Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 14:20

Wat moet ik hiermee aan? Dipje, rug, dokter enz.

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 14:20

Ik wil het even van me afschrijven allemaal. Ik weet eigenlijk niet eens waar ik moet beginnen.

(sjekkie nummer 5 en al tig keer op de backspace knop gedrukt)
Ik zit dus niet goed in mijn vel en zie op dit moment alles een beetje negatief in eigenlijk.
Zo'n 8 jaar geleden kreeg ik Pfeifer, na een jaar voelde ik me wat beter en kon dus weer wat dingen doen. Weer een jaar later was ik het beu om me nog steeds zo moe te voelen en ging dus weer naar de dokter. Onderzoekje hier, onderzoekje daar, en ik bleek gronische moeheid te hebben. Dat is zo'n 6 jaar geleden nu. Je leert er mee leven hoor dat wel, maar toch ik baal af en toe wel. Ik was vroeger best actief en vooral met paarden. Ik werkte toendertijd ook hele lange dagen. Soms voel ik me dus best vervelend omdat ik actief wil zijn, ik wil zoveel dingen doen op een dag en dat gaat niet altijd.
Een tijdje terug had ik last van mijn hart. Dat klopte spontaan soms alsof ik 20 rondjes had gerent terwijl ik op de bank zat. Weer onderzoekje hier, onderzoekje daar, maar ik mankeerde niks. Na een tijdje ben ik weer naar de dokter geweest omdat ik mijn hart af en toe nog een rare actie voelde maken. Nee ik mankeerde niks. Nouja dan ben ik misschien gek aan het worden. Het werd nog gekker toen ik begon over mijn vermoeidheid, ik heb geen gronische moeheid. Kan aan mij liggen, maar ik loop er toch echt al 6 jaar mee. Hij pakte zijn papiertjes en bladerde erin en zei dat hij er niks over kon vinden en dus zou ik het wel niet hebben. Verward

Nou ja ben ik dan artelijk of zo?
Dit is niet het enige hoor, waar ik mee zit. Ik ben ook een aantal jaren terug geweest voor mijn pols die af en toe zeer deed. Volgens de dokter was het toen een ontstoken zenuw, maar toen ik daar dit jaar voor de zoveelte keer mee naar de dokter ging, was het ineens vocht dat erin zat Verward

Ach het zal me een worst wezen, heb er verder toch geen last van.
Maar waar het eigelijk om gaat is mijn rug. Eind vorig jaar ben ik van mijn pony af gesprongen en omdat ik even vergeten was dat een pony dichterbij de grond is als een paard, belande ik op de achterkant van mijn rug/kont. Ik ben naar de dokter geweest omdat ik er best last van had. Ik dacht zelf aan een kneuzing. Dus de dokter kijkt mijn rug na en zei, ik kan er niks aan vinden. Dus ik vraag of mijn bekken niet gekneusd zijn of misschien iets gekanteld. Oh nou ik zal even kijken zei hij, en jawel dat bleek iets of wat gekneusd te zijn. Oke dan weet ik dat ook weer. Gaat wel weer over.
Nu een paar maanden later doet mijn onderrug zeer en soms is dat tot aan mijn nek helemaal. Of ik spierpijn heb zoiets voelt het.
Ik vertel dat dus aan mijn moeder (omdat ik daarvoor werk en dat gaat dus even niet) en zij gaat vrolijk met de dokter erover praten. Als ik ergers een hekel aan heb is het wel dat als ik naar de dokter ga dat mijn hele familie aan bod moet komen en dat iemand anders uit mijn familie zo alles van me te weten kan komen. Dus graag ga ik niet naar de dokter.
Hij heeft dus gezegt dat ik toch gronische moeheid heb Verward

