Geplaatst Met Kerstmis ben ik niet VAN de trap gevallen, maar MET de trap.
Ik logeerde bij mijn moeder op de zolderkamer. Ze hebben een soort niet-inklapbare vlisotrap, maar dan iets breder. Hij zat ooit vast met schroeven, maar die zijn losgemaakt toen het trapgat 12 jaar geleden groter gemaakt werd en ze zijn nooit meer vast gemaakt. Mijn mams der man (niet mijn pa, dus) vond het wel handig als je de trap er zo uit kon halen en ach, het ging al zolang goed?
Af en toe moest je hem wel even terug duwen in de inkepingen waar hij in "vastklemde", maar verder was het heel veilig. Ahum.
Voor ik ging slapen had mijn moeder het luik vast open gemaakt en mijn bed opgemaakt. Daarna klom ik naar boven met m'n koffer.
Ik had net m'n koffer op de zolder getild en wilde me vanaf de bovenste tree een kwartslag draaien om ook op zolder te kunnen stappen toen ineens WHAM, de trap onder me vandaan sloeg. En ik erachteraan...
Mijn linkerbeen schoot tussen twee treden door, de stok waar de paspop op stond schoot rakelings langs mij heen en ik lag er op z'n zachtst gezegd vrij ongelukkig bij. Mijn zusje gilde keihard 112, mijn moeder gilde gewoon keihard en mijn "stiefpa" stond de hele tijd aan mijn been te plukken om het los te krijgen. En ik lag te kreunen dat ze allemaal even stil moesten zijn omdat ik in ieder geval nog leefde...
Gelukkig bleek ik een heel goed beschermengeltje
te hebben, want behalve een paar enorme blauwe plekken en nogal spierpijn, mankeerde ik helemaal niets. Ook doordat de trap op het buro en een stapel troep was blijven hangen, anders had ik vast mijn bovenbeen gebroken gehad. Of erger.En gelukkig ben ik niet de dunste, dus ik kwam relatief zacht terecht op mijn eigen ingebouwde stootkussentjes. (Ook handig bij paardrijden
).Ik had er niet aan moeten denken dat het mijn moeder was geweest die naar beneden was gestort...
