Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:06

Is er wat goed mis met mijn relatie?

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:06

Ik heb bijna 3 jaar een vriend. Dacht dat alles koek en ei was maar de laatste tijd beginnen mij steeds meer dingen op te vallen.

Mijn vriend wil op zichzelf gaan wonen en is op zoek naar een woning. We hebben het er wel eens over gehad en ging er vanuit dat we gingen samenwonen. Wij wonen een stuk uit elkaar en hij staat ingeschreven voor een huurwoning in zijn woonplaats. Mij leek het eerlijker een gulden middenweg te zoeken en ergens op het midden tussen onze woonplaatsen in te gaan zitten maar goed.
Nu was er sprake van een koopwoning waar hij voor een goede prijs aan zou kunnen komen (ook weer in zijn woonplaats) zegt hij gister in ene dat hij alles op zijn naam wil zetten zodat hij mij er zo uit kan zetten als er iets mis gaat. Nou lekkere vertrouwen of niet? Ook zei hij dat hij vrouwen niet vertrouwde (waarom mag ik niet weten) en dat hij mij ook niet vertrouwd (heb hem nooit enige reden toe gegeven).
Later kwam er ook uit dat hij nog nooit verliefd is geweest op een vrouw???? Verward

Deze opmerkingen kwamen erg hard aan is dit normaal of stel ik mij aan?

We hebben eigenlijk nooit echt ruzie gehad en tja van mijn kant is er wel iets: ben al bijna 2 jaar tegen het depressief aan. Ook staat ons 'intiem' leven daardoor al die tijd al op een zeer laag pitje weet niet waarom heb gewoon geen zin.

Wat moet ik doen?

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:12

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:12

Ik wil dolgraag met hem verder wil hem nooit meer kwijt. Alleen ik wil samen een huis kopen en het liefst ook op de helft van de afstand tussen onze huidige woonplaatsen. Ook wil hij niet dat ik een nieuw paard neem als mijn huidige dood is maar ik kan niet zonder paarden. Dan maar op andere dingen bezuinigen toch?
Verder kan ik over mijn gevoelens niet met hem praten. Hij zegt dan je moet gewoon niet zo zeuren enzo. Heb ook wel eens gezegd dat ik naar de dokter wil en dan in therapie omdat ik niet zo lekker in elkaar zit. Maar hij vind dat niet nodig.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:14

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:14

die opmerking van dat nog nooit verliefd zijn geweest op een vrouw ben ik nog niet op verder gegaan. Ik schrok zo. Het was gister terwijl ik achter het stuur zat. Ik vroeg ook aan hem waarom hij vrouwen niet vertrouwd toen zei hij dat dat door zijn exen kwam en dat dat mij niet aangaat.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:16

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:16

Biepmiep schreef:
Nooit het huis op zijn naam zetten.....andersom zou hij dat toch ook niet willen?

Heb ik ook meteen gezegd ik wil niet afhankelijk zijn van iemand in ieder geval niet op zo'n manier. Bedoel werk ook en verdiende vorig jaar meer dan hem. Ik zei tegen hem samen delen of niet. Toen zei hij nou dat is dan duidelijk en ik werd boos. Toen waren we bij mijn huis en zaten we bij mijn ouders aan tafel. Niet meer over gehad.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:18

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:18

Desiree"]
[quote="misses schreef:
die opmerking van dat nog nooit verliefd zijn geweest op een vrouw ben ik nog niet op verder gegaan. Ik schrok zo. Het was gister terwijl ik achter het stuur zat. Ik vroeg ook aan hem waarom hij vrouwen niet vertrouwd toen zei hij dat dat door zijn exen kwam en dat dat mij niet aangaat.

Ben je bang voor de waarheid? Misschien moet je hem eens vragen waarom hij bij je is.
[/quote]

Ja ik ben heel bang voor de waarheid zit nu op mijn werk al bijna te janken. Op zich denk ik wel te merken dat hij ook gek op mij is maar denk dat hij bang is zich bloot te geven en te binden ofzo. Trok hij nou gewoon maar zijn mond open.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:26

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:26

pauze weet het niet. Mijn vriend ziet het niet in denk ik dat ik gekwetst ben door zijn opmerkingen (heb ik wel laten merken en gezegd) hij doet net of er niets aan de hand is. Er moet idd iets gebeuren maar als ik er over begin ben ik weer de zeur hij kan (of wil) niet praten over gevoelige onderwerpen. Omdat ik depri ben zeur ik ook echt wel over van alles (o.a. over mijn werk en paard) en nog wat maar goed op zich vind ik dit niet zeuren toch? Verder heb ik ook geen echte vriendinnen meer dus tja met wie moet ik dan over dingen die mij bezighouden praten?

