Nou de psych is geweest.
Een zeiknatte geiten wollen sokken figuur.( hij was op de fiets haha )
Nou al na dik 10 minuten kon hij in een paar woorden mijn karakter omschrijven.
Eigenwijs, hardleers, maar wel lief.
Hij vind me veelste hard voor mezelf, en daar moet hard aan gewerkt worden.
Ben er één die mezelf bij een tegenslag meteen een schop onder me kont geeft en verdergaat.
Waardoor ik dus niet alle tegenslagen verwerk.
Na een half uur had de psych gevraagd of mijn moeder en broer de kamer wilden verlaten, zodat hij alleen met mij kon praten.
Er zijn in het gesprek veel gebeurtenissen omhoog gekomen, die ik verdrukt heb.
Over die gebeurtenissen wil ik het op een openbaarforum ook niet hebben.
Die dingen zijn mij overkomen, en ik heb me er zo overheen gezet.
Volgens hem komt alles er later uit, maar dan in één keer.
Dan zal ik diep in een gat vallen, en dat moet worden voorkomen.
Daarom moet ik nu al beginnen met een verwerkingsproces.
Het hard zijn voor mezelf, me niet kwetsbaar op willen/durven stellen heeft voor een heel groot deel te maken met hetgene wat ik verdrongen heb.
Na het gesprek heb ik meer dan een half uur liggen huilen, en het luchte zowaar op.
Had me heel iets anders voorgesteld van dit gesprek.
Had verwacht dat er meer gepraat zou worden over het ziek zijn.
Vrijdag komt hij alweer
Groetjes Miep
* Profiel aangepast, nu met foto's *