Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-01 13:03

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-01 13:03

Ik zit af en toe een beetje in een dipje. Verlang weer heel erg terug naar Amerika af en toe...
maar dat had ik een tijd geleden ook al.

Wat nu mijn -after dip is, is het 11 september gebeuren. Voor degene die het niet weten, ik was opweg naar NY toen het gebeurde, en ben de 13e daar aangekomen.. Toen heb ik twee dagen in een hotel gezeten en nog door NY gelopen. Langs de hekken... door de winkelstraten waar om de minuut FBI doorheen gescheurd kwam... of grote puinruimers... ambulances..
Vreemd, maar ik ben nog gewoon gaan shoppen. Op tv was niks anders als CNN.. interviews met overlevenden.. nabestaanden... De kranten stonden er vol van. Ik kon het op een bepaald moment niet meer bekijken allemaal, mijn gevoel was 'afgestompt'ofzo... de eerste paar keer dat ik de beelden zag voelde ik me vreselijk, daarna had ik zoiets van 'heb je dat weer... zap' Eigenlijk vreselijk d at je zoiets normaal gaat vinden dan..

maargoed. De dreiging in NY was niet leuk (er stonden vliegdekschepen met F16s klaar... mannen met machinegeweren... tanks reden door de straten) en de vliegvelden waren nog steeds gesloten. De telefoonlijnen waren dood. De luchtvaartmaatschappij zei dat ik waarschijnlijk pas over een week kon vliegen. Toen kreeg ik het wel een beetje te kwaad en kon eindelijk mijn familie bellen en toen heb ik wel voor het eerst een potje zitten janken aan de telefoon.
Ik was onwijs blij toen ik later wel naar huis kon... in een leeg vliegveld... er was vertraging van 3 uur omdat iedereen 20x gecontroleerd werd... er waren meer gewapende special agents dan passagiers...
en toen ik 's nachts om half 1 opsteeg, vlogen we over de puinzooi van het WTC... waar de rook nog vanaf kwam.

Terug in NL nu, heb ik een tijd gehad dat ik gek werd van al dat gedoe. Waren die beelden weer... kreeg je weer zo'n lied...

maar ik zat vorige week op de scooter toen het liedje van Live op de radio was. Ineens moest ik echt ongelooflijk hard huilen. Voelde me vreselijk... ik kan me nog steeds een interview herinneren met een brandweerman die, toen de tweede toren instortte, in een truck kon kruipen en het zo overleefde, maar wel zn knie verdraaid had.. maar die nadat hij gered was.. gewoon doorwerkte, tot hij zich verstapte en niet meer staan kon en niet meer kon helpen.. die grote, dappere man stond als een klein kind te huilen en zei tegen de verslaggeeftster 'I'm of no use anymore... I can't help...' en die verslaggeefster stond erbij te huilen en zei dat hij zo dapper was... en zo usefull...

en de vrouw die aan een agent vroeg wat er aan de hand was.. toen de toren instortte, en de agent haar mee trok en schreeuwde 'run..run as fast as you can' en er een ontploffing was... dat de agent die vrouw tegen de muur drukte met zijn lichaam en haar zo beschermde.. ze vertelde dat ze zijn hart hoorde kloppen... toen kon ze niks meer zien want het was stof en duwde de agent haar richting een andere man, die agent die haar leven heeft gered heeft ze nooit meer gezien...

Dat soort dingen blijven nu door mn hoofd heen malen en ik lig er 's nachts wakker van. Het liedje van Live kan ik absoluut niet horen, laat staan de beelden zien, ik schiet helemaal vol...

Ik vraag me af hoe het komt dat ik ineens zo emotioneel ben. Ik kan het niet verklaren, en dat vind ik hardstikke vervelend want ik heb het gevoel dat ik geen grip meer op mezelf heb...

Sorry voor het lange, misschien overdreven verhaal.. maar ik moest het even van mij afschrijven. Wordt er gek van...