en als mijn rug zoveel pijn doet dat ik de ziekte wet in moet en dan de WAO (of zoiets, mijn moeder kan dingen door elkaar halen).
Ligt het aan mij of zou ieder ander in dit geval ook raar staan te kijken en denken, waar gaat dit over?
Ik zit dus met twee punten, mijn rug doet pijn en ik wil weten wat het is, maar wil ook weer niet naar de dokter omdat ik het idee heb dat hij me weer naar huis zal sturen met ach het zal wel, of dat hij er misschien iets van maakt dat het helemaal niet is. En aan de andere kant wil ik niet naar de dokter omdat mijn moeder alles komt te weten wat ik daar doe. (mijn moeder en ik zijn geen 2 handen op 1 buik om het zo maar netjes te zeggen)
Ik heb momenteel effe een dipje, ik voel me zelf af en toe een niemand eigenlijk. Ik kan weinig omdat ik zovaak moe ben (maar ja ik mankeer niks he) daarnaast heb ik van aller hande kwaaltjes (mankeer ik ook niet) en gaat het dus niet zoals het zou moeten. Ik huil veel en voel me depri, wat ik probeer weg te werken door lekker bezig te zijn in het zonnetje met mijn paardjes. Ik zit dus met mijn rug. Ik wil wel weten wat het is, maar wil niet naar de dokter meer.
Sorry voor het lange on interesante verhaal maar ik weet even niet wat ik moet doen en wilde het toch graag van me af schrijven.

**Geplaatst**: 13-04-04 14:42

Geplaatst: 13-04-04 14:42

Goh zeer herkenbaar.
Ik zelf vind ook dat dokters tegenwoordig een beetje alles met een korreltje zout nemen. Heb ookal meerdere klachten gehad waaronder net als jou me pols, hij heeft er niet eens naar gekeken.

Terwijl ik er normaal 1 week last van heb, maar nu meer dan een maand en sinds gister kan ik hem nog cm omhoog brengen.

Je kan natuurlijk ook naar een andere arts gaan, of zelf even langs de fysio gaan.

In ieder geval sterkte ermee en gelukkig schijnt de zon ja, dat maakt het leven al gelukkig wat kleuriger

**Geplaatst**: 13-04-04 14:54

Geplaatst: 13-04-04 14:54

Probeer eens een andere arts en vertel daar gewoon alles wat je dwars zit.

**Geplaatst**: 13-04-04 14:54

Geplaatst: 13-04-04 14:54

Ik zou toch even naar je arts gaan en dan tegen hem zeggen dat je wilt dat de dingen die besproken worden tussen jullie blijven. Sterkte en beterschap laat de zonnige dagen maar komen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 15:01

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 15:01

Haagsemeid schreef:
Goh zeer herkenbaar.
Ik zelf vind ook dat dokters tegenwoordig een beetje alles met een korreltje zout nemen.

Het punt is, dat ik bang ben dat re iets niet goed meer zit in mijn rug. Paarden kan ik echt niet missen hoor, dat wil ik niet, dus ik wil wel even weten wat ik mankeer en wat ik eraan moet doen.
Tja wat ga ik in hemelsnaam bij de dokter doen dan? Ergens heb ik het gevoel dat hij me vanalles kan vertellen maar dat ik het toch niet geloof meer. Zovaak al onzin dingen verteld. En daarbij dat het mijn leven is, en ik niet wil dat andere ook alles weten, of ik moet het zelf vertellen. Ja toch?
Ik zou graag willen weten eigenlijk of ik via een andere weg ook naar mijn rug kan laten kijken. Gewoon voor mezelf dat ik het idee heb dat ik eerlijk antwoord krijg en dat ik zeker weet wat er is, ipv tig keer naar de dokter en uiteindelijk nog niks wijzer zijn.

**Geplaatst**: 13-04-04 15:02

Geplaatst: 13-04-04 15:02

Volgens mij heeft een arts nog zoiets als beroepsgeheim,hij mag jou niet zomaar gaan bespreken met een familielid.
Dit is zelfs strafbaar.
Verder moet je toch maar eens op zoek gaan naar een andere arts.
Zelf durf ik ook niet meer naar een huisarts omdat je klachten toch iedere keer weggewuifd worden.
"Je zal wel depressief zijn"(vind je het gek als je de hele dag pijn hebt).
Als je moe bent,"gewoon" lekker naar buiten moeten gaan van de arts.
En dan voor dat je de straat uit bent al omvallen.
Het valt me wel op dat veel mensen die ooit Pfeiffer hebben gehad hun hele leven last hebben van vermoeidheid,zelf heb ik het gehad toen ik 20 was.

**Geplaatst**: 13-04-04 15:05

Geplaatst: 13-04-04 15:05

holly schreef:
...Ik zou graag willen weten eigenlijk of ik via een andere weg ook naar mijn rug kan laten kijken. Gewoon voor mezelf dat ik het idee heb dat ik eerlijk antwoord krijg en dat ik zeker weet wat er is, ipv tig keer naar de dokter en uiteindelijk nog niks wijzer zijn.

