapper! Erg goed dat je toch doorzet bij de psych, hoe moeilijk het ook is, echt waar op den duur heb je er zoveel baat bij. Het enge is alleen dat er vreselijk veel naar boven komt, wat soms boven je hoofd uit kan stijgen, dat je het allemaal even niet meer ziet zitten. Dat gevoel gaat over. Veel psychische klachten zetten zich nl om in lichamlijke klachten om aan te geven dat er aan jezelf gewerkt moet worden. Dat je zo ziek bent geweest kan daar ook mee te maken hebben, altijd zo druk in de weer zijn, zodat je hoofd geen tijd heeft om na te denken, want dat kan best eens angstig zijn.
Je bent een grote doorzetter en het is niet erg als je het soms even niet meer trekt hoor, geef jezelf de tijd en alles komt op zijn plaats. Het nadeel is dat je er meestal met 10 keer "praten"niet vanaf bent.
Veel plezier op kamp en vind het fijn te horen dat het wel goed met je gaat.
Succes en mak aan he Tong uitsteken

**Geplaatst**: 24-06-04 22:54

Geplaatst: 24-06-04 22:54

Heel knap dat je toch besloten hebt om door te zetten OK dan!

Uiteindelijk zul je achteraf er vast blij om zijn dat je nu die stap genomen hebt.
Ik weet niet of ik het zou kunnen.......

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-04 13:52

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-04 13:52

Durf het bijna niet te zeggen, maar ben tussen de middag flauw gevallen.
Vanmorgen heb ik een gesprek gehad met de psych en na aanleiding daarvan heb ik oogkleppen opgedaan en ben woest mijn slaapkamer uit gaan mesten.
Met als gevolg dat ik halverwege instorte.
De huisarts is geweest en ik heb nu pilletjes gekregen waar je rustig van word.
Nu ben ik verplicht aan het bokken, terwijl mijn mams mijn kamer verder af maakt. ( de schat Lovers

)

De pilletjes moet ik van de huisarts blijven slikken, totdat ik voldoende naar mijn lichaam luister.

**Geplaatst**: 25-06-04 14:37

Geplaatst: 25-06-04 14:37

O meisje, waarom zie je toch niet in dat die stage nog veel zwaarder gaat worden dan je kamer uitmesten......
Jouw moeder is veel te lief. Wat moet ze toch elke keer schrikken en verdriet hebben....

Sorry dat ik het zo hard zeg nu Miep, maar ik heb 4x meer medelijden met je moeder dan met jou... Jij verdient echt de titel Meest Eigenwijze Bokker 2004....

Je WEET het allemaal wel, maar je DOET er niets mee......

Wat moet er in hemelsnaam gebeuren om jou rustig te krijgen?????

**Geplaatst**: 25-06-04 15:08

Geplaatst: 25-06-04 15:08

Sonja schreef:
O meisje, waarom zie je toch niet in dat die stage nog veel zwaarder gaat worden dan je kamer uitmesten......
Jouw moeder is veel te lief. Wat moet ze toch elke keer schrikken en verdriet hebben....

Sorry dat ik het zo hard zeg nu Miep, maar ik heb 4x meer medelijden met je moeder dan met jou... Jij verdient echt de titel Meest Eigenwijze Bokker 2004....

Je WEET het allemaal wel, maar je DOET er niets mee......

Wat moet er in hemelsnaam gebeuren om jou rustig te krijgen?????

joh wat klinkt dit toch allemaal bekent!

een hamer narcose waarschijnlijk ! (is ook de enigste manier om mij rustig te krijgen)

goed van je miep dat je m toch terug gebeld hebt !
de eerste stap heb je genomen
en het zal vast nog pittig worden !
maar zo'n sterke meid als jij durft dat toch wel aan? ? ? ?

er zullen nog veel momenten zijn dat je ff niet meer wilt
(verwerken met behulp van die psycholoog!)

maar wel doorzetten hoor !...

je kunt me pben als je wilt (ik kan ook goed luisteren/lezen zonder overbodig commentaar!) ik denk dat we aardig op een lijn liggen
alleen heb ik die tijd nu achter me en het is het echt waard geweest!

in ieder geval succes meid!!!je komt er wel
maar verwacht aub niet dat je alles binnen een bepaalde tijd hebt gerealiseerd , neem je tijd en geen tijdslimiet!

