Geplaatst 
Een paar weken geleden op zondag stond ik me in de kroeg te vervelen. Beetje om me heen aan het kijken, je kent het.
Op een bepaald moment een man in het oog, die leek wel okee. Dus ik sta een beetje te kijken, komt zijn (foute, nerderige) vriend op me af. "Hoi, ik zag je kijken. Ik denk, ik stel me even voor, ik ben A." Waarop ik antwoord, "Hoi, ik ben Laura, stel je me ook even aan je vrienden voor?" 
(wie die niet snapt moet het zeggen. Dat was toch wel heel direct he?) 
Nouja, A bleef om me heen hangen terwijl ik me maar eens die vriend B voorstelde. Ging A een plaat voor me aanvragen. Welke? Candle in the Wind van Elton John.
Okee, nee dat is een lekkere binnenkomer. Ik ben nog niet dood... ? Maargoed, die twee waren er afgelopen week weer. Weer even met ze staan praten (rephrase, poging gedaan met B te praten zonder A al te onbeleefd af te poeieren
) Kwam het gesprek op Curacao waar A had gewerkt. Daar wil ik misschien stage lopen, dus zo'n contactje is altijd handig. Kreeg ik z'n nummer, en ik mijn (verkeerde) nummer ook maar gegeven. Gisteren werd ik gebeld. A.
Hij was mijn nummer kwijt en had het via een vriend van hem. Okee.... 
Begon ie al met 'ja ik ben normaal heel verlegen en ik weet niet wat ik moet zeggen" Stress - stress - Dus ik geprobeerd een beetje de conversatie op gang te brengen (hee, een tien voor de inzet he. Ik ben nog niet zo'n heks dat ik meteen ophang)
Maargoed. Toen ie eenmaal begon te praten stopte ie ook niet meer.
Toen ik erachter kwam dat hij 38 was en zijn leuke vriend 42 >;) (nevermind) had ik al zoiets van 'en... wáárom belde je ook al weer?' Vervolgens wilde ie eten met me, liefst meteen morgen, of hij kon ook vanavond langskomen, we konden vanavond wel een biosje pakken, of ik kon naar zijn huis komen, of of of.... 
Toen ik zei dat ik pas volgende week vrijdag ergens een gaatje kon vinden (
"Wat ga je dit weekend doen dan?" "Stappen" "Oh waar? Dan ga ik mee!!" ... 
) Was ie enigszins ontmoedigd. Nou, ik zeg 'ik bel je nog wel, ik ga nu ECHT ophangen en doei doei. 
Dus Laura stapt lekker relaxed in het stoombad (wat een luxe, zo'n ding thuis)
Kom ik weer boven (ik bedoel, ik ben mobiel, maar zó mobiel dat ik hem mee stomen neem net!) heb ik 3 oproepen gemist en één voicemail. Jahoor, van A.
Of ik svp terug wilde bellen. Ik denk, dat klinkt wel heel ernstig, dus ik bel terug (dom dom dom 
)Ik zeg, "Ja? Wat is er?" Daar begon het al hoor "Ik voel me klote" (same here, dacht ik nog) "Ik heb het net helemaal verpest, ik was zo zenuwachtig, dan doe ik alsof ik een grote bek heb, en nu vind je me natuurlijk een hufter, en nou weet ik niet wat ik moet doen, dus ik denk ik bied maar mijn excuses aan, ik vind het heel vervelend, want ja ik ben natuurlijk jaren getrouwd geweest, en ik ben heel slecht met vrouwen, want ik was vroeger heel trouw enzo, en dit is helemaal nieuw voor me, dus ik denk ik ben maar eerlijk, ..." (adempauze) "En jij wilde ophangen, en ik banketstaaf maar door, en en en"
Dus ik zeg "Dan heb je nu een goede mogelijkheid om dat goed te maken. Ik ga nu ophangen. Doeg"
Sjonge jonge. Wát een lozer. Ik had best een hapje met hem willen eten en het over curacao willen hebben. Maar dat heeft ie nu een beetje verpest. De getraumatiseerde mannen die in mij een leuk nieuw project zien heb ik wel gehad nu...
Gaaaaaaap.
Jullie ooit zo'n fout figuur aan de haak gehad? Ik ben gewoon té aardig! Ik moet gewoon bitcheriger worden! Dit schiet niet op!!
we waren drie weken samen geweest...nerd...
Ieder zijn eigen mening natuurlijk maar om nou zo'n reactie te geven? 