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:33

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:33

wat ik dus ook niet begrijp hij kreeg afgelopen vrijdag in de kroeg een huisje via via aangeboden zonder tussenkomst van een makelaar. Lijkt mij sowieso al niet fijn omdat het je 1e huis is en ik dan het idee heb dat je dan makkelijk belazerd kan worden maar goed daar was hij het niet mee eens. We zaten bij zijn zus in de auto zegt hij maar goed anders kunnen pa en ma mij wel helpen met de hypotheek. hallo wil ik dat wel??? en dan ook nog waar zijn zus bij is weet zij soms meer dan mijn ofzo? Volgens mij weet hij echt niet wat hij wil wel of niet met mij samenwonen?
Toen we de andere dag bij mijn ouders voor de deur stonden (vlak nadat die andere opmerkingen geplaatst waren) zei ik nou misschien ga ik wel een kamer huren in mijn woonplaats wonen vroegere vriendinnen van mij ook en kan ik makkelijk alleen betalen. Denk lok hem uit de tent maar hij zei niets....

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:40

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:40

ja je hebt wel gelijk steek mijn kop nu ook in het zand terwijl ik normaal heel direct ben. Ben ook bang om alleen te zijn mocht het niets worden. Ik weet wel dat ik nu niet meer de leeftijd heb om maar aan te rommelen wil vastheid en zekerheid (voor zover dat kan) in mijn leven. Zal toch de moed moeten verzamelen en hem confronteren.

Laatst bijgewerkt door misses op 19-04-04 11:41, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:48

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:48

ik weet op zich wel wat ik wil en heb hem gezegd dat als we gaan samenwonen dat ik van alles de helft wil betalen (en mijn paard zelf samen met mijn ouders) anders gaat het feestje niet door. Toen zei hij nou dan ga ik wel alleen wonen (en ik zei het later ook meer voor de grap want meen het niet) dus ik weer nou veel plezier dan. En even later aan tafel gegaan met mijn ouders dus ik dacht dan komt hij er daarna wel op terug nou niet. Dat moet dus blijkbaar van mijn kant komen het moeilijke gesprek. Kan hij weer lekker zeggen dat ik zeur. Oef het zit mij nu echt hoog op t moment omdat het gister weer hot-topic was. Ik ben nu bijna 26 en woon nog thuis voor mijzelf zou het goed zijn wat zelfstandiger te worden dus ga ik echt niet bij iemand wonen die alles betaald met risico eruit gezet te worden zonder iets mee te krijgen. Bouw ik toch ook niets op?

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 11:54

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 11:54

miepmiep schreef:
Kan me misschien een heeeel klein beetje voorstellen wat je bedoeld. Ik heb mijn vriend dat ook maar eens stevig aan de tand gevoeld of hij nou eigenlijk wel blij met mij was? Kon me dat eigenlijk niet voorstellen op de manier waarop hij deed.

De volgende dag lag er een heel lief kaartje op de deurmat. Zomaar. (nouja, niet helemaal zomaar dus, maar hij had het wel begrepen...)

Dus zet hem inderdaad maar eens voor het blok. Laat hem maar eens laten zien dat hij moeite voor je moet doen. Heeft hij daar geen zin in, dan weet jij genoeg toch?

Wat betreft het huis; Mijn vriendin heeft het huis samen met haar (ex)vriend gekocht. Alles gedeeld. Nu wil zij bij hem weg en wil ze dus het huis verkopen. Ze kunnen elkaar niet uitkopen, en hij weigert domweg om het huis te verkopen. Dat soort problemen moet je wel rekening mee houden.
Ik heb altijd: Voorlopig gaat het goed, en ik hoop dat voorlopig nog heel lang duurt, maar ik ben nog jong, en je weet niet wat de toekomst brengt. Geef mij dan maar liever duidelijkheid. Als wij een huis kopen, koopt mijn vriend dat, ik woon dan bij hem in en betaal "huur".
Mocht een van ons er dan genoeg van hebben, dan ga ik weg. Zo hebben we het afgesproken, en nu weet ik gewoon waar ik aan toe ben.