Ja, je hebt altijd recht op een second opinion.
Even bij je verzekering navragen of ze het vergoeden.
Ook kun je bij een kennis/vriendin ver van je woonplaats vandaan ineens erg veel last van je rug krijgen en naar de eerste hulp dienst of huisartsenpost gaan. Knipoog

**Geplaatst**: 13-04-04 15:13

Geplaatst: 13-04-04 15:13

Wat ik ookal eerder zei, ga gewoon langs bij een fysio, je kan tegenwoordig namelijk zonder doorverwijzing

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 15:21

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 15:21

coydog schreef:
Zelf durf ik ook niet meer naar een huisarts omdat je klachten toch iedere keer weggewuifd worden.
"Je zal wel depressief zijn"(vind je het gek als je de hele dag pijn hebt).
Als je moe bent,"gewoon" lekker naar buiten moeten gaan van de arts.
En dan voor dat je de straat uit bent al omvallen.
Het valt me wel op dat veel mensen die ooit Pfeiffer hebben gehad hun hele leven last hebben van vermoeidheid,zelf heb ik het gehad toen ik 20 was.

Goh er is nog zoveel meer aan de hand. Ik ben thuis weggegaan en zoek na 4 jaar nog altijd naar rust. Er komt soms te veel op me af om dat ook werkelijk te vinden. Ik ben zo in de stress. Momenteel heb ik dus even last van een dip, waardoor ik veel dingen niet aankan zomaar. Gelukkig ben ik niet alleen en heb ik steun genoeg, maar het blijft vervelend om rust te zoeken en het niet te kunnen vinden.

Tja weet je, de ene keer heb ik gronische moeheid en de andere keer dus blijkbaar niet. Ik kan soms geen hele dagen maken zonder even een uurtje te slapen tussendoor. Dan ben ik dus echt zo moe dat het wel moet. Echt veel heb ik dan niet gedaan, maar toch ben ik moe.
De laatste tijd ging dat eigenlijk wel goed en sla ik mijn dutje regelmatig over. Maar als ik dit al 6 jaar heb zo dan is het toch raar om ineens niks te mankeren en via een ander te moeten horen dat je het weer wel mankeerd? Verward

Mij maakt het op zich niks, want ik weet wat ik kan en wat niet en daar doe ik het mee gewoon, en dus maakt het niet uit hoe het genoemd word wat ik heb.

Het gaat mij nu om mijn rug, omdat ik deze keer echt wel wil weten wat het is en wil horen dat het niks is, het zit me dwars gewoon. Ergens durf ik gewoon niet naar de dokter ermee omdat ik bang ben dat hij me naar huis stuurd met bladiebla en dat ik over een tijdje toch ergens mee kom te zitten door zijn bladiebla verhaal wat niet klopte.

**Geplaatst**: 13-04-04 16:08

Geplaatst: 13-04-04 16:08

Ga naar een andere dokter... Het is duidelijk genoeg dat je huidige arts je van het kastje naar de muur stuurt en dat hij het niet al te nauw neemt met z'n beroepsgeheim (door dingen met je moeder/... te bespreken over jou).
Ik kan begrijpen dat de drempel om naar een arts te gaan hoger is doordat je nooit een duidelijk antwoord hebt gekregen, maar echt niet elke arts is zo hoor... Dus hop, op zoek naar een andere én betere arts... zodat je je problemen kan beginnen aanpakken i.p.v. je steeds te moeten afvragen wat er zou mankeren.

**Geplaatst**: 13-04-04 18:08

Geplaatst: 13-04-04 18:08

Haagsemeid schreef:
Wat ik ookal eerder zei, ga gewoon langs bij een fysio, je kan tegenwoordig namelijk zonder doorverwijzing

Is niet waar... Dat kan pas vanaf 2006 ofzo... Het zit er wel aan te komen, geloof dat het in bepaalde regio's nu getest wordt, maar in principe is het nu nog niet zo dat je zelf gewoon naar de fysio mag, je moet nog altijd een doorverwijzing van de huisarts hebben...

Holly, als ik jou was zou ik eens een andere huisarts opzoeken en deze huisarts aanklagen. Hij mag niet tegen anderen over jou praten, dat is zelfs wettelijk geregeld. Het slaat werkelijk nergens op dat anderen dingen over jou te horen krijgen. Ook zo met een kluitje in het riet gestuurd worden met zulke klachten vind ik nergens op slaan... Zoek alsjeblieft een andere huisarts!

