Ik heb dus een hele goede vriendin, die al een beetje aan een eigen huisje zit te denken etc., en zij heeft al zeker meer dan een jaar een vriend. Ondertussen is het 2x uit geweest.
De eerste keer (ik weet trouwens niet de redenen) werd hij steeds kwaad op dr, om redenen waarvan je dacht,
.. Bijvoorbeeld als dressuurproef slecht ging. We dachten, ach, is vast shagrijnigheid, kan ie gewoon niet tegen. Voor de tweede keer, begon hij wel eens met schelden, en dan ook echt dingen waarvan je denkt woww.. Hij zei wel eens, ik hou alleen verkering met jou omdat ik je anders zo zielig vind. Zij is zo ontzettend verliefd op hem, ze houd zo veel van hem.
Naja en nu, ik kreeg dus altijd alles te horen, maar ik had zoiets van, euhm ik bemoei me dr niet mee, zoek t zelf maar uit. Luisterend oor, oke! Maar verder had ik zoiets van, wat weet ik daar nou van!
Nu kwam ze gister met het verhaal. Ze waren uit geweest, hij was ladderzat, hij heeft in de auto geslapen. 's Ochtends is die naar bed gegaan (zij sliep ook bij hem). Ze wilde em s middags wakker maken, en hij maaar gillen, rot op *peep* *peep* en krijg toch de *peep*.. Naja je snapt t wel. Maar zij is altijd zo lief. Zij: kom op, je moet wakker worden liefje. *BAM* Zo een slag in d'r gezicht. Hij heeft dr verrot gescholden, net zoals zijn moeder.
Nu had ie zn excuses aangeboden, en ze zijn weer samen. Vorige week zei ie nog dat ie er weer voor ging vechten .. *letterlijk dus*
Ze weet wel dat wat hij doet verkeerd is, maar ze hoopt zo dat ie normaal gaat doen.. Hoe kan ik haar laten inzien dat het gewoon zo niet verder kan
Zegt ze zelf; "ik kijk t weekend wel aan.." Dus ik: "wat denk je zelf, dit weekend is die lief, als altijd, en volgend weekend gaat ie weer de mist in.. je weet t gewoon zelf!!"
Sorry voor het lange verhaal, maar ik weet niet hoe ik haar hem uit het hoofd kan praten.
Hebben jullie misschien tips?
Oh ja, als je verder nog iets wilt weten, vraag het maar
