Mooi gedichtje... Wij hebben 9 maand (zo lang al weer...) geleden ons hondje moeten laten inslapen. Ze was 18 en kon niet meer. (ze was al een poosje niet meer zindelijk, maar daar maak je d'r niet om af, toen ineens 's ochtens kon ze niks meer, waarschijnlijk hartfalen of een hersenbloeding)
Bij ons is de dierenarts ook thuis geweest. Dat vond ik erg prettig... op haar eigen plekje... Ik mis haar nu niet zo heel erg meer (voor mijn gevoel is ze toch bij me) maar ik heb die dag heel erg gehuild. Ze is 18 jaar bij me geweest en daar ben ik dankbaar voor.
Jij heel veel sterkte de komende tijd maar het is wel de juiste beslissing!
The future is nothing more than another today. It's just that when you get there, you have more yesterday's behind you and a fewer tomorrows to look forward to.