**Geplaatst**: 13-04-04 18:16

Geplaatst: 13-04-04 18:16

In Den Haag in ieder geval wel, maar me vriend wist het ook niet helemaal zeker of het overal was, maar dat was ik vergeten erbij te vermelden *sorry*

**Geplaatst**: 13-04-04 18:35

Geplaatst: 13-04-04 18:35

Mijn mannetje heeft al jaren last van zijn rug. Dan ook meestal een constante pijn. In Voorschoten naar de HA en fysio gehad en spierverslappers en hij moest maar gaan zwemmen. Vragen voor foto's maken. Antwoord HA: Je ziet niks op foto's dus lijkt me niet nodig. Verward

We zijn 6 jaar geleden verhuisd naar Spierdijk. Henk kon niet op of om, dus naar de HA. Spierverslappers gekregen. Toen hebben we via kennissen een adres gekregen van een Fysio. Daar heen gegaan en zelf de behandelingen betaald. Weer pijn. Hypno Therapie, misschien psychies?? Behandelingen zelf betaald. Nog steeds pijn. Dat gaat dan zo een jaar of 5 door. Foto's maken was nog steeds niet nodig volgens deze HA, je zag er toch niks op. Verward

Toen heeft hij Mensendieck gehad. De pijn in de onderrug en de tintelingen in zijn benen zijn nu nagenoeg weg. Heeft iets geholpen. Nu zit het alleen meer naar boven en in zijn nek. Hij heeft erge hoofdpijn gehad.

Vorige maand was hij het zat. Hij heeft de HA opgebeld en gebid en gesmeekt voor foto's. Eindelijk mocht hij foto's maken. 5 dagen later kon hij bellen voor de uitslag.
Henk: Ik ben voor de uitslag van de foto's van mijn rug.
Assistent: De dokter is er niet, bel maandag maar. Boos!

Maandag: Heeft u de uitslag van de foto's???
Nou dan moet je mijn man hebben, hij is er volgende week.
Henk: Boos!

Op mijn werk willen ze nu ook wel weten wat er aan de hand is, dus wat HEB IK!!!!!!
Oh, eh ik krijg de pc niet aan. Oja Haha!

hij doet het. Nou je kan beter even donderdag bellen.
Henk Boos!

Donderdag, op Henk zijn verjaardag!!!!!
Hij krijgt de vrouwelijke HA weer aan de lijn. Nou eh je heb een erfelijke afwijking aan je rug. Het heet de ziekte van Scheuermann.
Henk: En wat kan je er doen???
HA. Nou je moet er mee leren leven Haha!

Oh, en je heb ook arthrose aan de rechter bekken. Haha!

Henk begon dus te janken. Hij voelde alsof hij al 20 jaar niet serieus werd genomen door de HA en ook door de ARBO. Hij heeft zich zeker 10 x per jaar ziek gemeld i.v.m. zijn rug. Geen reactie van hun, niks werd er onder nomen door hun.

Hij weet nu eindelijk wat hij heeft. Heeft een jaartje of 20 geduurt, maar dan weet je dus ook wat het is. Via de Arbo, die hem nu wel ineens zien en weten dat er iid iets niet goed is, gaat hij op kosten van zijn baas STEP volgen. Dat is een rugschool zeg maar. Leren om goed te tillen, zitten, liggen, aankleden, in en uit de auto stappen, in en uit bed stappen enz. Hij is er vandaag voor het eerst heen. Hij mag voorlopig halve dagen werken en moet het heel rusig aan doen. Hij werkt in het magazijn!!!!!! , maar ik vrees dat hij iets ander moet gaan doen.

Laat je niet afzeiken door een HA met "Rust maar wat uit, gaat wel over" "Hier heb je spierverslappers"
Eis foto's, pijn is al rot genoeg en dan er zo lang mee lopen is ook niet goed voor je humeur.

**Geplaatst**: 13-04-04 22:45

Geplaatst: 13-04-04 22:45

Rectificatie!!!!!!! Boos!

Henk is dus vanmiddag bij STEP (Stichting Ergonomie en Preventie) geweest. Hij had ook de uitslag van de foto's bij zich.
De therapeute las de uitslag en vroeg aan Henk hoe onze huisarts erbij kwam dat hij ziekte van Scheuermann heeft Verward

Je heb helemaal geen ziekte van Scheuermann Verward

. Je heb wel een vernauwing in je wervelkolom. Je rug is bol en moet naar hol. De arthrose in je bekken hoort bij je leefdtijd, dat kan. Hij heeft nu een brase en een steun voor op de rugleuning van een stoel te doen.

