superlenie schreef:dus ik had gewoon zoiets, als er bokkers in de buurt wonen, die es hulp nodig hebben op concours of zo...ik wil wel mee...zo leer ik ook nieuwe mensen kennen...en als het erg gezellig is es kijken om een keertje te gaan stappen.
Ik ga nl. niet in m'n 1tje uit....
waarom eigenlijk niet????
ik ben ook 'only the lonely', maar ik doe alles waar ik zin in heb en ik ga heen waar ik zin in heb.
het is alleen wel zo dat je door de buitenwereld niet met open armen ontvangen word als je alleen ergens binnen stapt.
ik heb daar verschillende verklaringen voor bedacht, mijn populairste is dat ik er gewoon zó oogverblindend uitzie dat de dames zich bedreigd voelen door mijn aanwezigheid, en ze denken dat ik binnen gekomen ben speciaal om hun man te betoveren.
maar dat is wishfull thinking, dat is het namelijk niet.
wat ik veel om mij heen zie is dat mensen op verschillende manieren [met en zonder morren] in relaties blijven hangen die niet bevredigend zijn om maar niet alleen te hoeven zijn.
misschien ook om maar niet ergens alleen naar binnen te hoeven stappen, zodat ze daar in ieder geval [hoe slecht de relatie ook loopt] iemand voor hebben.
ik denk nu dus dat ik in die zin een bedreiging voor de buitenwereld ben, dat ze het gewoon niet kunnen hebben dat ik me niet laat dwingen om met 'zo maar iemand' te zijn om iemand te hebben om me op plekken te kunnen vertonen.
maar dit is weer maar een theorietje, hoe het echt zit weet ik niet, maar ik weet wel dat je er niet altijd even vrolijk van word hoe mensen op de 'alleengaande' [vrouw-]mens reageren.
wat ik ook weet is dat ik het wel zeer beslist blijf doen, ongeacht de reacties.
ik vind het vreemd en jammer dat we in een cultuur in stand houden waarin zoveel alleenstaanden zijn, maar waarin iedereen bang is om alleen ergens binnen te stappen.