En wat betreft de sex: Soms moet je gewoon even zin "maken". Zul je zien dat als je eenmaal bezig bent dat het eigenlijk heel leuk is! Gewoon even niet zeuren...
Ben zelf ook heel vaak gewoon moe, en wil alleen maar slapen, maar als ik me er even overheen zet, denk ik achteraf altijd: Goh, dit moeten we vaker doen!

Dat is op zich wel een voordeel ja van dat 1 het huis koopt maar in mijn geval twijfel ik nu al bij voorhand. Als hij geen duidelijk geeft over waarom hij het zo wil nou dat ga ik er helemaal niet op in. Als ik ergens aan begin dan ga ik ervoor.

En over de s.x ik probeer het ook af en toe maar het er geen gevoel bij en dat merkt hij ook dan lig ik daar maar zeg maar of ik heb pijn (schraal Bloos

). Oef dat is ook weer zo'n moeilijk onderwerp weet dat ik hem te kort doe en dat die buien van mij te lang duren maar goed. Het kan eraan liggen dat ik denk dat ik depri ben (en waar ik ook geen hulp bij heb) of aan mijn verleden. Maar ja denk dat als het weer goed met mij gaat (moet een andere baan hebben maar heb daar eerst een opleiding voor nodig en die begint pas in sept) dat ook vanzelf wel weer komt.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 12:06

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 12:06

Ik heb in juni een afspraak bij een internist omdat ik waarschijnlijk coeliakie heb denk nadat ik mijn eigen opmerkingen terug lees dat het misschien ook wel verstandig zou zijn om in therapie te gaan omdat ik denk dat ik depri ben. Zal het er vanavond met mijn moeder wel over hebben weet zelf namelijk niet wanneer zoiets nu nodig is. Zit lichamelijk en geestelijk gewoon ook niet lekker in elkaar. Op mijn werk al een jaar niets te doen, gezeur op stal omdat ik overal op let. En dan ook nog dit gezeur met mijn vriend erbij word gewoon een beetje veel allemaal.

Ik heb hem al gezegd gister dat ik onder zijn voorwaarden niet wil samenwonen omdat hij er verder niet echt op in ging (nou ja hij zei zoiets van dan ga ik wel alleen) ga ik hem er nog wel een x meer confronteren. Ik wil nu echt een duidelijk antwoord en nu echt eerlijk zonder er om heen te draaien of er op terug te komen. Hoop dat het niet te veel gevraagd is. pfff het voelt wel of ik de einige ben die mij er druk om maakt. Als hij zich er druk om maakte dan was hij er wel op door gegaan toch? Het samenwoon verhaal begon eigenlijk al een paar maanden terug toen zijn we voor het eerst naar huisjes gaan zoeken maar iedere keer op zijn beloop gelaten. Daar zal dus wel een reden voor zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 12:42

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 12:42

Ik kan het op zich wel begrijpen dat in sommige situaties het beter is om het huis op 1 iemand zijn naam te zetten maar in mijn geval vind ik zijn redenen (wat ik denk wat zijn redenen zijn) zo vaag.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 12:49

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 12:49

heb alleen geen vrienden meer... wel meiden op stal maar goed daar moet ik het eigenlijk niet van af laten hangen. Eerst zelf maar aan mijn toekomst gaan werken en mijzelf beter gaan voelen. In september ga ik ook aan een opleiding beginnen heb ik ook kans op een betere baan.

Mijn vriend verbied mij niet om in therapie te gaan maar ontmoedigd mij omdat hij zegt dat ik zeur enzo en dat het allemaal wel meevalt. Ben gewoon niet zo sterk en ben heel slecht in knopen doorhakken. Laat alles altijd te lang doorsloffen. Zo ook mijn werk zit mij hier al een jaar te vervelen en wat doe ik eraan, zo goed als niets. Voel mij zo zwak.
Nee ik moet hem wel gaan confronteren heb al teveel aan mij hoofd om mij ook nog om hem zorgen te maken.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 13:44

