Geplaatst 8 februari zijn mijn opa en oma 50 jaar getrouwd. Zij hebben 4 (getrouwde) kinderen. Een heeft geen kinderen, een heeft er drie, een heeft er 1 en ik ben samen met mijn zus en haar vriend. In totaal zijn we dus met 7 kleinkinderen. Mijn vader belde gister toevallig mijn oom. Mijn andere oom en tante waren daar ook. Mijn oom vertelt dus ineens dat wij als kleinkinderen een alfabet moeten gaan vertellen aan opa en oma. Elke letter staat dan voor een woord wat iets met hen te maken heeft. Ze zaten het al helemaal in elkaar te draaien en zaten al verhaaltjes te verzinnen en al. Nu kan je op zich denken: ja en? dat doe je toch gewoon.
Waar het een beetje misloopt, is dat er totaal niet over overlegd wordt van "vinden jullie dit een leuk idee". Zoals mijn oom het zei kregen we ook pas op de trouwdag te zien wat we moesten zeggen. Bovendien, en dat is zo'n beetje het grootste struikelblok, heeft mijn zus een giga-hekel aan dit soort dingen. Ze verafschuwt alles waarbij de aandacht op haar gericht wordt (zoals spreekbeurten en zo). Ze kan niet tegen zichzelf zeggen van het is niet boeiend gewoon doen, daar kan ze zich niet overheen zetten. Plus dat haar vriend de nogal banketstaaf rol krijgt om foto's te laten zien die bij die woorden horen (wat ook nogal apart is, want hoe wil je een a4-tje aan 35 man laten zien in 10 seconden???). Hij is al 3 jaar in onze familie, maar op deze manier lijkt het net of hij niet goed genoeg is om ook aan dat alfabet zelf deel te nemen ofzo. Het zou eerlijker zijn om gewoon een van ons zessen (bv de jongste) dat te laten doen en niet uitgerekend het net-niet-kleinkind.
Nu hebben mijn zus en ik besloten niet mee te willen doen, omdat de communicatie gewoon verrot loopt en ik daar niet blij mee ben en mijn zus omdat ze het hele idee gewoon niks vindt (wat ze ook al heeft laten weten aan mijn tante, maar ze heeft nog niet gezegd dat ze het niet doet).
Om de andere ooms en tantes een beetje tegemoet te komen, willen we nu dus kijken of we iets anders kunnen verzinnen om te doen, want zo'n alfabet is ook een beetje oubollig.
Iemand ideeen wat we kunnen doen, waar we het allemaal mee eens zijn (of in ieder geval de kleinkinderen, want de anderen worden een soort van gedwongen om dat alfabet te doen, ook al vinden ze het helemaal niet leuk) en waar onze opa en oma ook van kunnen genieten?? (7 kleinkinderen met lange bekken omdat niemand het leuk vindt maar gedwongen wordt door hun ouders (mijn zus en ik worden gelukkig aangemoedigd te doen waar we zelf het meest voor voelen) is nou ook niet zo amusant denk ik
)Sorry als mijn verhaal nogal verwarrend is, dan hoor ik het wel
Bedankt!