Wat heb je aan een stel preutsers die zich huisarts noemen en een foute diagnose zeggen. Iemand zo maar vertellen wat hij zou hebben en later blijkt van niet. Boos!

Ik ben dus echt pis en pis nijdig. Al 6 jaar rare dingen meegemaakt met die lui. Ik probeer via het ziekenfonds een andere huisarts te krijgen. Boos!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 23:27

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 23:27

Whow phia zeg, dat is niet niks. Ik heb idd ook vaak het idee dat ik het beter zelf kan opzoeken wat ik mankeer. Als ik bij de dokter zit moet ik idd zelf vertellen wat ik denk dat het is om hem zover te krijgen dat hij dat onderzoekt. Als ik mijn mond zou houden dan word ik zo naar huis gestuurd met ach rust maar wat uit en die soort onzin. Ik trek mijn mondje wel open hoor. Mijn dokter heeft weer wat nieuws. Ik kom binnen ga zitten en hij begint al met, rook je? En dan een heel verhaal over, je kunt nog stoppen enz. Overal zie je pakketten staan met rookdingen. En vervolgens gaat hij over op, hoe is het met je moeder enz. De enige reactie die ik geef is, zijn we klaar dan ga ik weer. Ik ga verpiep daar mijn tijd echt niet aan verdoen. Ik ben van het type, niet zeuren, doordoen Tong uitsteken

Nu met mijn rug is het de tweede keer dat ik echt denk, ik neem geen genoegen met, het zal wel dit of dat zijn. Ik stop niet voor ik echt duidelijk weet wat het is. Al moet ik 36 keer aankloppen en zeuren om iets. Toch wil ik nu niet naar de huisarts vanwege de 2 dingen die ik al aangaf. Ik weet dat ik moet, en heb dan ook al gezegt tegen mijn vriend ik wil wel, maar niet alleen. Ik wil toch dat hij erbij is, zodat ik niet zomaar naar huis word gestuurd.
Als ik heel eerlijk ben heeft deze man mij zover dat ik echt niet voor elk ding naar de dokter ga maar het eerst zelf probeer uit te vinden. Ik zie gewoon het nut er niet van in. Maar ja goed, omdat ik het idee heb dat er iets niet goed zit, zal ik toch moeten, want zoiets kun je niet zelf oplossen.

**Geplaatst**: 13-04-04 23:43

Geplaatst: 13-04-04 23:43

Ik kreeg een handig tipje van iemand als je je huisarts niet vertrouwt Haha!

Wacht dat je dokter op vakantie gaat, dan moet je naar een plaatsvervanger Schijnheilig

. Hou je het echt niet meer uit van de pijn, dat best wel meevalt Haha!

, naar de EHBO.

Het is tegenwoordig niet normaal meer. Je betaald je blauw en je krijgt er niks voor terug.

Ik had last van exzeem toen ik net hier woonde. Ik belde op:

Ik wil graag een afspraak maken. Ik heb exzeem aan mijn voorhoofd en ik verga van de jeuk.
Antwoord assistente: Je kan om 13.00 uur de dokter zelf aan de lijn krijgen.
Ik: Sorry, ik heb geen beeldtelefoon Haha!

. Ik denk ook niet dat de dokter door de telefoon kan zien wat voor exzeem het is. Boos!

Zou het misschien mogelijk kunnen zijn om een afspraak te kunnen maken. Haha!

Gek word ik van die lui!!!! We zijn blij dat in Belgie dat allemaal anders is geregeld. Je mag zelf je huisarts kiezen, je foto's meenemen, sneller hulp, geen wachtlijsten. Brrr, nu alleen een koper voor ons huis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-04 00:58

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-04 00:58

Haha die phia, mijn dokter gaat idd volgende week met vakantie Knipoog

**Geplaatst**: 14-04-04 01:15

Geplaatst: 14-04-04 01:15

Ik zou in ieder geval ene andere dokter laten kijken, en zeker eens aan hem vragen of de dokters van tegenwoordig niet een soort van beroepsgeheim hebben.

Als je last hebt moet er iets aan gedaan worden, klaar.

Gelukkig heb ik ene geweldige huisarts al zie ik hem gelukkig heel erg weinig.