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 13:44

Ja ik heb eigenlijk echt iemand nodig die mij steunt en tegelijkertijd een schop onder mijn kont geeft om een afspraak te maken bij een psych. Weet gewoon niet wat ik wil zit met mijzelf in de knoop en zoveel dingen willen gewoon niet. Beleef weinig plezier in mijn paard, ga bijna niet uit lijk net een oude muts. Met mijn moeder kan ik op zich wel praten maar over mijn relatie doe ik dat liever niet. Heb ik in het verleden wel gedaan mocht die jongen meteen niet meer over de vloer. Voel mij echt een hoopje ellende en dat eigenlijk al vanaf 2 jaar geleden kerst toen kreeg ik pheiffer en ging alles bergafwaarts. Ga vanavond even aan mijn moeder vragen van die therapie mijn zus heeft dat ook gehad het zit een beetje in de familie geloof ik.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 14:40

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 14:40

ik hoef ook niet perse uit huis ofzo maar hij wil perse uit huis en toen kwam het ter sprake dat ik meeging omdat we samen van alles gingen uitzoeken. Toen begon ik het idee steeds leuker te vinden, nu niet meer dus. Als hij dat huisje gaat kopen en dat onder zijn voorwaarden wil ga ik zelf wel een tijdje een flatje huren ofzo als ik er aan toe ben. Ik ben nu bijna 26 en moet ook aan mijn eigen toekomst sleutelen. Samenlevingscontract kan ik wel mee leven maar dan gewoon ieder de helft van de kosten niet hij alles zodat ik misschien met niets overblijf. 3 jaar lijkt al best lang nu ik ouder ben.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 21:31

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 21:31

Ik snap mannen niet denk ik. Wij zien elkaar meestal alleen in het weekend vanwege de afstand en omdat de avond voor mijn paard is. Hij belde en ik floepte er alles uit. Of hij nog wel met mij wil samenwonen, waarom hij denkt nog nooit verliefd te zijn geweest op een vrouw etc. etc. Bij iedere vraag was het stil en bleef het stil. Behalve toen ik vroeg waarom hij vrouwen niet vertrouwde toen zei hij vertel ik je nog wel een x. En over het samen wonen tja het antwoord durf ik niet eens hier te zetten hij regeerde met een lompe (zogenaamde grappige) opmerking. Ik heb gezegd dat de opmerkingen van gister (en daarnet) mij pijn deden en ik er de hele dag over na gedacht heb. Ik moest niet mauwen zei hij Boos!

. Iedere x na een vraag bleef het stil en ik vroeg hem waarom ik nooit antwoord krijg op moeilijke vragen en ja hoor weer geen antwoord. Zei hij ga star track kijken jeetje lekker tactisch weer. in de pauze van star track belde hij weer even doet hij normaal nooit 2x bellen. Maar goed had niets bijzonders te melden gewoon zoals normaal. Alleen of ik morgen naar hem toe kom ipv hij naar mij (als wij elkaar door de week zien komt hij meestal hij is om 4 uur uit zijn werk en ik ben pas half 8 thuis) ik zei nou we zien wel.

Maar ja nu weet ik het tenminste samenwonen is van de baan weet alleen niet of ik nu blij moet zijn of niet.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 21:52

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 21:52

ik vind ook gewoon dat hij zo van die botte opmerkingen maakt zonder enige uitleg verder als ik er naar vraag. Als ik weer eens zeur volgens hem dan maakt hij meteen weer van die geintjes van was ik maar vrijgezel enzo. Soms weet ik gewoon niet of hij nou wel of niet meent dat soort kwetsende opmerkingen.
Ha ha nee homo is hij niet hij kijkt altijd naar meiden. Denk zeker wel dat hij mij niet alleen voor de sex heeft want daar doe ik hem al lang heel erg in te kort omdat ik niet goed in mijn vel zit.

Ik zit gewoon nog steeds te wachten op de vragen die ik hem gister en vandaag (en trouwens wel vaker) gesteld heb heel frusterend. Ik vertel hem altijd alles zelfs teveel eerder. Is dit nu echt onderscheid tussen man en vrouw ofzo? Nu ben ik weer even rustig maar ben er echt kapot van. Hoe meer ik hier op bokt zet hoe meer ik mijzelf ermee confronteer. Wil hem niet kwijt maar hij wil (of kan) niet praten.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 19-04-04 22:04

Geplaatst door de TopicStarter: 19-04-04 22:04

dat denk ik dus ook maar waarom zegt hij dat dan gewoon niet? Geef hem alle kansen toch.
Gefeliciteerd trouwens er staat een cadeautje bij je naam.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 08:23

