Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-05-04 11:17

Geplaatst: 03-05-04 11:17

ojee schreef:
Ik besef ook zeker wel dat het om een leven gaat... Dat maakt het zo moeilijk. Misschien ook wel erg dom van me om hier een topic over te starten... Ik hoopte gewoon dat er misschien alleenstaande moeders zouden reageren of mensen die ooit zo'n keuze hebben moeten maken.

Het is helemaal niet dom van je om een topic te starten hierover..
Je wilt gewoon je ei kwijt en nl. kan je dat op bokt! Ik kan niet voor jou beslissen wat je moet doen,maar luister naar wat je gevoel je ingeeft!! Sterkte!! Lovers

**Geplaatst**: 03-05-04 11:33

Geplaatst: 03-05-04 11:33

Ik denk dat je diep in je hart al een keuze heb gemaakt. Lachen

Je heb een goede baan, dan kan je toch aan kinder opvang denken, zijn zoveel mogelijk heden, creche, bij mensen thuis, ouders?? en er zijn zoveel alleen staande ouders, die er veel beroerder voor staan als jij.
en als jij eenmaal het hartje van je kindje heb horen klopen, zal mate de zwangerschap volgt, ook de liefde voor dit kindje groeien

echt waar.
Moch je ondanks alles toch geen hoop hebben voor de toekomst, dan zijn er zoveel kinderlose echtparen die met al hun liefde jou kindje zullen opvoeden.
Heel veel sterkte met je beslissing.
laat even weten wat je doet, ongeacht jou beslissing

**Geplaatst**: 03-05-04 11:43

Geplaatst: 03-05-04 11:43

Dom niet natuurlijk. En ik snap inmiddels ook wel een beetje hoe of wat nu je wat meer verteld hebt.

Laat het niet van je omgeving afhangen. Wat zij ook zullen denken het is jouw buik, jouw beslissing en een deel van jouw leven. Als ik het zo lees ben je helemaal niet zeker van een beslissing om het weg te laten halen. Vraag je zelf af: wil ik het 100% laten weghalen? En krijg ik er 100% nooit spijt van? Als je op beide ja kunt antwoorden dan ben je al een stapje dichterbij. Maar het is lastig.

Nogmaals pb Vanity eens, die heeft min of meer in het zelfde schuitje gezeten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-04 12:31

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-04 12:31

Debo:

Hoe heb je dat gedaan met werk en met spullen? Ik heb ook niet echt spaargeld.
Ik zou niet helemaal mijn werk willen opgeven, maar hoe moet dat met opvang? Ik heb helaas geen ouders die kunnen bijspringen. Kinderopvang is toch heel erg duur? Zoveel vragen gaan door mijn hoofd...

**Geplaatst**: 03-05-04 12:33

Geplaatst: 03-05-04 12:33

Sja, je moet door dat kind niet in de bijstand terecht komen. Het is wel moeilijk hoor, want je hebt eigenlijk keihard de hulp nodig van je ouders. Of je "schoonouders"......

**Geplaatst**: 03-05-04 12:34

Geplaatst: 03-05-04 12:34

Ten eerste: volgens mij is abortus nooit "de makkelijkste" weg Scheve mond

!
Alleen het feit al, dat je tussen het moment van "net weten dat je zwanger bent" en "de ingreep" maar een aantal weken de tijd hebt om deze beslissing te maken, zet je vreselijk onder druk !

Ik ben het met Fasel eens: laat je beslissing niet van de buitenwereld afhangen!
Als je besluit de zwangerschap niet te onderbreken, zal jij tenslotte degene zijn, die voor het kind verantwoordelijk zal zijn en die het een toekomst moet gaan bieden.
Gelukkig leven we niet meer in een tijd dat het een "schande" is om zwanger te raken, zonder dat je een vaste partner hebt, laat staan dat je getrouwd bent.
En wat je zelf ook al aangaf: gekletst wordt er altijd wel Knipoog

!

Zou de vader evtl. bereid zijn om een aktieve rol in het leven van het kind te spelen? (Dus niet dat hij de persoon is die iedere maand braaf een financiele bijdrage stort -alhoewel dat natuurlijk wel een prettige bijkomstigheid zou zijn- en vervolgens zich nooit laat zien),
Heb je evtl. steun van ouders/broer(s)/zus(sen) ??

Heb je het (buiten ons om) het er al met iemand over gehad die jou goed kent ??

Nogmaals, ongehuwd/partnerloos een kind krijgen is echt geen schande, evenmin als dat het onderbreken van een zwangerschap dat is !!
Als je grote opluchting voelt bij het idee van zwangerschapsonderbrkeing, is het zeker iets om te overwegen ...
Heel veel sterkte met je beslissing Ach gut

!!
Hou je ons op de hoogte van je besluit Knipoog

?!!