**Geplaatst**: 29-11-01 13:28

Geplaatst: 29-11-01 13:28

Ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor. Je bent daar in een hele rare situatie terecht gekomen, zonder dat je je eigen familie en/of vrienden om je heen had. Ik weet, je zal daar waarschijnlijk ook wel met iemand bevriend geworden zijn, maar het is toch anders als "thuis". Je was "van de buitenwereld afgesneden", kon niet eens met hen, die je dierbaar zijn, telefoneren.
Voor ons, hier in Europa, was het allemaal al erg onwezelijk. Voor jou, als iemand die ter plekke aanwezig was, moet het absurd geweest zijn.
Het is prima dat je het hier opgeschreven hebt! Praat er ook maar gewoon zoveel mogelijk over, ik denk dat dat toch het beste werkt om het allemaal te verwerken!
Veel sterkte!

**Geplaatst**: 29-11-01 13:29

Geplaatst: 29-11-01 13:29

Is juist goed dat je het van je afschrijft. Daarmee kan je het beter verwerken. Wat je nu meemaakt is heel normaal als je in zo'n situatie hebt gezeten. Het was ook zo bizar, soms reageren je hersens op een manier uit zelfbescherming zodat het op de 1 of andere manier een beetje langs je heen lijkt gaan. En dan komt het er op een andere moment uit. Hoe heet dat ook alweer: post-traumatisch stress syndroom?
Dus jank er maar eens even flink over en zet het allemaal eens op een rijtje hoe je het allemaal hebt ervaren.
En veel Bokken natuurlijk!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-11-01 15:41

Geplaatst door de TopicStarter : 29-11-01 15:41

Citaat:
Het was ook zo bizar, soms reageren je hersens op een manier uit zelfbescherming zodat het op de 1 of andere manier een beetje langs je heen lijkt gaan. En dan komt het er op een andere moment uit. Hoe heet dat ook alweer: post-traumatisch stress syndroom?

Nouja zo'n syndroom klinkt wel heel ernstig
Scheve mond

\ maar ik denk idd wel dat ik me er een beetje voor afgesloten heb.
Ik bedoel, welke GEK gaat er nou winkelen na zo'n drama? Niet helemaal een gezonde reactie... maarja je moet iets! En thuis was ook iedereen van 'was je niet heel erg in paniek?' en ik had steeds zoiets van 'waar máák je je druk om?'
Ik denk dat ik op dat moment de omvang van de ramp niet helemaal kon bevatten.
Ik heb vorige weke Pearl Harbor gezien (niet zo'n slimme keus trouwens) en toen kreeg ik het helemaal spaans benauwd. Want als je ervan uitgaat dat je vlak in de buurt geweest bent van een ramp waar iets van 2x (als het niet meer zijn) zoveel mensen bij zijn omgekomen als bij pearl harbor... dan gaat er wel een rilling over je rug.
Ik vond het best dapper van mezelf dat ik er zo nuchter over kon zijn. En aan de andere kant vervelend dat ik niks leek te voelen...
maar nu snap ik het wat meer allemaal...

**Geplaatst**: 29-11-01 16:34

Geplaatst: 29-11-01 16:34

Logisch hoor, wat anders aan je hoofd willen. Toen het gebeurde zat ik in de auto en hoorde het op de radio, ik dacht dat ze een grapje maakten ofzo... Er is een toren omgevallen... Hou es op zeg. Het is toch ook onwerkelijk. Ik was er een jaar geleden, ben bovenop zo'n toren geweest en gefilmd met mijn camera en zo... Ook toen we aan kwamen rijden, en die toren van binnen gefilmd en zo... Wel heel raar om dat filmpje nu terug te zien.

Een vriend van mij woont op Long Island, niet echt in de buurt dus maar goed, je bent toch wel eens in de stad. Hem meteen gebeld nadat het gebeurde, na twintig keer proberen eindelijk erdoor gekomen. Zijn vriendin/aanstaande vrouw (ze gaan nu halsoverdekop trouwen, "live life to the fullest and savor every moment" nadat dit is gebeurd...), goed die vrouw werkte dus 5 minuten verderop... Kon alles zien uit haar raam. Na het eerste vliegtuig stuurde haar werkgever iedereen naar huis, dus ze was over de brug voordat alles dichtgegooid werd. Gelukkig.

Het is nu nog moeilijk voor te stellen. Ik ga er waarschijnlijk binnenkort weer heen, zal echt heel vreemd zijn volgens mij... Scheve mond

\ Vind wel dat die mensen daar zich onbeschrijflijk goed redden. Enneh, Rudolph Giuliani for President. !!!