**Geplaatst**: 25-06-04 15:13

Geplaatst: 25-06-04 15:13

Sonja schreef:
O meisje, waarom zie je toch niet in dat die stage nog veel zwaarder gaat worden dan je kamer uitmesten......
Jouw moeder is veel te lief. Wat moet ze toch elke keer schrikken en verdriet hebben....

Sorry dat ik het zo hard zeg nu Miep, maar ik heb 4x meer medelijden met je moeder dan met jou... Jij verdient echt de titel Meest Eigenwijze Bokker 2004....

Je WEET het allemaal wel, maar je DOET er niets mee......

Wat moet er in hemelsnaam gebeuren om jou rustig te krijgen?????

Ben het helemaal met Sonja eens.

Meis geef je nou eens over.. luister nou eens naar je lichaam.. Ik ben ook bang dat het niet goed gaat als je op stage gaat. Is er nu al niet genoeg met je gebeurd Verward

Ik heb echt medelijden met je ouders.. je bent idd supereigenwijs!

Ik denk dat we haar maar in een dwangbuis moeten stoppen Sonja en haar bewaken Haha!

misschien dat ze dan rust neemt Verward

Miepje.. je bent weer overeind gekrabbeld.. dit had een hele wijze les moeten zijn voor je en tot mijn grote verbazing.. mag je nou 11 juli stage lopen op een ponykamp Verward

Ik weet hoe intensief dat kan zijn die 1e gesprekken met een psycholoog.. ik heb namelijk een beetje gedaan wat jij deed maar niet zo extreem. Ik luister gelukkig wel naar mijn lichaam. Je moet echt leren van jezelf te houden meis.. jij bent ook belangrijk en er is maar 1 Miepje en je leeft maar 1 x. De gesprekken met de psych zullen steeds beter gaan hoor als je je overgeeft en niet maar telkens hard wil zijn voor jezelf... het zal straks ook opluchten om met een 'buitenstaander' over je problemen te praten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-04 15:57

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-04 15:57

Sonja, ik weet dat ik mijn ouders veel verdriet doe.
Maar het lijkt allemaal zo makkelijk, gewoon niks doen.
Maar dat is het niet!
Ik zou dolgraag een hele dag in bed gaan liggen, slapen of lezen oid.
Zodat ik mijn ouders geen pijn en verdriet doe, maar dat lukt me gewoon echt ( nog ) niet.

Mijn ouders hebben de hoop opgegeven en denken nu 'ze komt er zelf wel achter' .
En ze hebben groot gelijk, ik moet zelf op mijn bek gaan om beter te worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-06-04 15:58

Geplaatst door de TopicStarter : 25-06-04 15:58

ik lees net mijn eigen berichtje nog eens over, en het komt wel erg over alsof ik in de slachtoffer rol ga zitten.
Zo bedoel ik het absoluut niet.
Ik doe het mezelf allemaal aan, en hoef ook absoluut geen medelijden.

**Geplaatst**: 25-06-04 16:02

Geplaatst: 25-06-04 16:02

kop op meid! je kan het wel!!!

**Geplaatst**: 25-06-04 16:47

Geplaatst: 25-06-04 16:47

Ik ben bang dat je ouders gelijk hebben.....
Dat je idd veel te eigenwijs bent om naar de artsen, je ouders of ons te luisteren en je het zelf moet ontdekken. Maar doe dan wel alsjeblieft een beetje voorzichtig met jezelf. Al doe je het niet voor jezelf, dan voor je ouders. En wij willen bovendien nog een miepmeeting en dat kan alleen als jij weer helemaal opgeknapt bent.....

Nogmaals sterkte!

**Geplaatst**: 25-06-04 16:58

Geplaatst: 25-06-04 16:58

Ik vind het allemaal heel vervelend voor je, maar nu heb je het zelf in de hand. Als je er niet aan wil geloven dan moet je het maar voelen. Ik begrijp niet dat die paar maanden rust niet opwegen tegen die vreselijke terugvallen. Je kan wel zeggen dat het moeilijk voor je is om stil te zitten, maar het lijkt me toch moeilijker om steeds zo'n harde klap te verduren krijgen.

Haal nog even de momenten terug dat je ouders en artsen het ergste vreesde. Je was er bijna aan onder door gegaan. Haal nog even het moment terug dat jezelf dacht dat je dood ging.........

Maar, het is jouw leven, jouw lichaam en jouw keuze!