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 08:23

Ik weet het niet ben nu zo verdrietig en gekwetst door de opmerkingen die hij geplaatst heeft. We hebben het zo leuk gehad tot het samenwonen verhaal tersprake kwam. Het was eerst de bedoeling dat we gingen samenwonen en het tegendeel heeft hij mij nooit verteld dat heb ik er nu uit moeten trekken. Leuk hoor had hij dat niet even eerder kunnen zeggen dat hij het niet zag zitten. Weet gewoon even niet hoe het nu verder moet. Hij kan gewoon niet praten en ik ben heel onzeker foute combi als je het mij vraagt. Wat hij nu wil met deze relatie ik weet het niet wat ik wil wel. En dat zal ik hem nog even extra duidelijk maken want het lijkt wel of hij hints en af en toe laten vallen niet snapt of vergeet ofzo. Dat werkt bij mij niet. Ik word gewoon zo boos en verdrietig als ik onze relatie ter sprake breng hij gewoon stil blijft of er om heen praat. Ik vind Strar Track niet belangrijker hij wel blijkbaar Boos!

.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 08:32

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 08:32

ik ben dus nu heel erg bang dat hij mij probeert weg te jagen dat hij het zielig vind om het zelf uit te maken. Ik bedoel we zouden eerst gaan samenwonen en nu dus niet meer. Hij heeft dus niet alleen gezegd dat hij vrouwen niet vertrouwd maar ook dat hij mij niet vertrouwd. Ik heb niets gedaan om zijn vertrouwen te beschamen dus begrijp het totaal niet en als hij mij het niet wil uitleggen tja hoe moet ik dan weten wat ik moet doen. Ik ben nu boos en verdrietig tegelijk en hij zei gister niets aan de telefoon alleen maar dat ik mauwde. en ik durf een wedje er om te leggen als hij vanavond langs komt dat hij weer net doet als zijn neus bloed en gewoon poepie enzo zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 10:11

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 10:11

het is ook nog zo vers. Ok het zat er misschien al een tijdje aan te komen. Denk dat hij de laatste tijd al twijfels had over het wel of niet samen wonen. Maar afgelopen zondag begon hij pas echt met die botte opmerkingen denk puur omdat ik het onderwerp aansneed was er de laatste tijd niet meer over begonnen. Vanavond zie ik hem weer als het goed is. Hij zal er denk ik weer niet over beginnen. Ik kan het niet laten rusten en maar wat aanrommelen. Ik wil een serieuze, eerlijke en open relatie waar we allebei (en vooral ik nu) weten waar we aan toe zijn. En ik wil een relatie waar toekomst in zit. Niet zo van nu gaat hij apart wonen omdat hij vrouwen niet vertrouwd etc etc. en wannneer komt dat dan wel??? Als hij niet gauw gaat praten word ik echt heel boos en verdrietig en denk ik idd dat ik diegene moet zijn die een streep trekt tot hier en niet verder en moet stoppen. Hij vind het allemaal wel best zo denk ik als hij zijn gangetje maar kan gaan. Ik heb zekerheid en vastigheid nodig hij blijkbaar niet. Echt verschrikkelijk om er pas na 3 jaar achter te komen terwijl we leuk met elkaar om konden gaan en normaal nooit ruzie hadden. Denk dat het allemaal tot nu toe gewoon oppervlakkig was vooral van zijn kant. En begrijp mij niet verkeerd ik heb ook mijn slechte en zwakke kanten en kan ook best wel een zeikerd zijn maar dit vind ik niet zeuren. Het helpt wel van je af schrijven maakt het beeld voor mijzelf steeds duidelijker dan in mijn hoofd daar duizeld het momenteel. Heb net ook een potje zitten janken op mijn werk en zelfs alles tegen mijn bazin eruit geflapt oeps maar ja is menselijk toch.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 10:16

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 10:16

oh dat vertrouwen in mannen zit bij mij sowieso al niet zo lekker hem vertrouwde ik wel maar dat heeft ook een paar maanden geduurd. Heb al eerdere relaties achter de rug maar allen niet langer dan 1 1/2 jaar. En waarvan de laatste een hele vervelende toen ben ik ook een jaar alleen geweest. Ben toen gedumpd zonder enige uitleg en als ik belde kreeg ik scheldpartijen enzo.

Nu is al het vertrouwen afgelopen zondag teniet gedaan door al die botte en rare opmerkingen die rauw op mijn dak vielen en geen uitleg op heb gekregen.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 10:48

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 10:48

idd er moet gesproken worden ik moet gewoon weten waar ik aan toe ben.