Ik ben vroeger ook geweldig van een paard afgestuitert, last van mijn rug maar wou niet naar een dokter, uiteindelijk wel gegaan, zat eht 1 en ander niet goed in mijn rug kwa wervels...dus ik ok..en weer weggegaan Haha!

Jaren lang emt pijn in mijn rug gelopen totdat we dus mijn huidige huisarts kregen, die keek en verwees me door richting manuele therapie, kortom ik zou eens gekraakt worden want mijn hele wervel zat schots en scheef.
Half jaar therapie gehad, nergens meer last van *nou ja...sommige dingen zijn niet meer te verhelpen...maar in ieder geval stukken midner last*
De eerste keer had ik verschrikkelijke hoofdpijn en misselijkheid....ja logisch...mijn lichaam moest weer helemaal wennen en ik was dat lekkere losse gevoel in mijn rug niet gewend, alles deed altijd pijn en zat altijd strak.

Kan je wel aanraden eens lans een "kraker" te gaan, als er iets fout zit voelen ze dat, en zo niet kan je altijd nog doordrammen bij ene andere HA om foto's te laten maken ervan.

Wees niet bang dat je misschien niets meer met paarden kan doen als je een foute uitslag krijgt....dat idee had ik ook...en achteraf bleek dat ik gewoon veel eerder aan de bel had moeten trekken en dan had het allemaal niet zo erg hoeven worden.

Ik denk dat iedereen wel een rotervaring heeft met HA, tegenwoordig zijn ze makkelijker...pijntjes gaan wel weer over, moe daar slik je gewoon wat voor en ga zo maar door.

Collega heeft na ik denk wel een jaar zijn HA eindelijk zover dat ze foto's gaan maken van zijn rug...hij kan niet eens meer normaal ene dag in de winkel staan want dan verrekt die van de pijn...dat het zover heeft moeten komen is gewoon te belachelijk voor woorden.

Dus kom voor jezelf op, zoek een goede second opinion en succes ermee

**Geplaatst**: 14-04-04 10:48

Geplaatst: 14-04-04 10:48

Voor jouw rug zal ik toch even een doorverwijzing vragen naar een specialist. En verder, zorg ervoor dat je dipje geen dal wordt. Probeer weer te genieten van alles om je heen en geef jezelf een schop. De reden waarom ik dit zeg is dat jouw verhaal precies bij mijn vader zit en hij is nu depressief.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-04 13:31

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-04 13:31

Het probleem zit bij mij niet in een gewoon dipje eigenlijk.
Wat ik er niet bij verteld heb is dat ik alweer 4 en en half jaar gezellig samenwoon met mijn vriend.
Toen ik thuis half gek wegging had ik besloten nooit meer terug te gaan.
Laat ik het zo zeggen, ik krijg mailtjes van mijn moeder en ik ben zo ontzettend nieuwsgierig, maar na het lezen ervan kan ik mijn nieuwsgierigheid wel de nek omdraaien. Omdat ik niet reageer mailt ze mijn vriend die lachend (uitlachend) dat hardop voorleest wat ik dus absoluut niet wil horen. Als ze mij nodig heeft belt ze hem. Laat ik het zo zeggen, er is een reden waarom ze mijn telefoonnummer niet heeft.
Dan kun je je ook voorstellen waarom ik het zo ontzettend banketstaaf vind dat ze met een gezellig bezoekje aan mijn dokter alsnog alles te weten komt.
Ik wil dat niet, ik wil rust. Waarom is dat zo moeilijk om me gewoon met rust te laten en me niet constant te volgen in alles wat ik doe.
Dit soort dingen kweken bij mij een gevoel van gvd hou op.
Het gaat ontzettend goed met me, maar dit blijft me achtervolgen en daar word ik af en toe knetter van.
Beter kan ik het niet uitleggen denk ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-04-04 15:43

Geplaatst door de TopicStarter : 14-04-04 15:43

Ik heb toch maar mezelf bij elkaar geraapt en een afspraak gemaakt. Ik kan er moeilijk mee blijven rondlopen. Dus vrijdag maar even naar de dokter

**Geplaatst**: 14-04-04 18:45

Geplaatst: 14-04-04 18:45

Ik vind het een goeie actie. Vertel de dokter dan gelijk dat je het niet op prijs stelt als je moeder jou bij de dokter bespreekt. Ze kan natuurlijk wel haar hart luchten over jou, maar niet naar jouw consulten vragen. Veel sterkte verder...