Bokt.nl

**Geplaatst:** 13-01-04 14:59

Geplaatst: 13-01-04 14:59

Hier nog een Liesbreukster....

Ik kan er een boek over schrijven.

Toen 7 jaar geleden de relatie met mijn exvriend uitging, ben ik van ellende 25 kilo afgevallen. Op zich niet verkeerd, maar ik had blijkbaar al een zwakke plek in mijn buikwand, die toen doorgescheurd is.

Naar de huisarts. Die wist niet waar mijn buikpijnen vandaan kwamen, dus:
1) zwangerschapstest (jaja, logisch als je geen vriend hebt + pil slikt)
2) naar ziekenhuis voor een blindedarmecho: geen blindedarm...
3) het werd afgeschoven op spastische darmen, alwaar ik maar mee moest leren leven.

Zo heb ik 2 jaar rondgelopen. Ik kon 's avonds van de pijn niet meer rechtop lopen, ik had een nieuwe vriend, maar van "de daad" kwam niets meer, omdat ik zoveel pijn had, ik kon niet fatsoenlijk mijn broeken aan, geen gordel meer aan in de auto en ga zo maar door.
Het waren steken in mijn buik, beginnend in mijn lies en dan leek het net of iemand met een mes of breinaald dwars door mijn buik heenstak, totaan mijn rug, echt vreselijk...

Totdat een vriendin van mijn moeder bij ons kwam, en zij vertelde dat ze een liesbreuk had. Daar en daar had ze pijn en ze was bij haar vriendje (arts) geweest en die had haar geholpen aan haar liesbreuk.

Ik dus ook naar die arts: 1x duwen en hij wist wat er mis was. 6 Weken later zou ik geopereerd worden. Maar ik kreeg ook pijn aan mijn linkse lies (ik had rechts nl. de liesbreuk). Dus toen ik op de OK lag, vroeg ik maar meteen of ik ook aan de linkse kant bekeken kon worden. Geen probleem, want met een laprascopie kunnen ze ook meteen de andere kant bekijken.
Bleek dat ik links endometriose had en rechts een flinke liesbreuk.

Na 3 maanden kreeg ik wederom erge last van mijn rechterlies en kon weer terug naar de specialist: Matje was losgeraakt en had oude breuk blootgelegd en een nieuwe breuk erlangs veroorzaakt. Nog een keer onder het mes, dus.
Ze hebben toen alles maar gewoon vastgenaaid (met een gewone, standaardincisie, geen laprascopie meer).

Als ik tegenwoordig spanning heb, slaat dat op mijn lies, dan trekkebeen ik een beetje, en soms doet het nog een klein beetje zeer. De wonden zijn goed geheeld en je ziet er nog maar weinig van.

Toos paardloos

**Geplaatst:** 13-01-04 15:12

Geplaatst: 13-01-04 15:12

Oja, de eerste keer moest ik 1 nacht blijven, omdat ik slecht uit de narcose kwam, de 2e keer heb ik 4 nachten in het ziekenhuis gelogeerd, omdat ik erg ziek was geworden en heel veel pijn had.

Toos paardloos

**Geplaatst:** 13-01-04 20:08

Geplaatst: 13-01-04 20:08

jen schreef:
Mijn vader heeft ook een liesbreuk gehad en heeft er niet zon goede ervaringen mee. Volgens mij is het weggehaald met een plaatselijk verdoving. Hij heeft er nog steeds last van, pijnbestrijding gehad enzo. Speciale vloeistof ingespoten en een zenuw uitgeschakeld voor een tijdje maar niks werkte. Nou kreeg hij van de dokter te horen dat hij er maar mee moet leren leven. Zeg maar 1 op de 1000 patienten gaat het fout en hij was dus niet die 100oste patient. Heel vervelend maar ik hoop voor jou dat de operatie helemaal goed komt. Veel succes ermee

Jen, dat ken ik. Bij de laprascopie gaat het ook eens in de 800x fout, en ik had net de pech om de 800e te zijn: hoppa, nog een keer onder het mes... En nu heb ik, na 4 jaar, nog steeds geen gevoel in mijn rechterlies. Dat zal nu ook niet meer terugkomen, ben ik bang.

Toos paardloos

**Geplaatst:** 13-01-04 21:43

Geplaatst: 13-01-04 21:43

curly2day schreef:
Nou, lekker zeg

Maar begin nu toch wel te twijfelen of ik dan toch niet voor een plaatselijke verdoving zal gaan.........

Dat ligt aan je arts. Ik hoefde niet eens te kiezen: Laprascopie, daarbij wordt je buik opgeblazen met gas, dus moet je wel helemaal onder zeil en de 2e keer werd mij niets gevraagd, dacht ik, maar toen ging ik ook gewoon helemaal onder zeil.

Toos paardloos

Bokt.nl

liesbreuk operatie...... ervaringen.........wie...

Wie is er online