Oja, nog iets: voor veel vragen wbt. alleenstaand opvoeden, financiele hulp e.d., kan je goed terecht bij het Fiom, die je in elke grote plaats kunt vinden!

Laatst bijgewerkt door Sterre op 03-05-04 12:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-05-04 12:35

Geplaatst: 03-05-04 12:35

Ik heb even voor je gezocht. Op www.skon.nl kun je alles vinden over kinderopvang. Bij de meeste bedrijven krijg je een vergoeding. Verder krijg je straks ook kinderbijslag. Niet veel maar alles helpt toch?

En nogmaals goed met de vader praten. Nu heb je alleen gesproken over abortus maar hij mag ook weten van jouw twijfels. Een ding: laat je in hemelsnaam niet intimideren of manipuleren omdat hij er graag vanaf wil. Soms dan maar liever in je eentje de boel doen dan hulp want als je met die confrontatie komt te zitten (heb mijn kind weg laten halen want hij wilde het niet), meid dan is het eind zoek. Denk alsjeblieft om jezelf en je eigen lichaam!!

**Geplaatst**: 03-05-04 12:38

Geplaatst: 03-05-04 12:38

Vroeger zei ik altijd: Mijn dieren zijn mijn kinderen. Nu weet ik dat dat bullshit is. Niets is zo puur als de liefde voor je kind. Ik had van mezelf nooit gedacht het zo te voelen, maar als je moeder wordt verander je in een leeuwin. je krijgt er ook zoveel voor terug. het is niet altijd makkelijk, maar wel heel mooi. Wat anderen ervan zeggen, tsja, wat zeggen anderen ervan als je abortus pleegt? Het gaat om jou en om je kind. Er zijn altijd manieren. Luxe is niet belangrijk, liefde wel. Ik weet zeker als je ervoor kiest er ook hulp zal zijn, wellicht uit onverwachte hoeken.........Een voor/tegen lijstje is moeilijk, je weet van tevoren echt niet wat het inhoud om een kindje te hebben. Je hebt dus alleen je gevoel. Vertrouw daarop!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-04 12:45

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-04 12:45

Nogmaals allemaal bedankt... Ik ga vanavond met de "vader" praten. Ik weet dat hij me wel zal steunen, wat ik ook besluit. Het moeilijke is dat we geen vaste relatie hebben, omdat ik daar niet aan toe ben.

Verder heb ik het aan mijn beste vriendin verteld. Zij steunt mij heel erg. Ik voel absoluut geen opluchting als ik een onderbreking van de zwangerschap denk....
Ik sta dus niet 100% achter beeindiging, maar ook niet 100% achter een kind krijgen. Ik voel me zo schuldig nu ik dit opschrijf... Ik ben zo bang om te falen. Het gaat niet alleen om mij, maar om een kind wat een eerlijke kans moet krijgen.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:48

Geplaatst: 03-05-04 12:48

Tuurlijk hoef je je niet schuldig te voelen. Dat is helemaal niet nodig. Je hebt het tenslotte niet expres gedaan toch? En ik moet je eerlijk zeggen, het feit dat je er zo over nadenkt en het neer durft te zetten vind ik van moed getuigen.

Misschien was ik wat kort door de bocht maar ik las eigenlijk niet wat er werkelijk stond. Ben moe en soms vergeet ik tot tien te tellen. Mijn excuses daarvoor. Heb je nu niets aan maar toch.

Schuldig voelen vind ik niet nodig. Je had ook meteen naar de kliniek kunnen lopen en je was er van af. Maar je koos de moeilijke kant.

Fijn dat je veel steun aan vriend en vriendin hebt. En in ieder geval ook fijn te weten dat hij je ook zal steunen als je het wel zou houden.

STerkte

**Geplaatst**: 03-05-04 12:50

Geplaatst: 03-05-04 12:50

Zes weken... ben je dan niet gewoon nog op tijd voor een overtijdbehandeling? (ligt eraan hoe je rekent: zes weken vanaf 'bevruchting' of zes weken vanaf dat je ongesteld had moeten worden?) In het eerste geval hoef je dan nog niet eens over abortus na te dneken maar is er een veel minder ingrijpende ingreep mogelijk.