Malibu: op zich zie ik wel wat overeenkomsten. Alleen heeft hij nooit wat over mijn vriendinnen gezegd wat die heb ik niet echt helaas. Op zich draait niet altijd alles om hem (nu even wel) en gaat hij ook wel vaak mee naar mijn paard in het weekend al is het wel met steeds meer tegenzin. Zijn weerwoord het is jou hobby klopt op zich wel hij computerd liever dan. Hi hij we doen juist vaak wat ik wil omdat we dezelfde interesses hebben. Schelden heeft hij nog nooit gedaan daar is hij te rustig voor hij houd het liever op hier een daar een botte opmerking komt denk ik net zo hard aan en dan word ik wel boos dus.
Vreemdgaan ik weet het niet hij is en gaat vaak alleen uit omdat ik pheiffer heb gehad en ik vaak gewoon geen zin heb. Heb alles al zo'n beetje gezien. Vind een avond in de kroeg wel leuk (met zijn vrienden) maar iedere week hoeft van mij gewoon niet. Word wel eens door meiden op stal mee gevraagd en dan zeg ik nee omdat ik dan op dat moment liever met mijn vriend ben omdat we elkaar alleen in het weekend soms zien. Denk als het uit gaat dat ik wel een heleboel verdriet ga krijgen zo erg als ik van hem hou heb ik nog nooit van iemand gehouden. Maar goed de eenzaamheid zal ook wel zwaar worden maar wil er nu nog even niet aan denken. Ga voorlopig blijven proberen met hem te praten om uit te vogelen wat hij met de relatie wil. Mijn mening weet hij al voor het grootste deel. Als de antwoorden mij niet aanstaan en wat mijn omgeving dan ook zegt dan ga ik stoppen. Ik moet ook aan mijzelf werken en alleen zijn moet op zich niet het einde van de wereld zijn van sommige dingen word je alleen maar sterker.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 11:15

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 11:15

daar kun je op zich best wel gelijk in hebben. Ik heb niemand om goede gesprekken mee te voeren. Tja over het internet helpt wel maar is toch anders. Geen hartsvriendin die ik altijd kan bellen om te praten of mee te stappen ofzo. Mijn vriend houd niet van telefoneren ik wel.

**Geplaatst door de TopicStarter:** 20-04-04 11:38

Geplaatst door de TopicStarter: 20-04-04 11:38

ja je hebt eigenlijk wel gelijk. Had 2 vriendinnen wel geen hartsvriendinnen maar goed omdat ik (net als ieder ander) full-time werk, paard 7 dagen in de week en vriend bijna alleen in het weekend zie heb ik dus voor hem gekozen. En ik weet iedere keer als ik aan een relatie begin neem ik het me weer voor dingen blijven doen met vriendinnen en ze niet laten stikken maar goed doe ik het toch weer. Heel stom wel. Zijn vrienden vind ik wel aardig hij kent ze al vanaf zijn jeugd maar goed het zijn mijn vrienden niet. Ze zijn ook bijna allen jonger en weet niet klikt gewoon niet zo val er buiten. Ik heb ook vrienden gehad vanaf mijn jeugd van de stal waar ik vanaf mijn 8e tm mijn 18e heb gereden en 2 paarden heb gehad. Door een incident waar mijn paard bij om het leven is gekomen moest ik daar plots weg en heb met een verhaal (door mijn ouders geregeld) in de krant gestaan die die manege zwart maakte. Vlak daarna nog zelf een zwaar ongeluk gehad en was plots al mijn vriendinnen kwijt. Nu dus bijna 26 en nog steeds niet echte vrienden maar goed aan mijzelf te danken. Weet dat ik makkelijk contacten leg maar er gewoon geen moeite voor doe om contacten goed te onderhouden. Gelukkig heb ik leuke ouders, lieve zus, konijnen een paard, sinds kort een leuk bijrijdpaard en veel mensen op stal waar ik leuk mee kan babbelen en vast ook wel mee uit kan gaan. Als er nog een kans komt (of kan creeren) om met hen mee uit te gaan ga ik dat sowieso doen je weet maar nooit. Zeur op stal heel veel niets is goed en daar ergeren de mensen zich ook aan ook een verbeter punt van mij. Kijk ik kom uit mijn werk (waar ik niets te doen hen) sjago op stal aan en reagreer dan op anderen af ja fout ik weet het.

Wie is er online