Zwanger en nu?

Moderators: Dani, ynskek, Ladybird, Hanmar, xingridx, Mjetterd, Polly, Giolli

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Zwanger en nu?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 09:30

Hoi,

Ik heb een schaduw account aangemaakt.
De titel zegt eigenlijk al genoeg. Wat zouden jullie doen als je 26 jaar zou zijn, geen vaste relatie hebt, een goeie baan hebt en ineens zwanger blijkt te zijn... Jullie begrijpen het al, mijn wereld staat op zijn kop. Vooral omdat ik nooit echt een kinderwens heb gehad. Nu het ineens zo blijkt te zijn, moet ik zeggen dat het toch een hele moeilijke keuze is.

Op reactie's zoals had je maar moeten zorgen dat het niet kon gebeuren zit ik niet echt te wachten. Ik weet heel goed dat het mijn eigen schuld is. Dat maakt het ook niet echt makkelijker...


ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 09:40

Ik schrok een beetje van de eerste reactie...
Fijn dat er ook mensen wat milder reageren. Ik had ook altijd in dit soort situaties mijn oordeel snel klaar... Nu het mezelf is overkomen vind ik het echt heel erg moeilijk.
De man in kwestie zal me absoluut helpen, maar toch sta je er alleen voor.


ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 09:52

Ik besef ook zeker wel dat het om een leven gaat... Dat maakt het zo moeilijk. Misschien ook wel erg dom van me om hier een topic over te starten... Ik hoopte gewoon dat er misschien alleenstaande moeders zouden reageren of mensen die ooit zo'n keuze hebben moeten maken.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 10:00

Dimmelim:
wat jij zegt vind ik inderdaad ook. Ik dacht altijd dat ik geen kinderen wilde, maar nu ik dit mee maak is mijn gevoel wel veranderd. Ik ben alleen zo bang. Hoe moet het met mijn werk? Hoe moet het met geld. Grotendeels sta ik er dus alleen voor. Ik wil absoluut niet voor de makkelijkste weg kiezen, maar ik wil mijn kind ook echt een goed leven kunnen geven... Ik weet dat ik de keuze echt zelf moet maken.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 10:07

Ook ben ik zo bang hoe mensen in mijn omgeving zullen reageren. Het is misschien raar. Normaal trek ik me niks aan van anderen, maar nu wel.

Met de vader heb ik wel gepraat, maar eigenlijk alleen over de makkelijke weg. Nu speelt het toch steeds door mijn hoofd dat ik dat misschien niet wil. Ik moet het zeker met hem bespreken. Ik ben gewoon zo bang dat ik spijt krijg.

Alvast allemaal bedankt voor jullie reactie. Ik zit op mijn werk en kan alleen maar hieraan denken...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 10:14

Dimmelim: ongeveer 6 weken.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 11:31

Debo:

Hoe heb je dat gedaan met werk en met spullen? Ik heb ook niet echt spaargeld.
Ik zou niet helemaal mijn werk willen opgeven, maar hoe moet dat met opvang? Ik heb helaas geen ouders die kunnen bijspringen. Kinderopvang is toch heel erg duur? Zoveel vragen gaan door mijn hoofd...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 11:45

Nogmaals allemaal bedankt... Ik ga vanavond met de "vader" praten. Ik weet dat hij me wel zal steunen, wat ik ook besluit. Het moeilijke is dat we geen vaste relatie hebben, omdat ik daar niet aan toe ben.

Verder heb ik het aan mijn beste vriendin verteld. Zij steunt mij heel erg. Ik voel absoluut geen opluchting als ik een onderbreking van de zwangerschap denk....
Ik sta dus niet 100% achter beeindiging, maar ook niet 100% achter een kind krijgen. Ik voel me zo schuldig nu ik dit opschrijf... Ik ben zo bang om te falen. Het gaat niet alleen om mij, maar om een kind wat een eerlijke kans moet krijgen.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 12:01

Desiree,

dat heb je helemaal goed. Ik dacht ook altijd dat het mij niet zoveel zou doen. Geloof me het doet me wel heel veel... Had nooit verwacht dat het me zo zou raken.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 12:16

Fasel, bedankt...
Eef18 is een stuk jonger, waarschijnlijk dacht ik net zo toen ik zo oud was.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 12:23

Fasel, nogmaals bedankt...
Geloof me, dit kan je ook niet in een paar dagen beslissen. Je moet het eerst accepteren dan een plekje geven en dan pas kan je een beslissing nemen. Nogmaals het gaat niet alleen om mij...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 12:26

runningkawa, het is niet zo dat het bij mij niet welkom is. Alleen heb ik niet de gunstige situatie. Ik denk dat jij dit zo kan zeggen, omdat je een vaste relatie hebt. Neem me niet kwalijk als dat niet zo is..

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 12:34

Ik wil zeker mijn verantwoordelijkheid nemen, maar is dit eerlijk tegen over het kindje? Ik moet het dus grotendeels alleen gaan doen. Heb niet veel geld straks denk ik. Ik heb er ook niet bewust voor gekozen... Is zoiets eerlijk?