Als je het klompje cellen wil uit laten groeien tot een kind, dan moet je je volgens mij weinig aantrekken van wat anderen denken of eventuele geldproblemen. Maar op dit moment is er naar mijn mening nog geen sprake van leven.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:51

Geplaatst: 03-05-04 12:51

faye"]
Vroeger zei ik altijd: Mijn dieren zijn mijn kinderen. Nu weet ik dat dat bullshit is. Niets is zo puur als de liefde voor je kind. Ik had van mezelf nooit gedacht het zo te voelen, maar als je moeder wordt verander je in een leeuwin. je krijgt er ook zoveel voor terug. !
[/quote]
Pfoeh, ben anders al een leeuwin als het om mijn hondje gaat... DAar doe ik alles voor! Dat is dus niet voor iedereen bullshit hoor.

Overigens, laat abortus je ook niet aanraden: JIJ bent degene toch die het moet ondergaan, en dat is toch wel een heel groot verschil hoor!
ERover praten of het doen..... NIet met elkaar te vergelijken. Niemand heeft dan ook het recht om je dat aan te praten, de vader al helemaal niet. Want je kunt in dit geval helaas niet zeggen "DOE HET DAN ZELF!". Nee, het komt alleen neer op JOU.

[quote="ojee schreef:
Ik ben zo bang om te falen. Het gaat niet alleen om mij, maar om een kind wat een eerlijke kans moet krijgen.

Je hebt gefaald, maar that's life. Die dingen gebeuren in ieder mensenleven. En fouten maken zul je blijven doen. Je kunt niet alles op de voorhand weten helaas. Maak er gewoon het beste van, dat is eigenlijk al genoeg.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:53

Geplaatst: 03-05-04 12:53

Ik zat er toevallig gisteren nog over te denken. Ik wil absoluut (nu nog) geen kinderen. Ik zet nu nog even tussen haakjes, omdat ik nu niet kan bepalen of ik dat in de toekomst misschien wel wil. Nu roep ik iig nog "ik wil absoluut geen kinderen". Maar waar ik aan zat te denken; wat een hel ik het zou vinden als ik nu zou blijken zwanger te zijn. Ik zou het echt verschrikkelijk vinden, maar abortus is ook een hele stap en zeker geen makkelijke beslissing. Je laat toch wat weghalen wat een mens zou kunnen worden. Toch zou het voor mij, zoals ik het nu zie, abortus worden. Ik zie mezelf absoluut niet voor een kind zorgen, dat kan een ander misschien egoistisch vinden, maar dat kan mij niks schelen. Het is mijn leven, dus ik moet zelf weten wat ik er mee doe. En dat geldt ook voor jou. Het is jouw leven, dus je moet zelf weten wat je ermee doet. Maak een keus, hoe moeilijk die ook is, en welke keuze dat ook is, het is jouw keuze, dus dat is de beste. Succes en sterkte met het nemen van een beslissing.

Laatst bijgewerkt door Tessebes op 03-05-04 12:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-05-04 12:54

Geplaatst: 03-05-04 12:54

Ojee, ik begrijp dat je met een lastig probleem zit en het is goed dat je erover nadenkt. Er zijn al verschillende bokkers geweest die hebben verteld dat en waarom ze het kindje liever zouden houden, dat is natuurlijk heel goed. Ik sta aan de andere kant van de streep en voor mij zou de keuze dus absoluut zijn om het kindje te laten weghalen. Vooral omdat ik dus absoluut geen kinderwens heb, ik wil geen kind, punt uit. Eerlijk gezegd krijg ik al een naar gevoel bij het idee al om een kind te krijgen.
De keuze is aan jou uiteraard, het is aan jou om te beslissen of je je kindje wel iets te bieden hebt en of je in staat ben om de kleine groot te brengen. Volgens mij moet je in zekere zin wel toe zijn aan een kind als je eraan wilt beginnen.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:55

Geplaatst: 03-05-04 12:55

Dat is bij mij ook zo Lovely, ik wil ECHT geen kind. En toch zou ik het nog niet weten als ik er voor kwam te staan.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:56

Geplaatst: 03-05-04 12:56

Desiree, ik zou er niet zo veel moeite mee hebben geloof ik. Zulke dingen zijn natuurlijk puur persoonlijk en dus voor iedereen anders.

**Geplaatst**: 03-05-04 12:58

Geplaatst: 03-05-04 12:58

Absoluut, maar toch is niets zo veranderlijk als een mens. Je bent en blijft een mens, en dat geldt zelfs voor jou! Knipoog

Je kunt jezelf niet 100% kennen, want er zijn situaties waarin je totaal anders handelt dan je zou verwachten. Omdat je bijvoorbeeld niet weet hoe het voelt of zo.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-05-04 13:01

Geplaatst door de TopicStarter : 03-05-04 13:01

Desiree,

dat heb je helemaal goed. Ik dacht ook altijd dat het mij niet zoveel zou doen. Geloof me het doet me wel heel veel... Had nooit verwacht dat het me zo zou raken.

