Lichamelijk gezien gaat het beter met mijn schoonvader, maar emotioneel niet...
Hij is gebroken, heeft opgegeven.
Al zo vaak in het ziekenhuis gelegen, al zoveel operaties gehad, en toch altijd maar sterk blijven. Geintjes maken, het komt wel goed, volgende week ben ik thuis. En nu, nu heeft hij pijn, maar niet lichamelijk.
hij beseft zo dondersgoed wat er aan de hand is, en dat het dit keer waarschijnlijk niet 100% goedkomt.
Zijn arm/hand (links) is waarschijnlijk afgeschreven.
Zijn grootste hobby's, muziek en aan auto's sleutelen... Kan ie dat nog?
Mijn schoonmoeder vroeg hem of ie pijn had, hij wees naar zijn hoofd, en zij: "nee, alleen hier"
Mijn sterke "Pa" die er altijd voor iedereen was, die altijd voor iedereen klaar stond.....
Hoe nu verder?
Wat heel de familie nooit voor mogelijk had gehouden is gebeurt.
Pa is gebroken..... Zijn lijf heeft gewonnen