Ik weet dat er mensen zijn met kinderen die er beroerder voor staan, maar dit is ook niet echt geweldig... en niet te vergeten de mensen die deze keuze helemaal niet kunnen maken.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 13:03

Ik ben bij mijn dokter geweest. Hij heeft mij niks verteld oven een overtijdsbehandeling. Ik ben doorverwezen naar een kliniek, maar volgens de nederlandse wet moet er eerst 5 dagen over heen gaan voordat je daadwerkelijk die beslissing maakt...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 03-05-04 17:23

Ik ben heel blij dat ik dit topic gestart ben. Dit is natuurlijk niet iets wat je met veel mensen bespreek. Nu heb ik zoveel verschillende visies van verschillende mensen gekregen. Natuurlijk weet ik het meeste zelf eigenlijk ook wel, maar toch helpt dit...

Ik heb een huis waar gewoon plek is voor "uitbreiding". Ik heb een baan, maar ik moet dus minder gaan werken denk ik. Mijn werkgever betaalt maar een deel mee van de kinderopvang. Ik heb absoluut geen spaargeld. Ik kan nu gewoon leuk rondkomen, maar het is echt geen vetpot. Iedereen weet hoe duur het leven is. Is het wel haalbaar? Ik weet dat een kind geen geld, maar liefde nodig heeft. Het moet natuurlijk ook niet de bedoeling zijn dat "we" in de schulden of iets komen. Natuurlijk heb ik gen spullen en zo zijn er nog wel 100 dingen. Het alleen zijn en alles alleen moeten doen lijkt me ook erg zwaar...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-05-04 07:56

Het gaat op zich wel. Ik ben alleen heel erg moe. Moe van alle dingen die door mijn hoofd blijven gaan...

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 05-05-04 08:39

Ik heb nog geen idee. Het ene moment denk ik dit en het endere dat. Dat is toch ook eigenlijk niet eerlijk??? Als je een kind op de wereld zet moet je er toch 100% achter staan...
Ik heb ook het idee dat sommige mensen in mijn omgeving er echt van uit gaan dat ik het weg laat halen. Als ze dat aan mij laten merken word ik toch onbewust een beetje pissig. Ik kan wel zeggen dat ik behoorlijk in de war ben van al deze gevoelens.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 09:31

Allemaal nog bedankt voor jullie reacties en steun. Ik heb er echt veel aan gehad. Het zijn twee hele zware weken voor mij geweest. Ik heb veel nagedacht. Ik heb uiteindelijk toch een besluit kunnen nemen waar ik zelf achter sta. Ik heb het hier niet geplaatst, omdat ik weet dat er mensen zullen zijn die deze beslissing niet zullen begrijpen...

Ik heb er dus voor gekozen om de zwangerschap te laten beeindigen. Ik zal het toch proberen uit te leggen. Ik ben er echt niet aan toe. Ik ben alleen. Heb hiervoor een hele lange moeizame relatie gehad. Ben nu eindelijk mezelf aan het terugvinden. Heb ook geen ouders die me zouden kunnen helpen. Ik hou niet van de vader. Kortom het is gewoon geen goede basis... Ik weet dat nu mensen zullen zeggen, maar een kind heeft alleen liefde nodig. Ik kan alleen maar zeggen dat ik zelf heb meegemaakt hoe het is als je ouders niet 100% voor je gaan. Ik heb ook altijd gezegd dat ik het als ik het ooit doe anders zal doen. Dit is gewoon geen situatie waar ik mee kan leven.

Ik hoop niet dat ik andere mensen kwets met mijn besluit. Ik vond het heel erg moeilijk, maar was vrijdag toch ook een soort van opgelucht. Ik voel me met de dag beter. Natuurlijk is dit iets wat ik altijd bij me zal dragen.

Nogmaals allemaal bedankt en ik hoop dat jullie een beetje mild blijven in jullie oordeel. Niet iedereen is hetzelfde en elke situatie is anders.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 18-05-04 10:17

Echt fijn dat jullie allemaal zo reageren. Ik durfde het eerst echt niet hier neer te zetten. Er kan hier weleens hard gereageerd worden, maar dat is nu gelukkig niet gebeurd. Ik heb er echt veel aan gehad om het hier op te schrijven. Dit soort dingen zeg je niet snel tegen iemand. Door het hier op bokt te zetten heb veel meningen kunnen lezen.

Het was een hele moeilijke beslissing, maar kan het langzaam een plekje geven. Ik weet dat dit voor mij echt de juiste keuze is geweest.

ojee
Berichten: 23
Geregistreerd: 03-05-04

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 19-05-04 12:55

Laura73,

Hoi, fijn om te horen dat jij ook zoiets heb doorgemaakt. Ik ben afgelopen vrijdag geholpen. Ik vond het wel heel zwaar. Voelde wel pijn terwijl ik zelfs verdoofd was. Ik denk dat dat gewoon door de spanning kwam. Daarna moest ik overgeven en voelde me inderdaad leeg. Later maakte dit gevoel plaats voor een soort opgelucht gevoel.

Nu een aantal dagen later ben ik er nog elke dag mee bezig, maar voel me wel goed. Ik weet dat dit juist was voor mij.


Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: _Cubby_, blondies, CarpeDiem_, claudtje, Flew, gerlindie, GoogleAdsense, Grainey, HELder, IASCrawler, Ipsiedipsie, JoyenUnory, manubres, MoniqueT, nafkedemi, NinaZ, Room_Soesje, RoronaZorro, Roulette_, SentiBot, Sintara, Switch2016, Vuri en 76 bezoekers