**Geplaatst**: 03-05-04 13:02

Geplaatst: 03-05-04 13:02

Lovely schreef:
Ojee, ik begrijp dat je met een lastig probleem zit en het is goed dat je erover nadenkt. Er zijn al verschillende bokkers geweest die hebben verteld dat en waarom ze het kindje liever zouden houden, dat is natuurlijk heel goed. Ik sta aan de andere kant van de streep en voor mij zou de keuze dus absoluut zijn om het kindje te laten weghalen. Vooral omdat ik dus absoluut geen kinderwens heb, ik wil geen kind, punt uit. Eerlijk gezegd krijg ik al een naar gevoel bij het idee al om een kind te krijgen.
De keuze is aan jou uiteraard, het is aan jou om te beslissen of je je kindje wel iets te bieden hebt en of je in staat ben om de kleine groot te brengen. Volgens mij moet je in zekere zin wel toe zijn aan een kind als je eraan wilt beginnen.

Ik sluit me hier volledig bij aan!

**Geplaatst**: 03-05-04 13:05

Geplaatst: 03-05-04 13:05

Desiree schreef:
Absoluut, maar toch is niets zo veranderlijk als een mens. Je bent en blijft een mens, en dat geldt zelfs voor jou!

Je kunt jezelf niet 100% kennen, want er zijn situaties waarin je totaal anders handelt dan je zou verwachten. Omdat je bijvoorbeeld niet weet hoe het voelt of zo.

Geloof mij maar, dat kind komt er niet bij mij

.

**Geplaatst**: 03-05-04 13:06

Geplaatst: 03-05-04 13:06

Oke, ik geloof je wel voor een heel groot gedeelte hoor. Jij voelt dit zo sterk. Nog sterker dan ik. Dus het kan goed zijn dat het waar is.

**Geplaatst**: 03-05-04 13:06

Geplaatst: 03-05-04 13:06

Ik heb een tijd terug ongeveer in dezelfde situatie gezeten, ik heb er toen ook een topic over gestart.
Ik weet hoe moeilijk het is. En hoewel ik nog een paar jaar jonger ben dan jij (ik ben 23), weet ik eigenlijk zeker dat ik geen kinderen wil.
Maar toen ik wist dat ik zwanger was, ging ik toch twijfelen, je gaat je toch afvragen 'wat als?'. Hoewel mijn eerste reactie was 'Nee, dit wil ik niet!' Dat eerste gevoel bleef overheersen.
Mijn keuze is dus uiteindelijk geweest om het weg te laten halen, en ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen moment spijt van heb gehad.
Je mag me altijd PB-en Lachen

**Geplaatst**: 03-05-04 13:07

Geplaatst: 03-05-04 13:07

Lovely"]
[quote="Desiree schreef:
Absoluut, maar toch is niets zo veranderlijk als een mens. Je bent en blijft een mens, en dat geldt zelfs voor jou!

Je kunt jezelf niet 100% kennen, want er zijn situaties waarin je totaal anders handelt dan je zou verwachten. Omdat je bijvoorbeeld niet weet hoe het voelt of zo.

Geloof mij maar, dat kind komt er niet bij mij

.
[/quote]

Inderdaad. Ook ik weet 100% zeker dat, mocht ik nu zwanger raken (onverhoopt / per ongeluk), ik het weg liet halen, hoe cru het ook klinkt.
Ik heb mijn leven voor een kind echt niet genoeg op orde. Ben nog volop aan de studie, heb geen geld, ben een flierefluiter, en zou zo'n kindje niks kunnen bieden. Mijn ouders zouden ook echt niet zo gek zijn om ervoor te gaan zorgen: die hebben zelf genoeg aan hun hoofd.

**Geplaatst**: 03-05-04 13:07

Geplaatst: 03-05-04 13:07

Een collega van mij zat vorig jaar in hetzelfde schuitje. Ongepland zwanger en een los/vast relatie met de vader. Zij heeft ervoor gekozen het kind te laten komen. Is in de tussentijd verhuisd naar een grotere woning en werkt nu 1 dag minder op kantoor (nog steeds 32 upw).
Zij heeft goede steun van haar ouders en zussen. Kind kan nu 1 dag naar de kinderopvang en de andere dagen bij een zus of haar ouders. Voor haar was dit de juiste beslissing.

Laatst bijgewerkt door Apple op 03-05-04 13:08, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 03-05-04 13:07

Geplaatst: 03-05-04 13:07

Mijn mening is hard maar simpel; als je een kind niets te bieden hebt (toekomst, fijn gezin, geld etc) dan moet je het weg laten halen.
Uit jouw verhaaltje blijkt volgens mij al dat je dit niets wilt, en dat je er niet klaar voor bent. Kortom, weg laten halen.